Το τι εκπροσωπεί ο σουνιτικός ισλαμισμός δεν είναι του παρόντος, αρκεί να υπογραμμίσουμε μόνον ότι ο ισλαμισμός προτρέπει στους φανατικούς να επιβάλλουν τη θρησκεία τους με κάθε μέσο
Οι ημέρες που βιώνουμε το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι πρωτοφανείς στη σύγχρονη ιστορία της χώρας μας.
Από τη μια πλευρά αντιμετωπίζουμε τον καλπασμό των θυμάτων από τον κορωνοϊό, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε να δούμε αριθμούς τρομακτικά αυξημένους, που θα θυμίζουν Ιταλία κατά την πρώτη περίοδο της πανδημίας.
Του Γιάννη Μιχαήλ
Και από την άλλη, το νέο lockdown με αποτέλεσμα η τραυματισμένη οικονομία να δεχθεί βαρύτερο πλήγμα, το οποίο θα έχει μεγάλες συνέπειες, καθώς θα συνθλιβούν τα εισοδήματα όλων των πολιτών.
Την ώρα κατά την οποία εξελίσσονται τα δραματικά αυτά γεγονότα, η πατρίδα μας πρέπει να αντιμετωπίσει άλλον έναν ιό, εξίσου επικίνδυνο με εκείνον που προκαλεί την πανδημία. Και αυτός ονομάζεται Ταγίπ Ερντογάν. Έχουμε αναφερθεί σε επανειλημμένα δημοσιεύματα στον μεγαλοϊδεατισμό του σουλτάνου, στην οίηση από την οποία διακατέχεται και στις καθημερινές ανοίκειες απειλές τις οποίες εκτοξεύει ασύστολα κάθε μέρα εναντίον της χώρας μας.
Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, σε αυτήν εδώ τη σελίδα, γράφαμε για τα έργα και τις ημέρες του ισλαμιστή δικτάτορα, ο οποίος έχει προ πολλού ξεπεράσει τα όρια της κοινής λογικής και όλα εκείνα που επιτάσσουν οι διεθνείς συνθήκες, αλλά και οι σχέσεις καλής γειτονίας.
Δεν επαιρόμεθα για το γεγονός ότι όλα όσα καταλογίσαμε στον Τούρκο εφέντη δικαιώνονται καθημερινά μέχρι κεραίας. Το επισημαίνουμε μόνον και μόνον γιατί είμεθα βέβαιοι, ότι κάποιοι μυαλοφυγόδικοι συμπατριώτες μας θεωρούν υπερβολές τα όσα υποστηρίζουμε. Και όμως, όπως τελικά αποδεικνύεται τις τελευταίες ημέρες, όσα γράφαμε ήταν μόνο μισές αλήθειες.
Όλα αυτά που συνέβησαν με τη σκληρή αντίδραση του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν αποκάλυψαν σε όλο το μέγεθος μια μοναδική αλήθεια, την οποία ουδείς σώφρων κάτοικος της χώρας μας μπορεί να αμφισβητήσει.
Είναι πλέον ηλίου φαεινότερον, ποιος είναι ο ιδιοτελής ρόλος τον οποίο παίζει ο υπερφίαλος σουλτάνος. Οι περισσότεροι ”ειδήμονες” γράφουν συχνά – πυκνά ότι, οι λεκτικές απειλές που κατά καιρούς εκτοξεύει έχουν σχέση με οικονομικά ζητήματα και το μοίρασμα των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Αυτή η παράμετρος είναι ένα μικρό μέρος από το μεγάλο διακύβευμα το οποίο οραματίζεται ο αδίστακτος ταραχοποιός του σύγχρονου κόσμου. Το μείζον θέμα είναι ότι ο φανατικός Ισλαμιστής Ερντογάν θέλει πρώτα από όλα να τορπιλίσει τα τόπια, βάζοντας φωτιά ανάμεσα στις σχέσεις των μουσουλμάνων με τον πολιτισμένο κόσμο.
Γι’ αυτό ο Ταγίπ δεν πρέπει να θεωρείται ως ένας πυρομανής που θέλει να ”κάψει” την ειρήνη στη Μεσόγειο. Το σχέδιό του έχει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις, όπως διεφάνη τις τελευταίες ημέρες από τη μετωπική του (και ανοίκεια) σύγκρουση με τον πρόεδρο της Γαλλίας.
Ο βασικός στόχος του Προέδρου της Τουρκίας είναι να ηγηθεί του μουσουλμανικού κόσμου, υπονομεύοντας σε πρώτη φάση τις βασικές αξίες που διέπουν τον Ευρωπαϊκό (αλλά και άλλων χωρών πέραν της γηραιάς Ηπείρου) τρόπο ζωής.
Όλα όσα έχουν συμβεί το τελευταίο δεκαήμερο επιβεβαιώνουν περίτρανα το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στα πολιτικά και στα πολιτισμικά ιδεώδη, σε όλα εκείνα που διέπουν τις αρχές και τα προτάγματα του δυτικού κόσμου και σε αυτά που πρεσβεύουν οι μουσουλμανικοί λαοί. Δεν υπάρχει κανένα σημείο σύγκλισης ανάμεσα στους δύο κόσμους.
Για το γεγονός αυτό δεν έχουν καμία ευθύνη οι λαοί της Δύσης και της Ευρώπης, γιατί αυτοί δεν μετοίκησαν μαζικά στις περιοχές όπου κατοικούν μουσουλμάνοι. Πρέπει, όμως, να ξεκαθαρίσουμε μιαν αχλύ γύρω από την οποία σπεκουλάρουν οι γνωστοί… «άπιστοι» συμπαθούντες τη μαζική έλευση στην χώρα μας αλλοδαπών, γι’ αυτό και ζητούν ανοιχτά σύνορα.
