Όσοι θεωρούν ότι οι Τούρκοι έχουν κακές σχέσεις με τους Δημοκρατικούς στις ΗΠΑ πλανώνται πλάνην οικτράν…
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Το ότι η οικογένεια του Ταγίπ Ερντογάν και ο ίδιος προσωπικά έχουν πολύ καλές και ενδεχομένως και οικονομικές σχέσεις, με τον Αμερικανό Πρόεδρο, Ντόναλντ Τράμπ είναι η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη έγκειται στο ποιες είναι οι σχέσεις της Τουρκίας με την αμερικανική διοίκηση και με το Δημοκρατικό Κόμμα.
Ευθύς, εξ αρχής λοιπόν, υπογραμμίζουμε ότι οι σχέσεις αυτές είναι επίσης καλές και προϊόν μιας μακροχρόνιας επικοινωνιακής στρατηγικής του τουρκικού λόμπυ στις Η.Π.Α.
Στη σημερινή συγκυρία στη Μεσόγειο, η κυρίαρχη άποψη θέλει τον Τούρκο Πρόεδρο, Ταγίπ Ερντογάν, να επιταχύνει τις κινήσεις του στα ελληνοτουρκικά, για να προλάβει τις αμερικανικές εκλογές της 3ης Νοεμβρίου, όπου ο φίλος του Αμερικανός Πρόεδρος, Ντόναλντ Τράμπ, αντιμετωπίζει το φάσμα της ήττας, με βάση τις δημοσκοπήσεις.
Έγκυρες πληροφορίες, ωστόσο, από τα αμερικανικά κέντρα λήψης αποφάσεων, τονίζουν ότι η άποψη αυτή, δεν είναι πάντοτε σωστή. Και όσο εμπεδώνεται, στην ουσία αυτό γίνεται εις βάρος της Ελλάδας.
Αυτό τουλάχιστον διατείνονται άτομα που προέρχονται τόσο από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα όσο και την «κεντρώα» πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος.
Σημειώνεται ότι κανείς δεν αμφισβητεί τη στενή σχέση Τραμπ και Ερντογάν. Όμως, έγκυροι παρατηρητές προβαίνουν σε κάποιες παρατηρήσεις που αξίζουν της προσοχής μας.
Πρώτον, οι σχέσεις των Τούρκων και του Δημοκρατικού Κόμματος ήταν ιστορικά πιο στενές σε σύγκριση με εκείνες των Ρεπουμπλικάνων. Δεύτερον, ο Τραμπ ενδιαφέρεται κυρίως για την επανεκλογή του και τίποτε άλλο.
Επειδή η επανεκλογή του ή όχι θα κριθεί από το αποτέλεσμα σε λίγες πολιτείες, π.χ. Πενσιλβάνια, Μίσιγκαν, Ουισκόνσιν, Οχάιο, Φλόριντα, Β. Καρολίνα κλπ., όπου η διαφορά ψήφων στις προεδρικές εκλογές του 2016 ήταν μικρή, κάθε ψήφος μετράει.
Στο Μίσιγκαν, η διαφορά ήταν κάπου 10-15 χιλ. ψήφοι λένε οι αναλυτές. Συνεπώς, τονίζουν, σε αυτές τις πολιτείες, αρκούν λίγες χιλιάδες ψήφοι να πάνε στον Τζο Μπάιντεν και να χαθεί η προεδρία. Δεν χρειάζεται να γίνει μεγάλη μετακίνηση ψηφοφόρων.
Σ’ αυτές τις πολιτείες λοιπόν υπάρχουν Ελληνοαμερικανοί ψηφοφόροι. Όχι εκατοντάδες χιλιάδες αλλά αρκετοί για να κάνουν τη διαφορά, είτε ψηφίζοντας τους Δημοκρατικούς, είτε μένοντας σπίτι τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι γενικότερη είναι η εκτίμηση πως η πλειοψηφία των Ελληνοαμερικανών ψηφοφόρων ψηφίζει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
Αν λοιπόν προκύψει κάποιο θερμό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας στο διάστημα μέχρι τις αμερικανικές εκλογές, η δυνητική ζημιά στον Πρόεδρο Τραμπ μπορεί να είναι πολύ μεγάλη. Έχει λοιπόν κάθε λόγο ο τελευταίος και οι άνθρωποι της εκστρατείας του να μην επιθυμούν κανένα θερμό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας στο μεσοδιάστημα μέχρι τις 3 Νοεμβρίου.
Παράλληλα, όμως, η καμπάνια των Δημοκρατικών για τις διασυνδέσεις του Ντόναλντ Τράμπ με τον Τούρκο Πρόεδρο, μάλλον στόχο έχει να φέρει ομογενείς στου Δημοκρατικούς.
Ο Τραμπ το γνωρίζει και ίσως εξηγεί την τηλεφωνική παρέμβασή του πριν από λίγο καιρό στον Έλληνα πρωθυπουργό και στον Τούρκο Πρόεδρο, παράλληλα με δυναμική επίσκεψη του Αμερικανού ΥΠΕΞ στην περιοχή μας, ειδικότερα δε στην Κύπρο.
Μέσα σε αυτό το πολιτικό περιβάλλον, οι πρόσφατες δήθεν αποκαλύψεις για τις οικονομικές σχέσεις Τραμπ – Ερντογάν, θα πρέπει – όχι να αμφισβητούνται – αλλά να εξετάζονται προσεκτικά ως προς την απώτερη στόχευσή τους. Διότι στην ουσία αποτελούν επικοινωνιακή χείρα βοηθείας προς τον Τούρκο Πρόεδρο και τις επιδιώξεις του.
