Ετικέτα: Λαμπροπούλου

Με τα παραπάνω ερωτήματα αρχίζει ο άνθρωπος να μαθαίνει τη ζωή, να πορεύεται το παιδί από τότε που θα αρχίσει να μιλά, με το να κατακλύζει με ερωτήσεις τους πάντες προκειμένου, να έρθει σε επικοινωνία με το περιβάλλον… να ανακαλύψει τον κόσμο και να πάει ένα βήμα πιο πέρα την επιστήμη. Γράφει η Ευτυχία Λαμπροπούλου Αυτές είναι και οι ερωτήσεις που καθορίζουν… Συνεχίστε να διαβάζετε το Ποιος… Τι-πως… Πού… Πότε… Γιατί…

Κοιτώντας ένα παλιό άλμπουμ με φωτογραφίες παρατήρησα το χαμόγελο εκείνο που αντικατοπτρίζονταν στα μάτια των παιδιών. Εξουθενωμένα από το παιχνίδι, κι όμως το χαμόγελο δεν βρισκόταν μόνο στα χείλη αλλά σε ολόκληρο το πρόσωπό  που έλαμπε. Γράφει η Ευτυχία Λαμπροπούλου Τα χρόνια πέρασαν, τα παιδιά μεγάλωσαν, η ρουτίνα της καθημερινότητας, οι υποχρεώσεις, τα πρέπει, τα μη… Συνεχίστε να διαβάζετε το Μην σταματάς να γελάς!..

Μεσημέρι Σαββάτου καθώς προχωρώ ανάμεσα στα σοκάκια της παλιάς Πάτρας, εκεί που το χρώμα της βουκαμβίλιας ενώνεται με το άρωμα του βασιλικού και τη μυρωδιά από το γιασεμί. Τα παιδιά παίζουν ανέμελα με τα πατίνια και γελούν αδιάφορα. Στο παγκάκι κάθονται δύο γιαγιάδες μαυροντυμένες τα χαζεύουν λες και χαζεύουν την χαμένη τους νιότη. Γράφει η… Συνεχίστε να διαβάζετε το Η ζωή μας έχει το δικό της άρωμα!

Ήταν καλοκαίρι του 2013, όταν ανάμεσα στο άρωμα των λουλουδιών και των φρεσκοψημένων Popcorn παρακολουθούσα την ταινία FruitvaleStation, αληθινή ιστορία βασισμένη στη ζωή ενός 22 χρόνου Αφροαμερικανού όπου το νήμα της κόπηκε βιαία από την πισώπλατη σφαίρα ενός αστυνομικού, πάνω στην αλλαγή του χρόνου. Γράφει η Ευτυχία Λαμπροπούλου Ο κινηματογράφος αντιγράφει την καθημερινότητα και συμβάντα αυτής… έλα όμως που το πρόσφατο περιστατικό με τον Τζορτζ Φλόιντ να μην μπορεί… Συνεχίστε να διαβάζετε το Ζωή σαν ταινία!

Στην Ελλάδα του 2020 η ιδρυματοποίηση για τα καλά κρατεί τα σκήπτρα. Πριν λίγες μέρες καθώς περπατούσα στην πλατεία Γεωργίου έγινα αυτήκοος μάρτυρας μιας συζήτησης που αφορούσε το ΚΕΠΕΠ Λεχαινών. Επιτρέψτε μου να την μοιραστώ μαζί σας. Γράφει η Ευτυχία Λαμπροπούλου Μιλάμε για ένα ίδρυμα κατ’ ουσία, όπου το προσωπικό είναι ελάχιστο και δεν έχει κάποια κατάρτιση, μόνιμοι που δεν είναι καν νοσηλευτές αλλά βοηθοί θαλάμου. Αυτοί καλούνται να προσφέρουν τις… Συνεχίστε να διαβάζετε το Ε ψιτ υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι δίπλα μας… σαν το παράρτημα ΚΕΠΕΠ Λεχαινών!

Σάββατο απόγευμα μια παρέα παιδιών κάνει βόλτα στη παραλία της Πάτρας. Μια παραλία στολισμένη ενόψει πρωτομαγιάς που μόλις λίγα 24ωρα πριν είχε δοθεί στην κυκλοφορία. Σε απόσταση μεταξύ τους οι έφηβοι περπατώντας σκέπτονταν φωναχτά. Γράφει η Ευτυχία Λαμπροπούλου Σας μεταφέρω αυτούσιο τον διάλογο «βαρέθηκα τόσες μέρες μέσα» λέει ο ένας, «ποτέ δεν περίμενα ότι θα βαρεθώ το… Συνεχίστε να διαβάζετε το Μπαίνουν σε κλουβιά τα χελιδόνια;