Με την τουρκική λογική του Χότζα, δεν είναι εύκολο να βρεθεί λύση. Γιατί το δόγμα τους είναι «τα δικά μας δικά μας, αλλά και τα δικά σας δικά μας»
Από την αποφράδα εκείνη ημέρα, την 29η Μαΐου 1453, όταν «έαλω η πόλη» από τους Σελτζούκους εισβολείς στα βυζαντινά εδάφη, ο Ελληνισμός πλήρωσε ακριβό τίμημα από τη σταδιακή εθνική και πολιτική μεταμόρφωση της Μικράς Ασίας και τον μετέπειτα εξισλαμισμό της.
Του Γιάννη Μιχαήλ
Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, οι Οθωμανοί κατέλαβαν τον ελλαδικό χώρο, εκτός των Ιονίων νησιών και κάποιων μικρών περιοχών. Οι Έλληνες, κατά καιρούς έκαναν κάποιες επαναστάσεις και τοπικές εξεγέρσεις εναντίον των κατακτητών, αλλά ήταν ατελέσφορες.
Το 1821, υπήρξε συντονισμένη εξέγερση των Ελλήνων, μετά την οποία ιδρύθηκε το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος και τυπικά τελείωσε η Τουρκοκρατία, παρά το γεγονός ότι περιοχές στη Βόρειο Ελλάδα δεν είχαν απελευθερωθεί.
Έκτοτε, όλες οι Τουρκικές ηγεσίες μέχρι και σήμερα, ποτέ δεν συμβιβάστηκαν με την ιδέα της ήττας, γι’ αυτό μονίμως έχουν στραμμένο το βλέμμα προς Ανατολάς, διεκδικώντας χερσαία εδάφη, αλλά κυρίως θαλάσσιες περιοχές της Ελλάδος, παρά το γεγονός ότι όλες οι διεθνείς συμβάσεις έχουν οριοθετημένα τα σύνορα των δύο χωρών.
Ειδικότερα η σύμβαση της Χάγης του 1899, η οποία προβλέπει τη δημιουργία Μόνιμου Διαιτητικού Δικαστηρίου για την επίλυση των διεθνών διαφορών και υπεγράφη από 26 χώρες, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα και η Τουρκία, ισχύει μέχρι και σήμερα. Ακολούθησε και δεύτερη διάσκεψη της Χάγης το 1907, η οποία προχώρησε σε ελάχιστες βελτιώσεις με εκείνη του 1899.
Αυτές ακριβώς τις συμβάσεις γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους οι σουλτάνοι της Άγκυρας και επιμένουν να αναθεωρηθούν. Μάλιστα, ο δικτάτορας Ερντογάν έθεσε ανενδοίαστα αυτήν την… επιθυμία του μπροστά στον Έλληνα τέως πρόεδρο Προκόπη Παυλόπουλο, μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο, όταν τον προσκάλεσε στην Αθήνα ο Αλέξης Τσίπρας, θεωρώντας και ως μεγάλη επιτυχία εκείνη την επίσκεψη. Τον Πάγο που «μοίρασε» σε όλους τους Έλληνες ο Τούρκος Πρόεδρος, τον δοκίμασε, χωρίς να κάνει κανένα απολύτως σχόλιο, η τότε Κυβέρνηση της αριστεράς.
Η αιδήμων εκείνη σιωπή του τέως πρωθυπουργού άνοιξε τις ορέξεις όλης της τουρκικής ηγεσίας, γι’ αυτό με κάθε ευκαιρία διαμηνύουν ότι πρέπει να αναθεωρηθεί η σύμβαση της Χάγης για να ικανοποιηθούν οι ορέξεις των νεοοθωμανών. Άλλωστε, η βασική πολιτική του Ερντογάν είναι ο αναθεωρητισμός, προκειμένου ο ίδιος να γίνει ο ηγέτης των σουνιτών και η Τουρκία ηγέτιδα χώρα στον μουσουλμανικό κόσμο.
Για τους λόγους αυτούς, δεν ήταν τυχαία η έκτακτη Σύνοδος του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης στην Κωνσταντινούπολη στις 13 Δεκεμβρίου 2017, στην οποία μετείχαν 50 ηγέτες μουσουλμανικών κρατών.
Ήταν μια κίνηση του Ερντογάν, για να επιβάλει τον ηγεμονισμό του.
Όπως επανειλημμένα έχει δηλώσει ο Τούρκος δικτάτορας, η χώρα του πρέπει να απλωθεί στα εδάφη που είχε καταλάβει η Οθωμανική Αυτοκρατορία, καθώς ήλεγχε μεγάλο μέρος της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, της Δυτικής Ασίας και της Βόρειας Αφρικής.
Τα υπερφίαλα αυτά σχέδια τα έχει πει δεκάδες φορές, ανάμεσα στα οποία συμπεριλαμβάνονται και η κατάκτηση ελληνικών νησιών και θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο, για τη διενέργεια εξορύξεων και εκμετάλλευση τυχόν κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Η βουλιμική αυτή πρόθεση εκδηλώνεται, τόσο από τον σουλτάνο, όσο και από τους παρακοιμώμενούς του, (όρα Τσαβούσογλου, Ακάρ), οι οποίοι αγνοούν διεθνείς συμβάσεις, αλλά και την αλληλεγγύη που εκδηλώνεται υπέρ της Ελλάδος από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και πέραν του Ατλαντικού.
Και φτάνουμε στο δια ταύτα της υπόθεσης, που αφορά την επανάληψη των διερευνητικών επαφών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία πέντε χρόνια μετά τη διακοπή τους, ύστερα από πιέσεις χωρών, όπως η φίλα προσκείμενη στον Ερντογάν Γερμανία.
Ο ρόλος που έχει παίξει μέχρι σήμερα η καγκελάριος Μέρκελ είναι κατάπτυστος, γιατί ποτέ δεν καταδίκασε τις απειλές που εκτοξεύει
Ο Ερντογάν εναντίον της χώρας μας, μιλώντας ακόμα και για κατάληψη ελληνικών νησιών.
Σε ποια βάση θα κινηθεί ο ελληνοτουρκικός διάλογος, είναι ένα άγνωστο πρόβλημα για δυνατούς λύτες.
Με την τουρκική λογική του Χότζα, δεν είναι εύκολο να βρεθεί λύση. Γιατί το δόγμα τους είναι «τα δικά μας δικά μας, αλλά και τα δικά σας δικά μας».
Μπορεί ο πρωθυπουργός κ.Μητσοτάκης να δήλωσε σε συνέντευξή του ότι δεν πρόκειται να συζητήσουμε θέμα αποστρατικοποίησης νησιών και «γκρίζες ζώνες», όμως την ίδια ώρα ο Ερντογάν έριξε την πρώτη τορπίλλη, υπονομεύοντας τον διάλογο πριν ακόμη αρχίσει.
Μιλώντας την περασμένη Τρίτη σε πρέσβεις της Ευρωπαϊκή Ένωση στην Άγκυρα, κατηγόρησε την Ελλάδα για προκλήσεις.
Αυτή είναι η τακτική των ηγετών της Τουρκίας, αφού εύκολα κάνουν το άσπρο μαύρο, ενώ, την ώρα κατά την οποία η τουρκική αεροπορία κάθε μέρα κάνει δεκάδες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, πετώντας τα αεροσκάφη της σε πολύ χαμηλό ύψος πάνω από τα νησιά μας.
Ο σουλτάνος ψεύδεται ασύστολα. Υποστηρίζει ότι «η Ελλάδα αυξάνει τις παραβιάσεις στον εναέριο χώρο της Τουρκίας και τις παράνομες δραστηριότητες στα νησιά».
Είναι ολοφάνερο ότι η τουρκική ηγεσία επιχειρεί να δημιουργήσει εντυπώσεις μπροστά σε ένα ευρωπαϊκό ακροατήριο, υπονομεύοντας ένα διάλογο, πριν ακόμα αρχίσει.
Σημειώνουμε, πάντως, ότι τον περασμένο Αύγουστο, όταν συμφωνήθηκε η επανέναρξη των διερευνητικών, υπήρξε προσυνεννόηση ούτως ώστε, κατά τη διάρκεια των συνομιλιών και μέχρι να ολοκληρωθούν να μη γίνονται από καμία πλευρά προκλήσεις, αλλά και παράνομες έρευνες σε θαλάσσιες περιοχές.
