Τη στιγμή που Ευρώπη και Ιαπωνία εστιάζουν προς επέκταση των πολιτικών ποσοτικής χαλάρωσης, μέλη της αγοράς προχωρούν σε όλο και περισσότερο ισχυρές προειδοποιήσεις για τις πιθανώς αρνητικές, ακούσιες συνέπειές τους, από ζημίες σε συνταξιοδοτικά ταμεία μέχρι και φούσκα στην αγορά.
Εν μέσω «ετοιμοθάνατης» επιχειρηματικής εμπιστοσύνης στις ανεπτυγμένες οικονομίες, η εταιρική επένδυση αντιμετωπίζει ένα σοβαρό εμπόδιο καθώς το μεσοσταθμικό κόστος κεφαλαίου (WACC) για τις εταιρίες παραμένει υψηλό λόγω του πεισματικά υψηλού κόστους των μετοχών, τόνισε ο Hans Lorenzen, αναλυτής στην Citigroup, σε έκθεση που δημοσίευσε αυτή την εβδομάδα.
Όπως μεταδίδει το Bloomberg, η έκθεση κάνει έκκληση στις κεντρικές τράπεζες ώστε να αποφύγουν περαιτέρω αγορές περιουσιακών στοιχείων, επικαλούμενη τις ελάχιστες αποδόσεις από τέτοιου είδους προγραμμάτων τόνωσης και την αμφισβητήσιμη αποδοτικότητά τους γενικότερα.
Οι εταιρίες δεν αισθάνονται τα οικονομικά οφέλη που προσφέρει η παγκόσμια πτώση στα πραγματικά μακροπρόθεσμα επιτόκια, λόγω του ιστορικά υψηλού μετοχικού ρίσκου (risk premium) -το οποίο, με απλά λόγια, είναι μια υπερβάλλουσα απόδοση που αναμένεται να κερδηθεί στο χρηματιστήριο από ένα θεωρητικά άνευ κινδύνου επιτόκιο, τόνισε ο αναλυτής.
Παρότι οι εταιρίες συνήθως δεν βασίζονται στην έκδοση μετοχών για τη χρηματοδότηση επενδυτικών προγραμμάτων -και στρέφονται αντ’ αυτού στις αγορές σταθερού εισοδήματος-, το risk premium αποτελεί σημαντικό παράγοντα που επηρεάζει τις επενδυτικές αποφάσεις των διοικητικών συμβουλίων. Όσο πιο υψηλό είναι, τόσο υψηλότερο είναι το θεωρητικό συνολικό κόστος των εταιριών.
Με άλλα λόγια, εξηγεί το κείμενο, οι επενδύσεις που δεν φαίνεται στα βιβλία ότι θα φέρουν αποδόσεις υψηλότερες από το WACC της εταιρίας, θα αντιμετωπίσουν χρηματοδοτικές δυσκολίες.
Η έκθεση υπογραμμίζει πως οι υψηλές προμήθειες κινδύνου ιδίων κεφαλαίων είναι παγκόσμιο πρόβλημα και άρα αποθαρρύνει επενδυτικά σχέδια σε όλο τον κόσμο.
Ο Lorenzen επιρρίπτει ευθύνες στη μεταβλητότητα των χρηματιστηρίων και στους αμερικανικούς ρυθμιστικούς κανόνες, που έχουν ενθαρρύνει ασφαλιστές και συνταξιοδοτικά ταμεία να επενδύσουν σε σταθερό εισόδημα σε βάρος των μετοχών.
