Έκρηξη ληξιπρόθεσμων οφειλών στο 50% του ΑΕΠ. Τα στοιχεία που έδωσαν πρόσφατα η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αποδεικνύουν ότι το «δάνειο» χωρίς ανάκαμψη της οικονομίας δεν μπορεί να διαρρήξει αυτή την εφιαλτική σχέση ανάμεσα στα χρωστούμενα του δημόσιου προς τους ιδιώτες και των ιδιωτών προς το δημόσιο.
Η σύγκριση των αριθμών είναι ενδεικτική. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών προς το δημόσιο –κατά βάση φορολογικές υποχρεώσεις– αυξήθηκαν τον Ιούνιο κατά 1,223 δισ. ευρώ ήτοι σχεδόν κατά 0,7% του ΑΕΠ μέσα σε ένα μήνα, φτάνοντας τα 6,8 δισ. ευρώ τον Ιούνιο, από 5,584 τον Μάιο.
Να σημειώσουμε εδώ ότι ο συνολικός «πληθυσμός» οφειλετών προς το δημόσιο είναι 4 εκατ. και από αυτούς σχεδόν ένας στους τέσσερις, δηλαδή το 25% θεωρείται από το δημόσιο ικανός να πληρώσει μέρος των οφειλών του ακόμα και με αναγκαστικά μέτρα… Ήδη βέβαια έχουν κινητοποιηθεί αναγκαστικά μέτρα στους μισούς εξ αυτών.
Το σύνολο των βεβαιωμένων οφειλών που είναι ληξιπρόθεσμες αγγίζει πλέον το 50% του ΑΕΠ και συνεχίζει να αυξάνεται.
Από την άλλη πλευρά το δημόσιο χρώσταγε στα τέλη Ιουνίου στους ιδιώτες περί τα 6 δισ. ευρώ.
Η σύγκριση δείχνει ότι οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών προς το δημόσιο μέσα στο 2016 (ήτοι 6,8 δισ. ευρώ) είναι περίπου ίσες με τα χρέη του δημοσίου προς αυτούς (5,9 δισ. ευρώ) στα τέλη του α’ εξαμήνου από τις οποίες πάνω από ένα δισ. ευρώ είναι οι επιστροφές φόρων…
Βέβαια από την α’ δόση του δανείου που εν μέρη έχει εκταμιευθεί στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης, το δημόσιο σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥΠΟΙΚ, έχει αρχίσει να εξοφλεί οφειλές της τάξης του ενός δισ. ευρώ μέσα στον Ιούλιο. Και συνεχίζει να αποπληρώνει οφειλές μέσα στον Αύγουστο.
Αλλά την ίδια στιγμή δημιουργούνται νέες υποχρεώσεις που προστίθενται στις παλιές, διαιωνίζοντας τον φαύλο κύκλο που τροφοδοτείται από την ύφεση και την πτώση του διαθέσιμου εισοδήματος…
Στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους επιχειρείται να δοθεί προτεραιότητα, ειδικά στο ευρύτερο χώρο των συναλλαγών σε επίπεδο Γενικής Κυβέρνησης (που περιλαμβάνει ασφαλιστικά ταμεία και ΟΤΑ), εκεί που πονάει περισσότερο σε κοινωνικό επίπεδο, αλλά αυτό δεν αλλάζει ουσιαστικά την συνολική εικόνα.
Με τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις σε «φαύλο κύκλο”, τις τράπεζες «παγωμένες” και το εξωτερικό περιβάλλον να επιδεινώνεται, είναι προφανές ότι η οικονομική δραστηριότητα είναι εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να βρει αναπτυξιακή διέξοδο…