Η Μάχη της Κρήτης, η Μάχη των Άοπλων στην ουσία Κρητικών κατά του εξοπλισμένου μέχρι τα δόντια Γ’ Ραιχ, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αλλά και τα πιο καθοριστικά κεφάλαια στην ιστορία του Β΄ Παγκοσμιου Πολέμου.
Του Κώστα Ξυλούρη*
Η ψυχή και το σθένος των Κρητικών κατά του Άξονα και κατά του Φασισμού πέτυχε να αλλάξει τον του της ιστορίας, και ο περίπατος που υπολόγιζαν ότι θα έκαναν οι Γερμανοί εξελίχθηκε στον χειρότερο εφιάλτη γι’ αυτούς, αναγκάζοντας τον Γερμανό στρατηγό τον Στουντεντ, τον <<πορθητή>> της Κρήτης ,να ομολογήσει ότι :<<Έπεσα θύμα των υπολογισμών μου, όταν συνεβουλευσα αυτήν την επίθεση.Και το αποτέλεσμα ήταν να χάσω πολλούς και πολύτιμους αλεξιπτωτιστές, που τους θεωρούσα σαν παιδιά μου, αλλά και να εκλείψουν πλέον οι γερμανικοί σχηματισμοί αλεξιπτωτιστών τους οποίους είχα δημιουργήσει εγώ ο ίδιος>>.
Η Μάχη της Κρήτης ήταν η αρχή του τέλους για τον φασισμό και τον Άξονα γιατί πέτυχε:
α) Να καθυστερήσει την επίθεση του Χίτλερ κατά της Ρωσίας, με αποτέλεσμα να τον βρει ο ρωσικός χειμώνας, με όλες τις συνέπειες .
β) Εξολοθρευτικέ ένα πολύ μεγάλο μέρος του πιο σύγχρονου και οργανωμένου στρατού της τότε εποχής.
γ) Εμποδίστηκε η επέλαση του Γ’ Ραιχ στην Κύπρο ,το Ιράκ ,τη Συρία και το Ιράν.
Δεν θα πρέπει να λησμονούμε το γεγονός ότι, πέρα από τους Κρητικούς ,στο νησί των γενναίων θυσιάστηκαν πολλοί Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί, καθώς βέβαια και Εγγλέζοι, τους οποίους η Κρήτη τιμά και δοξάζει.
Η Μάχη της Κρήτης δεν θα πρέπει να αποτελεί ένα τοπικό γεγονός και να εορτάζεται μόνο από τους Κρήτης και όσους πήραν μέρος σε αυτή.Είναι ένα καθαυτό παγκόσμιο γεγονός ,που συμβολίζει τον αγώνα του φασισμού και του ναζισμού.
Αν και πέρασαν 80 ολόκληρα χρόνια, οι υπεύθυνοι για τα χιλιάδες θύματα, τις ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές και τον ανείπωτο πόνο που έσπειραν στην Κρήτη και σε όλη την Ελλάδα μοιάζουν να περιφρονούν μια στοιχειώδη και ελάχιστη υποχρέωση τους:αυτήν που ονομάζεται κατοχικό δάνειο και πολεμικές επανορθώσεις.
Πολλοί θέλουν και προσπαθούν να ξεχαστεί αυτή η <<εκκρεμότητα>>.
Εμείς, τιμώντας τους συμπατριώτες μας της εποχής εκείνης, αντιστεκόμαστε στη λήθη και κρατάμε ψηλά τη σημαία αυτής της διεκδίκησης.δεν θα φέρει αυτό πίσω τους νεκρούς μας.θα είναι, όμως, μια ηθική δικαίωση…
* Επίτιμος πρόεδρος της Παγκρήτιας Ένωσης
