Η εκστρατεία των εμβολιασμών, στη χώρα μας, την Ευρώπη και τον κόσμο, έχει σίγουρα πολύ δρόμο μπροστά της. Και σπαζοκεφαλιές για δύσκολους λύτες, που ενδιαφέρουν όλους μας.
Για όλα αυτά που θα έπρεπε να έχουν γίνει και δεν έγιναν. Αλλά και για τα διδάγματα που αφορούν την αξία της προπαρασκευής. Όσο και εάν αυτή δεν εξασφαλίζει προβολή και ανέξοδες δημόσιες σχέσεις.
Του Πολύκαρπου Αδαμίδη*
Σε πρώτο χρόνο, αποτελεί ευχάριστη διαπίστωση, ότι οι ιέρακες και οι κάθε λογής εξυπνάκηδες του αντιεμβολιασμού, των Νεφελίμ, των Ελοχίμ και της έλευσης του Αντίχριστου, έχουν σιγήσει.
Ή το ενδιαφέρον για αυτούς έχει τουλάχιστον ατονήσει. Κατά διαβολική βέβαια σύμπτωση αυτό συμπίπτει λίγο πολύ χρονικά με την αναγνώριση της ‘αξίας’ και της αποτελεσματικότητας του Σπούτνικ, του Ρωσικού δηλαδή εμβολίου και την ανάδειξή του, ως εναλλακτικής για την καθυστέρηση στην παράδοση των ποσοτήτων από τις μεγάλες Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές φαρμακευτικές εταιρείες.
Και για να ‘δέσει΄ η σύμπτωση έκαναν την εμφάνισή τους και τα Κινεζικά εμβόλια, με πιθανούς αγοραστές, κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Αίφνης οι ιστορίες στο διαδίκτυο για τα μικροτσίπ παρακολούθησης και όσους ‘βγάλανε ουρές’ μετά τα εμβόλια, σίγησαν. Είναι να μην πιστεύει κανείς μετά ότι οι πηγές παραπληροφόρησης, δεν έχουν όνομα και προέλευση.
Ιδιαίτερα οδυνηρή από την άλλη ήταν η αποκάλυψη ότι οι υπηρεσίες της Ευρωπαικής Επιτροπής δεν είχαν περιλάβει στη σύμβασή τους με την Astrazeneca ρήτρα, που θα επέτρεπε στην Κομισιόν να προσφύγει στα δικαστήρια, εκ του γεγονότος της καθυστέρησης στην παράδοση των δόσεων που είχαν παραγγελθεί.
Ότι μαθαίνει δηλαδή να κάνει και ένας πρωτοετής της Νομικής. Το κείμενο της σύμβασης αποκαλύφθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο Ιταλικά μέσα ενημέρωσης και δεν μπορεί παρά να προκαλεί αγανάκτηση για την ανικανότητα ανθρώπων, που ανέλαβαν κρίσιμες θέσεις. Τα ονόματα είναι γνωστά και θα αναδειχθούν εκ νέου.
Γιατί το κρυφτούλι για τη συγκάλυψη της ανικανότητας, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Κατά τα άλλα, υπήρχαν και οι λεονταρισμοί για κυρώσεις στις φαρμακευτικές εταιρείες.
Που λογικό είναι να απορούν και να καγχάζουν, όταν έχουν διασφαλίσει τα συμφέροντά τους, για ένα εμβόλιο, που ανέπτυξαν και καλώς με την Κοινοτική συγχρηματοδότηση.
Είδε και απόειδε και η Πρόεδρος Φον Ντερ Λάιεν και όρισε ειδική ομάδα δράσης υπό τον Επίτροπο Μπρετόν, για να χειριστεί την κατάσταση. Οι κατ΄ όνομα αρμόδιοι απλά παραγκωνίστηκαν.
Αλλά και στο θέμα του διαβατηρίου εμβολιασμού, τα πράγματα δεν είναι ευχάριστα. Η Πρόεδρος της Επιτροπής τόνισε ότι οι τεχνικές διευθετήσεις για την έκδοσή του θα διαρκέσουν τουλάχιστον τρεις μήνες. Κι όταν τελικά θα μπορούν να εκδοθούν το πρόβλημα δε θα είναι τα ‘διαβατήρια’ αλλά οι εμβολιασμένοι.
Που θα χρειαστούν μήνες ακόμα και τεράστιες ποσότητες για να φτάσει, με τα σημερινά δεδομένα, σε ικανοποιητικό επίπεδο το ποσοστό του πληθυσμού που θα έχει εμβολιαστεί. Θα απαιτηθεί χρόνος και επενδύσεις για να προσαρμόσουν τις γραμμές παραγωγής τους οι υφιστάμενες μονάδες, αλλά και για να αποκτηθούν οι αναγκαίες ποσότητες των πρώτων υλών για την παραγωγή των εμβολίων.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να εμβολιάζονται και οι κάτοικοι των χωρών στην περιφέρεια της Ευρώπης, που μέσα από τις εποχιακές κυρίως εργασίες στα Κράτη Μέλη της Ένωσης, μπορούν να οδηγήσουν ως φορείς διασποράς του ιού, τα πράγματα εκ νέου στο σημείο μηδέν.
Και για να μην ξεχνιόμαστε οι Γάλλοι φέρονται να δηλώνουν ότι δε θα ανεχθούν οποιαδήποτε διάκριση σε βάρος των νέων Γάλλων και Γαλλίδων, που θα θέλουν να ταξιδέψουν, αλλά δε θα έχουν τα διαβόητα ‘διαβατήρια εμβολιασμού’. Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα.
*Ο Πολύκαρπος Αδαμίδης είναι δικηγόρος, LL.M (Harvard’ 95), ΔΝ, αναπληρωτής Καθηγητής Κοινοτικού Δικαίου, Προμηθειών και Διεθνών Σχέσεων στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων
