Ήλιος, αέρας και ρωσική ατομική ενέργεια» είναι ο τίτλος στην ανάλυση της Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) για τους πυρηνικούς αντιδραστήρες που κατασκευάζει η Τουρκία με ρωσική τεχνογνωσία. Η γερμανική εφημερίδα επισημαίνει ότι «η Τουρκία επιδιώκει ένα ενεργειακό μίγμα πιο φιλικό προς το περιβάλλον, ωστόσο ένα βρώμικο μυστικό παραμένει» και υπενθυμίζει ότι «τα τελευταία χρόνια ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συνομιλεί με τον Ρώσο πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν πολύ πιο συχνά απ’ ότι με οποιονδήποτε άλλον ξένο ηγέτη». Το πυρηνικό εργοστάσιο που κατασκευάζουν οι Ρώσοι στη νοτιοανατολική Τουρκία έχει προϋπολογισμό 20 δισεκατομμύρια δολάρια και αναμένεται να καλύψει το 10% των ενεργειακών αναγκών της χώρας.
Ο αρθρογράφος παρατηρεί ότι «ο Ερντογάν αγνοεί ενστάσεις για θέματα ασφαλείας, που διατυπώνονται και στην ίδια την Τουρκία. Η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΙΕΑ) τον στηρίζει. Στην τελευταία της έκθεση για την Τουρκία, που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη, γράφει ότι η πυρηνική ενέργεια θα διευρύνει το ενεργειακό μίγμα, μειώνοντας το ποσοστό του άνθρακα. Ο εκτελεστικός διευθυντής της ΙΕΑ Φατίχ Μπιρόλ επαινεί το γεγονός ότι εδώ και δέκα χρόνια η χώρα προωθεί τη διαφοροποίηση στο ενεργειακό μίγμα. Με την υποστήριξη της πολιτικής οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έχουν αυξηθεί ‘κατά εντυπωσιακό τρόπο’ σε ποσοστό 50% εντός πέντε ετών με προτεραιότητα στην υδάτινη, ηλιακή και αιολική ενέργεια, ενώ το δυναμικό τους παραμένει ανεξάντλητο». Ωστόσο, σημειώνει η εφημερίδα της Φρανκφούρτης, η έκθεση «παραβλέπει τη βρώμικη πλευρά του ενεργειακού ισολογισμού στην Τουρκία. Το 37% του ηλεκτρικού ρεύματος προέρχεται από λιγνιτωρυχεία. Ο λιγνίτης θα συνεχίσει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, όπως αποδεικνύουν τα νεόδμητα λιγνιτωρυχεία με τεχνογνωσία και χρηματοδότηση από την Κίνα. Στην Τουρκία η εκπομπή ουσιών που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου ανήλθε σε 520 εκ. τόνους για το 2018, μία ποσότητα κατά το 1/3 μικρότερη από την αντίστοιχη της Γερμανίας. Η Τουρκία δεν έχει επικυρώσει τη Συμφωνία των Παρισίων για το Κλίμα, θέλει όμως να μειώσει τις εκπομπές ρυπαντών, τις οποίες έχει υπερδιπλασιάσει από το 1990».
“Οι δοκιμές με καθημερινές επιθέσεις εναντίον του ΡΚΚ έγιναν αναπόφευκτες. Όσο βελτιώνονται τα όπλα, τόσο περισσότερα εξάγει η Τουρκία. Στο μεταξύ η εξοπλιστική βιομηχανία έχει γίνει σημαντικός εξαγωγικός κλάδος. Μεγάλοι πελάτες της είναι εκτός από τις ΗΠΑ το Αζερμπαϊτζάν, η Ινδονησία και το Πακιστάν. Τουρκικό εξοπλιστικό υλικό πωλείται στο μεταξύ στο Κατάρ και τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα”.
Η εφημερίδα υπογραμμίζει ότι ακριβώς με όπλα δικής της παραγωγής η Τουρκία θέλει να προβάλει ηγετικές αξιώσεις και εκτός συνόρων. “Έτσι την ανατολική Μεσόγειο διασχίζουν υπερσύγχρονες κορβέτες. Μια νέα φρεγάτα της σειράς Istanbul Class (Istanbul-class frigates) καθελκύστηκε τελευταία στη θάλασσα. Τουρκικά μη επανδρωμένα πολεμικά συνέβαλαν αποφασιστικά στο να κριθεί πρόσφατα ο πόλεμος στη Λιβύη και στον Καύκασο. Με ένα ευρύ οπλοστάσιο πυραύλων ο τουρκικός στρατός πολεμά το ΡΚΚ στο βόρειο Ιράκ και νοτιοδυτικά της Τουρκίας. Και για τη διαρκή παρουσία σε μεγάλα τμήματα της Συρίας ο στρατός χρειάζεται ανθεκτικό εξοπλισμό”
