Ως ένα παιχνίδι «extend and pretend» χαρακτηρίζουν οι συντάκτες του Bloomberg τη συμφωνία για την Ελλάδα στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου τονίζοντας ότι «δεν εξυπηρετεί κανέναν: ούτε την ελληνική κυβέρνηση, ούτε το ΔΝΤ ούτε, κυρίως, τον ελληνικό λαό».
Σύμφωνα με τους συντάκτες η συμφωνία αυτή στο Eurogroup δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που όλοι αναγνωρίζουν, ότι το χρέος της Ελλάδας με τους παρόντες όρους δεν είναι βιώσιμο.
«Σε μια προσπάθεια να προσποιηθεί κάτι διαφορετικό, η Αθήνα υποσχέθηκε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022 και ένα ποσοστό κοντά στο 2% μέχρι το 2060. Η ιδέα ότι η Ελλάδα μπορεί να διατηρήσει αυτό τον βαθμό δημοσιονομικού ελέγχου για τα επόμενα 40 χρόνια είναι αστεία» προστίθεται στο κείμενο, αναφέρει το protothema.
Όπως γράφουν οι συντάκτες χαρακτηριστικά «για παράδειγμα μπορεί σε κάποιο σημείο μέσα σε αυτά τα 40 χρόνια να υπάρξει μια νέα ύφεση. Περίεργα πράγματα μπορεί να συμβούν σε αυτό το διάστημα».
Ωστόσο για τους ίδιους τη μεγαλύτερη σε διάρκεια ζημιά θα αποδειχθεί ότι την έχει πάθει το ΔΝΤ γιατί από τη μια αρνείται να εκταμιεύσει χρήματα ως απόδειξη ότι εννοεί αυτά που λέει για την ελάφρυνση του χρέους και από την άλλη παραμένει εταίρος σε ένα πρόγραμμα που κατά τη δική του ανάλυση είναι καταδικασμένο να αποτύχει.
«Θα έπρεπε να πει αρκετά. Η Ευρώπη δεν χρειάζεται τα χρήματα του ταμείου ή τους ειδικούς του. Οι κυβερνήσεις ψάχνουν μόνο την έγκριση του ΔΝΤ και το ταμείο θα έπρεπε να την είχε αρνηθεί».
Όσον αφορά τη διαχείριση του χρέους, κατά την εκτίμησή τους δεν θα διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα η διαχείριση των πληρωμών των δόσεων που ισχύει τώρα.
«Οι περίοδοι χάριτος τελειώνουν. Καθώς τα επιτόκια αυξάνονται, θα αυξάνονται και οι αποπληρωμές του ελληνικού χρέους. Τα διαρκή πρωτογενή πλεονάσματα που απαιτούν οι πιστωτές θα συμπιέσουν την οικονομία τόσο πολύ, που θα αποδειχθούν αυτοκαταστροφικά, ακόμη και με στενούς δημοσιονομικούς όρους» σημειώνουν για το θέμα και καταλήγουν:
Η Ελλάδα χρειάζεται μια νέσα συμφωνία που θα προσφέρει ελάφρυνση χρέους σε αντάλλαγμα για την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων. Η ΕΕ ίσως να είναι πρόθυμη να συμφωνήσει γι’ αυτό το 2018 όταν θα εκπνέει το τρέχον πρόγραμμα. Αλλά δεν υπήρχε κανένας λόγος για την αποτυχία αυτό να προταθεί τώρα.
