Καβαφικός με τον δικό του τρόπο και στο ύφος της δικής του πόλης, αφού έκανε ποιήματα τον αέρα της που ανέπνεε, την οσμή των ημιφωτισμένων δρόμων στον υποδόριο αστικό ιστό της που έρχονταν από το παρελθόν αφηγούμενοι ιστορίες και τις ανθρώπινες φιγούρες που έτεμναν τον διασκελισμό της όρασής του πέρα από το ωραίον, στο ονειρικό που δόξαζε. Του Γ. Ρούντου Γι’ αυτό αφοσιωμένος και αγιασμένος μέσα από την κοσμική κατάρα των καιρών για… Συνεχίστε να διαβάζετε το Πέρα από την Ποίηση