Πολίτες από ευρωπαϊκές χώρες, ( Ελλάδα, Ιταλία, Ιρλανδία κτλ), μετανάστευσαν μαζικά στις ΗΠΑ και εντάχθηκαν αμέσως στις τοπικές κοινωνίες, χωρίς να δημιουργηθεί κανένα απολύτως πρόβλημα. Και είναι χαρακτηριστικό το γεγονός, ότι οι επόμενες γενιές των μεταναστών μεγαλούργησαν στις δεύτερες πατρίδες τους.
Σε αντιδιαστολή, πρέπει να επισημάνουμε, ότι στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, όπου υπήρξε μαζική εισβολή μουσουλμανικών στοιχείων, επιχειρούν να επιβάλουν τον δικό τους τρόπο ζωής, σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση με αυτά που εμείς υποστηρίζουμε ότι είναι κεκτημένα των λαών της Δύσης.
Τέτοια προβλήματα ανέδειξε η σύγκρουση Μακρόν – Ερντογάν και η πρωτοφανής ύβρις που εκτόξευσε ο τούρκος ισλαμιστής προς τον Γάλλο πρόεδρο, που του υπέδειξε – ξεδιάντροπα – να τον εξετάσει ψυχίατρος. Το γεγονός αυτό ήταν και η θρυαλλίδα που λειτούργησε ως προσάναμμα, για να προκληθούν ποικίλες αντιδράσεις από ευρωπαίους πολιτικούς εναντίον του Τούρκου Προέδρου.
Κάλλιο αργά, παρά ποτέ, γιατί τώρα θα αναγνωριστούν τα δίκαια που έχει διαχρονικά η χώρα μας με την Τουρκία.
Ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτήν τη στιγμή η Ευρώπη – πέρα από την πανδημία και τις οικονομικές επιπτώσεις – είναι το γεγονός ότι ένας πολύ μεγάλος αριθμός μουσουλμανικών στοιχείων βλέπουν ως αποκούμπι τον Ερντογάν και τις άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως πχ είναι η Χαμάς.
Και το γεγονός αυτό εκμεταλλεύεται ο φανατικός Ισλαμιστής, ο οποίος θέλει να γίνει ηγέτης του σουνιτικού κόσμου. Γι’ αυτό και μιλάει τον τελευταίο καιρό για τις κατακτήσεις της Τουρκίας, ώστε να επανέλθει η χώρα του στα όρια εκείνα που δημιουργήθηκαν τον καιρό της αυτοκρατορίας.
Δυστυχώς, αυτό το σχέδιο δεν εννοούν να κατανοήσουν Ευρωπαίοι ηγέτες για διάφορους λόγους, αλλά περισσότερο για οικονομικά οφέλη. Μια από τις χώρες που κρατάει μέχρι σήμερα αιδήμονα σιωπή είναι η Γερμανία.
Η καγκελάριος Αγγελική Μέρκελ, γνωστή κομμουνίστρια (ήταν στέλεχος της νεολαίας στην Ανατολική Γερμανία), βλέπει πάντα με συμπάθεια τον Ερντογάν, γι’ αυτό και μονίμως κωλυσιεργεί ώστε να ληφθούν αποφάσεις εναντίον της Τουρκίας.
Δεν γνωρίζουμε τι θα κάνει τώρα μετά τη σφοδρή αντιπαράθεση με τον Μακρόν, αλλά δεν διατηρούμε ελπίδες ότι θα αντιδράσει δυναμικά, επειδή πρώτα απ’ όλα έχει τη νοοτροπία του… μικρομπακάλη, ώστε να μη θιγούν οι
οικονομικές δοσοληψίες της Γερμανίας με την πολεμοχαρή χώρα του Ισλαμιστή δικτάτορα.
Ευτυχώς σε αυτήν τη συγκυρία βρέθηκε ο Μακρόν, ο οποίος αντελήφθη, μετά και τις τρομοκρατικές επιθέσεις που δέχτηκε η χώρα του, (με τελευταίες τον αποκεφαλισμό του καθηγητή από τον νεαρό τζιχαντιστή στο Παρίσι και την επίθεση σε εκκλησία στη Νίκαια με αποκεφαλισμό μιας γυναίκας και άλλους δύο νεκρούς) τον ρόλο που θέλει να παίξει ο Ερντογάν, εμφανιζόμενος πλέον ως ο αυθεντικός εκφραστής του σουνιτικού ισλαμισμού, που σήμερα εκφράζει το 90% του μουσουλμανικού πληθυσμού παγκοσμίως. Το τι εκπροσωπεί ο σουνιτικός ισλαμισμός δεν είναι του παρόντος, αρκεί να υπογραμμίσουμε μόνον ότι ο ισλαμισμός προτρέπει στους φανατικούς να επιβάλλουν τη θρησκεία τους με κάθε μέσο.
Είμαστε, λοιπόν, δύο κόσμοι εκ διαμέτρου αντίθετοι και ευτυχώς με την παρέμβαση του Γάλλου προέδρου η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει το πραγματικό ευρωπαϊκό σύνορο και να θωρακιστεί αναλόγως, απαλασσόμενη πλέον από τις συνεχείς απειλές του Ερντογάν, στον οποίο έδειξε υπερβολική συμπάθεια και η καθ’ ημάς αριστερά, που εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Ας θυμηθούμε πάντως τη ρήση του Ομήρου, (800 – 750 πΧ), που περιλαμβάνεται στην Ιλιάδα: «Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης». Τώρα που οι καιροί είναι δύσκολοι.
