Πώς μία μητέρα μόνη μπορεί συγχρόνως να εργάζεται σε μοντέλο πλήρους απασχόλησης και να φροντίζει το νεογέννητο παιδί της χωρίς καμία άλλη βοήθεια;
Ένας μεγάλος αριθμός γυναικών ως μητέρες έχουν βρεθεί στη θέση που, ενώ χρειάζεται να φροντίσουν τα παιδιά τους, πχ όταν γεννιούνται και για κάποιο διάστημα χρειάζεται να είναι εκεί, τα φροντίζουν μέχρι που μπορεί μια μέρα να είναι άρρωστα και να πρέπει να πάνε στον γιατρό ενώ δεν μπορούν να το κάνουν, καθώς χρειάζεται να εργάζονται με πλήρη απασχόληση.
Της Τόνιας Τσιρογιάννη*
Αρκετές φορές ο λόγος που εργάζονται σε πλήρη απασχόληση δεν είναι πάντα οικονομικός, αλλά γιατί το εργασιακό σύστημα δεν επιτρέπει την ευέλικτη μορφή εργασίας. Ευέλικτη μορφή εργασίας μπορεί να είναι, είτε καθημερινή εργασία αλλά με λιγότερες ώρες και εννοείται με τις αντίστοιχες αποδοχές, είτε συγκεκριμένες ημέρες εργασίας την εβδομάδα, είτε εργασία από το σπίτι.
Παρόλο που ο κορωνοϊός ανέδειξε έντονα το θέμα της τηλεργασίας, παρόλ’ αυτά, για μία μητέρα μόνη, εάν θέλει να εργαστεί λιγότερες ώρες ή μέρες για να φροντίσει τα παιδιά της, είναι σχεδόν ανέφικτο. Παρόλο που νομοθετικά υπάρχουν οι ευέλικτες μορφές εργασίας, η κοινωνία, το σύστημα, η γενικότερη κουλτούρα γύρω από αυτό δεν το επιτρέπουν.
Ανοίγοντας μία οποιαδήποτε εφημερίδα, ιστοσελίδα για εύρεση εργασίας, παρατηρούμε ότι η πλειονότητα αυτών είναι πλήρους απασχόλησης με φυσική παρουσία. Το ενδιαφέρον είναι ότι υπάρχουν πάρα πολλές μητέρες που θα μπορούσαν να προσφέρουν με τα ταλέντα, τις γνώσεις, τις ικανότητες, την εμπειρία τους και όμως εμείς χτίζουμε έναν τοίχο σε αυτές. Το αποτέλεσμα είναι αρκετές να επιλέγουν να αποσυρθούν από τον επαγγελματικό στίβο, ή να ζουν με τα επιδόματα, μέχρι να μπορούν τα παιδιά τους να μεγαλώσουν αρκετά και να είναι κάπως πιο ανεξάρτητα.
Το θέμα αυτό το αναδεικνύουμε καθώς οι εταιρείες αναζητούν προσωπικό και παραπονιούνται ότι δεν βρίσκουν. Είναι γεγονός ότι έχουν ξεκινήσει αρκετές πρωτοβουλίες γύρω από αυτό, ώστε να ενισχυθεί
η δυνατότητα αυτών των γυναικών – μητέρων με χρόνια εμπειρίας, που μπορεί να σταμάτησαν για κάποια χρόνια ή να μη θέλουν να σταματήσουν, να μειώσουν τις ώρες εργασίας τους, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας αντάξιας των δυνατοτήτων και των ικανοτήτων τους, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών.
Όλα είναι θέμα οπτικής, ωστόσο, όταν οι αριθμοί μιλάνε, χρειάζεται να πάρουμε αποφάσεις και να δράσουμε. Από τη μία η υπογεννητικότητα, η έλλειψη ικανών στελεχών και από την άλλη η μη ευελιξία της οργανωσιακής κουλτούρας για ευέλικτες συνεργασίες.
* Σύμβουλος & Business Coach ΜμΕ/Startups
+302114094901
www.stellarlight.gr
