Ο σοσιαλδημοκράτης πρώην πρόεδρος του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ.Μάρτιν Σουλτς, δεν χώνεψε ποτέ και δεν συγχώρησε τη συμμαχία του Αλέξη Τσίπρα με τον Π.Καμμένο,που τον αποκαλούσε λαϊκιστή αντιευρωπαίο, ο οποίος έπαιζε και περίεργα παιχνίδια με διεθνείς αντιευρωπαϊκές δυνάμεις.
Γράφει ο Αθανάσιος Παπανδρόπουλος
Είναι ηλίου φαιεινότερον έτσι ότι το Γερμανικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα τον επικεφαλής του Σύριζα τον βλέπει με καχυποψία και στελέχη του διαπιστώνουν ότι στην Ε.Ε. δεν έχει πλέον «φίλους».
Και από την άποψη αυτή, θα πρέπει να επισημάνουμε την εξαφάνιση του Φρανσουά Ολλάντ, πρώην προέδρου της Γαλλίας, που είχε στηρίξει τον Αλέξη Τσίπρα ως πρωθυπουργό, όπως και αυτή του Ισπανού Πάμπλο Ιγκλέσιας, Ιδρυτού του ακροαριστερού μορφώματος “Podemos”.στόχος του οποίου ήταν η πολιτική λεηλασία της ισπανικής σοσιαλδημοκρατίας πρωτίστως.
Υπενθυμίζουμε ότι ο Ιγκλέσιας παραιτήθηκε από το κόμμα του υπό το βάρος καταγγελιών για «χρυσή ζωή» εις βάρος των κορόϊδων. Ως συνήθως συμβαίνει με τις ακροαριστερές και πρώην κομμουνιστικές νομενκλατούρες, που σήμερα είναι και βασικοί συντελεστές της ανάπτυξης του παγκόσμιου οργανωμένου εγκλήματος.
Ξεκινώντας από το Ρώσο πρόεδρο Βλαδίμηρο Πούτιν, πρώην πράκτορα της KGB στην Ανατολική Γερμανία και φθάνοντας σε Λατινοαμερικανούς ηγέτες, πρώην πρωτοπαλίκαρα ναρκεμπορικών οργανώσεων, ανακαλύπτουμε εναν κόσμο, που μόνον αποστροφή προκαλεί.
Αποτελεί δε προκλητικό χλευασμό της νοημοσύνης μας, ο κόσμος αυτός να παραδίδει μαθήματα δημοκρατίας και προόδου και να διεκδικεί δικαιώματα που οι διεκδικητές τους, ιστορικά, έχουν θάψει βαθειά στο νεκροταφείο της ιστορίας.
Για να επανέλθουμε όμως στα δικά μας, δεν μπορούμε να μην υπογραμμίσουμε ότι ενισχυτικό της άποψης ότι λιγοστεύουν οι εκτός Ελλάδας φίλοι του Αλέξη Τσίπρα, είναι και η πρόσφατη παραίτηση του Ζόραν Ζάεφ στη Βόρεια Μακεδονία. Πρόσωπο που συνδέθηκε στενά με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και βέβαια λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών, σήμερα είναι σε πολιτική αποδρομή, αν και στη γειτονικήχώρα θα βρεθεί, όπως όλα δείχνουν, λύση εκτων ενόντων αφού οι εκλογές εί¬χαν γίνει πολύ πρόσφατα, πριν από έναν χρόνο. Όπως λένε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ο Ζάεφ πλήρωσε την καθυστέ¬ρηση της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας του αλλά και προβλήματα με πανδημία και οικονομία, ενώ θεωρούν πως είναι συνολικά αρνητική εξέλιξη, αφού παίρνει κεφάλι ο εθνικισμός σε όλα τα Δυτικά Βαλκάνια.
Όλες οι παραπάνω εξελίξεις κάνουν πλέον προβληματική τη διεθνή παρουσία του πρώην Έλληνα πρωθυπουργούκαι δυσκολεύουν στο έπακρο τις σχέσεις του με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία,η οποία κρίνει ότι δύσκολα. Ο Τσίπρας θα μπορέσει να επανακάμψει στην εξουσία.Δεν είναι λίγα ετσι τα μέλη των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών που θεωρούν εκ των ουκ άνευ πλέον τη στήριξη του ΚΙΝΑΛ,το οποίο στην Ευρωβουλή έχει παρουσιάσει θετικό και υπεύθυνο έργο.
Και αυτή η εκτίμηση, σε επίπεδο διεθνών σχέσεων, παίζει σημαντικό ρόλο για το κατά πόσον ένας μελλοντικός ηγέτης της κεντροαριστεράς μπορεί να έχει διεθνή στήριξη ή όχι. Ας το έχουν υπόψη του αυτό όλοι όσοι από αφέλεια και οργή ενδεχομένως, το 2015 παγιδεύτηκαν στην περίφημη παραπλανητική ρητορική της κατάργησης των μνημονίων «με έναν νομο και ένα άρθρο».
Τα πράγματα στη ζωή και στις διεθνείς σχέσεις, είναι πολύ πιο σύνθετα και περίπλοκα θα λέγαμε, από τον λαϊκισμό και την καλλιέργεια της ανοησίας. Όπως αυτή που σήμερα εκπέμπεται από τους δολοφόνους του αντιεμβολιασμού και την περί «ελεύθερης επιλογής» ρητορική τους.
