Kάθε μέρα οι πολίτες γίνονται αποδέκτες ενός ειδησεογραφικού ορυμαγδού, ο οποίος προέρχεται από επώνυμες και ανώνυμες πηγές. Τα τελευταία, όμως χρόνια, διαχέεται στην δημόσια σφαίρα ένας κουρνιαχτός- δηλαδή ένα νέφος- μέσω του διαδικτύου με εκατομμύρια κείμενα, μέσα από τα οποία, ο κάθε χρήστης «ασκεί πανελευθέρως το δίκαιόν του», όπως θα έλεγε και ο μεγάλος ποιητής Γεώργιος Σουρής, ώστε να λέει το… μακρύ του και το κοντό του.
Του Γιάννη Μιχαήλ
Δεν θα αμφισβητήσουμε το αίτημα, όμως, μας έκανε εντύπωση, η ταχύτητα της αντίδρασης των μαθητών, οι οποίοι «έλυσαν τα ζωνάρια τους», πριν αρχίσουν καλά- καλά τα μαθήματα. Ο δήμαρχος, πήγε στο σχολείο, έσπασε το λουκέτο που είχε τοποθετηθεί στην πόρτα και ανακάλυψε μέσα σε αίθουσα, τέσσερις όλους κι όλους καταληψίες, οι οποίοι δεν ήταν ούτε καν εκπρόσωποι του 15μελούς, ούτε είχαν εκλεγεί με κάποια διαδικασία.
Τι δηλοί, ο συγκεκριμένος μύθος; Ότι η αυθαιρεσία, από όπου κι εάν προέρχεται πρέπει να πατάσσεται εν τη γενέσει της. Ιδιαίτερα, μάλιστα φαινόμενα, που αποτελούν- διαχρονικά- όνειδος για την ελληνική εκπαίδευση. Και εάν κάποιος ομοϊδεάτης των νεαρών μαθητών, έχει κάποιες αντιρρήσεις για την πρωτοβουλία του δημάρχου, πρέπει να γνωρίζει, ότι σε καμία άλλη χώρα της υφηλίου δεν υπάρχει το φαινόμενο των καταλήψεων σε Γυμνάσια, όπως συμβαίνει κατ’ έθιμον στην χώρα μας.
Να υπενθυμίσουμε, πάντως, ότι ένας από τους πρώτους διδάξαντες στις καταλήψεις Λυκείων, ήταν ο Αλέξης Τσίπρας. Την δεκαετία του ’80 ως Πρόεδρος του 15μελούς, στο Λύκειο της Γκράβας, άνοιξε τον δρόμο για ένα φαινόμενο, που μόνον δεινά προκάλεσε έκτοτε στην Δημόσια Εκπαίδευση.
Έκτοτε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, μπήκε στον στίβο της πολιτικής, ως «πολικός αστέρας» και λόγω… πρότερου βίου, σιωπά αιδημόνως– και πολλές φορές επικροτεί όλες τις παραβατικές συμπεριφορές που συντελούνται στα Γυμνάσια, αλλά και στα Πανεπιστήμια. Ελπίζουμε, πάντως, ότι το θάρρος του δημάρχου Γαλατσίου, να το υιοθετήσουν και άλλοι συνάδελφοι του σε όλη τη χώρα. Για να μην αναφωνούν πια οι πολίτες την γνωστή κραυγή «που είναι το κράτος».
