Να χαίρεται τα σπίτια, τα οικόπεδα, τα πλούτη του, τα οποία απέκτησε- νόμιμα καθ’ όλα –από την γονική παροχή. Είναι ένας προνομιούχος της μοίρας, αφού ο πατέρας του, μεγαλοεργολάβος (μαζί με τον αδελφό του Ηρακλή) την εποχή της χούντας, κέρδισαν πάρα πολλά χρήματα, τα οποία εξασφάλισαν άνετη ζωή για τα παιδιά τους.
Του Γιάννη Μιχαήλ
Είμαι, βέβαιος, ότι ο Αλέξης Τσίπρας, διαβάζοντας κείμενα που αφορούν την προσωπική του ζωή, όχι μόνον “στραβώνει” τη μούρη του, αλλά επιχειρεί, μέσω των κολαούζων του, να τα απαξιώσει και να τα διαψεύσει.
Δυστυχώς, όμως, ο Αλέξης, βρίσκεται στην κορυφή της πολιτικής επικαιρότητας και κάθε του κίνηση ή ενέργεια, αντανακλάται μέσα στους καθρέφτες που είναι διάσπαρτοι στην κοινωνία και τους παρακολουθούν εκόντες άκοντες οι πολίτες. Σύμφωνα με μια αρχαιοελληνική παροιμία “ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον”. Η ζωή, λοιπόν, ιδιαίτερα εκείνων, οι οποίοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, κρατάνε στα χέρια τους τις τύχες της χώρας, πρέπει να είναι άψογος, άμεμπτος και διαυγής και να κατατείνει στην πρόοδο της πατρίδας, ώστε να εξασφαλιστεί η ευημερία του ελληνικού λαού.
Γι’ αυτό, δεν θα ασχοληθούμε με τις αγοραπωλησίες σπιτιών και οικοπέδων, εφόσον γίνονται με νόμιμους τρόπους, όπως ακριβώς συμβαίνει με όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες, αλλά με την συμπεριφορά, ενός πολιτικού προσώπου, ο οποίος ενώ κατά την πενταετή κυβερνητική του θητεία, έκανε ότι μπορούσε προκειμένου να διασαλεύσει την κοινωνική συνοχή, συνεχίζει και σήμερα να παίζει ένα άθλιο παιχνίδι, προκειμένου με άπειρα ψεύδη, να τσαλακωθεί η εικόνα της κυβέρνησης και να κλονιστεί η εμπιστοσύνη των πολιτών σε αυτές ιδιαίτερα τις δύσκολες καταστάσεις.
Για να απεγκλωβιστεί η χώρα από τα δεσμά της, δεν αρκούν μόνο οι προσπάθειες της κάθε κυβέρνησης. Χρειάζεται και η αρωγή της αντιπολίτευσης. Δεν εννοούμε τα κόμματα να σιωπούν και να μην ασκούν τον θεσμικό τους ρόλο. Όχι, όμως, ο λόγος τους να είναι μόνον καταγγελτικός διανθισμένος, με ψεύδη, ειρωνείες, αθλιότητες, ανοησίες, οι οποίες εκτοξεύονται αφειδώς κάθε μέρα, από τα στόματα των Τσιπρο-Πολακιστών, προκειμένου να τρωθεί το κύρος της κυβέρνησης.
Πλανώνται, όμως, πλάνην οικτράν, όλοι αυτοί που Καρτερούν από την Κουμουνδούρου, προκειμένου να βρουν μια παρωνυχίδα λάθους, για να το κάνουν μείζον θέμα της ημέρας, ξεκινώντας μάλιστα πρωί- πρωί από την… Αυγή. Τα γεγονότα είναι άπειρα και ο κατάλογος ατελεύτητος. (Θα αναφερθούμε αναλυτικά σε άλλα δημοσιεύματα).
Σήμερα θα τονίσουμε ένα επικολυρικό ντελίριο του Τσίπρα, με αφορμή την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και το πισωγύρισμα στα νεανικά του χρόνια, τώρα που έγινε μεσήλικας (το χούι βέβαια δεν κρύβεται). Έτσι, σε μια πομπώδη δήλωση (προφανώς δια χειρός του ριζοσπάστη δημοσιογράφου Θανάση Καρτερού) τόνισε ότι “η ιστορία δεν σταματά ούτε με λόγια, ούτε με γκλοπ, ούτε με σφαίρες”.
Ο Αλέξης- παλιά μου τέχνη- είδε γκλοπ στους δρόμους, επειδή ονειρευόταν, ότι η ετερόκλητη πανσπερμία των νεαρών έπρεπε να διαδηλώσει στους δρόμους, την ίδια ώρα που στις ΜΕΘ, υποφέρουν συμπολίτες και πολλοί από αυτούς καταλήγουν. Το άκρον άωτον της αναλγησίας.
Βέβαια, όταν είσαι αραχτός στην βίλα των Λεγραινών, αγναντεύοντας την θάλασσα στο Σούνιο, ποσώς σε ενδιαφέρουν, δευτερεύοντα ζητήματα, τα οποία επηρεάζουν στο έπακρον την ζωή των πολιτών. Γι’ αυτό Αλέξη, ότι και να κάνεις από δω και στο έξης θα έρχεσαι τριτοδεύτερος στο πολιτικό προσκήνιο. Θα έλεγα πως “Κι α Καρτέρει, κι α Καρτέρει”- όπως έλεγε και ο ποιητής – να δεις άσπρη μέρα με αυτούς που έχεις στον περίγυρό σου.