Δεν γνωρίζουμε εάν τώρα θα εφαρμοστεί μια τέτοια συμφωνία, είναι όμως άγνωστο εάν η Τουρκία θα συναινέσει σε παρόμοιο οδικό χάρτη.
Ποια, όμως, εμπιστοσύνη μπορεί να έχει κάποιος σε ψευδεπίγραφες υποσχέσεις, που προέρχονται από μια χώρα, οι ηγέτες της οποίας έχουν καταπατήσει κατάφωρα κάθε συμφωνία γραπτή ή προφορική.
Έτσι, εάν η Ελλάδα επιμένει ότι οι συνομιλίες θα πρέπει να καλύψουν την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο, επικρέμαται το ερώτημα, πώς θα αντιδράσει η Τουρκία και εάν θα συμφωνήσει σε παραδεκτά δεδομένα.
Μπορεί ο Ερντογάν να αλλάξει απόψεις, όταν τα τελευταία χρόνια η επίσημη άποψή του, την οποία υπηρετούν με κλειστούς οφθαλμούς οι υφιστάμενοι, είναι ότι τα νησιά πρέπει να έχουν θαλάσσιες ζώνες, αντίστοιχες με τα χωρικά τους ύδατα των 6 ναυτικών μιλίων.
Εάν αυτή η θέση υποστηριχθεί μέχρι τέλους, τότε θα πέσει στο κενό κάθε διευθέτηση των διαφορών τις οποίες εγείρουν, διαψεύδοντας τα αληθινά στοιχεία οι κατ’ ευφημισμόν φίλοι και σύμμαχοί μας.
Τις πραγματικές δοξασίες του Ταγίπ Ερντογάν μπορεί κανείς να τις αναζητήσει, παρατηρώντας άθλιες και ανοίκειες ενέργειες, πρωτοφανείς στα παγκόσμια χρονικά.
Ο στυγνός αυτός δικτάτορας, ο οποίος δεν ορρωδεί μπροστά σε καμία αντίδραση από οπουδήποτε και εάν επέρχεται, προχώρησε χωρίς ίχνος σεβασμού απέναντι στο μεγαλεπήβολο μνημείο της Αγίας Σοφίας και το μετέτρεψε σε τζαμί.
Αυτή η ενέργεια ήταν μια ακόμη προσβολή στα ιερά και όσια του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Δυστυχώς, όμως, γι’ αυτό το ανοσιούργημα υπήρξαν μόνον κάποιες χλιαρές αντιδράσεις ακόμα και από χριστιανικές χώρες.
Επομένως, ας κρατήσουμε μικρό καλάθι για τις επερχόμενες διερευνητικές, για να μην πέσουμε – κατόπιν – από τα σύννεφα.
Τον Τούρκο δεν πρέπει να τον εμπιστεύεσαι. Τα λέω αυτά, καθώς μου ήρθε στο μυαλό το μεγαλεπήβολο έργο, που συνέλαβε η κυβέρνηση για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821, την ήττα των Οθωμανών και τη συγκρότηση του πρώτου ελεύθερου ελληνικού κράτους, μετά την πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Από τα μέχρι τώρα δεδομένα που έχουν δημοσιοποιηθεί, δεν γίνεται ορατό τι ακριβώς έχει συλλάβει η ομήγυρις προσωπικοτήτων, υπό τη Γιάννα Αγγελοπούλου, ποιος είναι ο κεντρικός στόχος των εορτασμών και ποιο μήνυμα θα σταλεί στην απανταχού Ρωμιοσύνη και σε όλη την υφήλιο.
Το μήνυμα πρέπει να είναι ευκρινές, ώστε να γίνει αντιληπτή η διαφορά ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία.
Τα όσα υποστηρίζουμε έχουν σχέση με μια αφίσα που είδαμε, από την οποία απουσιάζουν ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο πρώτος κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας και όλα τα ιερά τέρατα της αρχαίας Ελλάδος. Ίσως θα ήταν χρήσιμο να τους μάθει και ο αμαθής Ερντογάν.
Όπως έλεγε ο φιλόσοφος Πλάτων, (427- 347 πΧ), «Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον». Αφορά και τους απανταχού ανιστόρητους.
