Το πρώτο κύμα της πανδημίας του κορωνοϊού «χτύπησε» σκληρά τις πιο πλούσιες πόλεις της Ευρώπης, όπως το Παρίσι, το Λονδίνο, την Μαδρίτη και το Μιλάνο.
Ο ιός φάνηκε να ισοπεδώνει τα πάντα, χωρίς να κάνει διάκριση μεταξύ πλουσίων και φτωχών.
Οι τελευταίες εξάρσεις της ευρωπαϊκής ηπείρου, φαίνεται να είναι πολύ διαφορετικές. Οι περισσότερες εξ αυτών έχουν μεταφερθεί τώρα σε πιο υποβαθμισμένες γειτονιές της Ευρώπης, που κατοικούνται από μειονότητες ή μετανάστες, οι οποίοι εργάζονται σε χαμηλόμισθες δουλειές, που είναι ζωτικής σημασίας για την ενίσχυση της οικονομίας.
Αυτό το σχέδιο πυ διαμορφώνεται, προκαλεί το ερώτημα εάν οι κυβερνήσεις έχουν κάνει αρκετά για να διασφαλίσουν πως όλοι οι πολίτες κατανοούν τις βασικές προφυλάξεις που πρέπει να πάρουν για να προστατευθούν και εάν έχουν τα μέσα για να το κάνουν.
Επιπλέον, τονίζει τις αδυναμίες πολλών ευρωπαϊκών κρατών να διασφαλίσουν ότι ακόμη και τα φτωχότερα μέρη της κοινωνίας έχουν πρόσβαση σε αξιοπρεπή στέγαση και επωφελούνται από την ασφάλεια της εργασίας.
Αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να οδηγήσει στην έξαρση κοινωνικών και φυλετικών εντάσεων, εάν οι κοινότητες μεταναστών κατηγορηθούν πως είναι φορείς του ιού.
Πέντε διαφορετικά ξεσπάσματα κορωνοϊού στην Ευρώπη αφηγούνται μια πολύ παρόμοια ιστορία. Στη Γερμανία, οι αρχές έκλεισαν τον δήμο Γκέτερσλοχ, στην βόρεια Ρηνανία – Βεστφαλία, αφού εκατοντάδες εργαζόμενοι σε ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια επεξεργασίας κρέατος της Ευρώπης, βρέθηκαν θετικοί στον κορωνοϊό.
Η ομάδα αποτελούνταν στην πλειοψηφία της από φτωχά αμειβόμενους μετανάστες της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίοι ζούσαν μαζί σε καταλύματα για τους εργαζόμενους του εργοστασίου.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, με τη χώρα να άρει τους περιορισμούς, το Λέστερ, μια πόλη στα Ανατολικά Μίντλαντς, ορισμένα σχολεία και τα μη απαραίτητα καταστήματα, θα παραμείνουν κλειστά για δύο ακόμη εβδομάδες.
Σύμφωνα με το δημοτικό συμβούλιο του Λέστερ, το 37% του πληθυσμού είναι Ασιάτες και εκτιμάται ότι το 40% των ανθρώπων που ζουν εκεί γεννήθηκαν εκτός Ηνωμένου Βασιλείου.
Όπως και στις ΗΠΑ, η επιδημία του κορωνοϊού έχει φέρει στην επιφάνεια ρατσιστικές διακρίσεις, με τον Οργανισμό Δημόσιας Υγείας της Αγγλίας να λέει πως ο κίνδυνος θανάτου από κορωνοϊό είναι υψηλότερος στις φτωχότερες περιοχές και συγκεκριμένα πιο υψηλός στις ομάδες των μαύρων, των Ασιατών και άλλων μειονοτήτων.
Στην Ιταλία, η πανδημία του κορωνοϊού «χτύπησε» περισσότερο στην Λομβαρδία, μία από τις πλουσιότερες περιοχές του βιομηχανικού βορρά της χώρας.
Όμως, πριν μερικές ημέρες, η πόλη Μοντραγκόνε, κοντά στην Νάπολη, παρουσίασε μια αύξηση των κρουσμάτων σε ένα κτιριακό συγκρότημα που φιλοξενεί μια ομάδα Βουλγάρων μεταναστών, οι οποίοι εργάζονται σε εποχιακές γεωργικές εργασίες.
Η κυβέρνηση δεν έχει επιβάλει νέο lockdown στην πόλη, αλλά έστειλε στρατό για να θέσει το συγκρότημα υπό αυστηρή παρακολούθηση. Το Μοντραγκόνε κατατάσσεται στο τοπ 10% των ιταλικών πόλεων με το μεγαλύτερο μερίδιο μεταναστών και στο κατώτατο 10% αυτών με το υψηλότερο κατά κεφαλήν δηλωμένο εισόδημα.
Παρόμοιες εξάρσεις εμφανίστηκαν στην Ελλάδα και την Πορτογαλία, χώρες που σημείωσαν αξιοσημείωτη επιτυχία στον περιορισμό της πανδημίας.
Στην Ελλάδα, σημειώθηκε ένα τοπικό lockdown στην κοινότητα του Εχίνου, στην Ξάνθη, η οποία φιλοξενεί πολλούς από την μουσουλμανική μειονότητα της χώρας, ενώ στην Πορτογαλία το φαινόμενο παρατηρήθηκε σε 19 γειτονιές στην περιοχή της Λισαβόνας, Αυτές οι περιοχές φιλοξενούν ομάδες πολύ φτωχών μεταναστών, ειδικά από την Αφρική.
Αυτές οι νέες εστίες κορωνοϊού έχουν αρκετές εύλογες εξηγήσεις. Κάποιοι μετανάστες ενδέχεται να έχουν μεταφέρει τον ιό από χώρες όπου ακόμη δεν έχει περιοριστεί η εξάπλωση.
Οι φτωχότερες κοινότητες ενδέχεται να έχουν μειωμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και μια ελλιπή αντίληψη γύρω από τη σοβαρότητα του ιού και του τρόπου προστασίας από αυτόν.
Επίσης, μερικοί άνθρωποι ίσως αποφεύγουν να εξεταστούν ή να αναζητήσουν θεραπεία εξαιτίας του φόβου να μπουν σε καραντίνα και να χάσουν την δουλειά τους.
Σύμφωνα με το Bloomberg, οι κυβερνήσεις της Ευρώπης πληρώνουν ένα απότομο τίμημα για την παραμέληση αυτών των κοινοτήτων τα τελευταία χρόνια, οι οποίες συχνά παρέχουν μια πολύ φθηνή πηγή εργασίας,
Αυτό επέτρεψε να δημιουργηθούν πολλές ανισότητες σε ότι αφορά την εκπαίδευση, τις ευκαιρίες απασχόλησης και την πρόσβαση στην στέγαση και την υγειονομική περίθαλψη που ήταν πάντα απειλή για την ευημερία και την κοινωνική συνοχή.
Ο κορωνοϊός φέρνει ξανά στην επιφάνεια τέτοιες ανισότητες, δείχνοντας πώς τα αδύνατα σημεία αυτών των ομάδων μπορούν να αποτελέσουν απειλή και για την δημόσια υγεία.
Υφίσταται, επίσης, ο κίνδυνος αυτές οι επιδημίες να προκαλέσουν βαθιές διαιρέσεις στο σύνολο του πληθυσμού. Στο Μοντραγκόνε, εντάσεις προέκυψαν όταν μερικοί κατηγόρησαν τους μετανάστες πως δεν ακολούθησαν τους κανόνες και διέδωσαν τον κορωνοϊό.
Σε μια προσπάθεια να επωφεληθεί από την πολιτική κατάσταση, ο Ματέο Σαλβίνι, ο αρχηγός του κόμματος της Λέγκας, πήγε στην περιοχή αυτή για μια συγκέντρωση, αλλά εμποδίστηκε από ένα αντίπαλο πλήθος αριστερών.
Οι κυβερνήσεις οφείλουν να πετύχουν μια δύσκολη ισορροπία: Πρέπει να ενημερώνουν τους πολίτες σχετικά με την κυκλοφορία του ιού, αλλά πρέπει να το κάνουν χωρίς να απειλούν την ιδιωτικότητα των ατόμων ή να κατηγοριοποιούν ολόκληρες ομάδες, ειδικά των πιο ευάλωτων πολιτών.
Και πρέπει να παρέχουν άμεσα υγειονομική περίθαλψη και υποστήριξη όταν αυτό είναι απαραίτητο για να μένουν απομονωμένες οι συγκεκριμένες εστίες πριν πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδας.
