Αίφνης, η ανθρωπότητα έμαθε για τη νέα Συμμαχία μεταξύ ΗΠΑ, Μεγάλης Βρετανίας και Αυστραλίας, με σκοπό τον εξοπλισμό της τελευταίας με πυρηνικά υποβρύχια και προς αντιμετώπιση της Κίνας, η οποία εδώ και καιρό έχει στοχοποιηθεί ευθέως, αρχής γενομένης από τον εμπορικό τομέα.
Tης Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
Πρώτα απ’ όλα, υπάρχει πλέον ένας ειδικότερος ¨συνεταιρισμός¨ εντός των πλαισίων του ΝΑΤΟ, ο οποίος ουδείς γνωρίζει, εάν θα κινείται μόνος του και όποτε κρίνει ο ίδιος, αυτόνομα ή θα επικαλείται τα αντίστοιχα άρθρα συνδρομής της γενικότερης Συμμαχίας και θα κινητοποιεί το σύνολο των Κρατών που απαρτίζουν την Συμμαχία.
Κατόπιν, τίθεται ευθέως θέμα εμπιστοσύνης μεταξύ των γενικών Συμμάχων, δεδομένου ότι κάποιοι εξ’ αυτών (ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία) επιλεκτικά εξοπλίζουν με πυρηνικά όπλα, όποιον αποφασίσουν.
Οι υπόλοιποι Σύμμαχοι θεωρούν εαυτούς «δευτέρας κατηγορίας», αφού το οπλοστάσιό τους και η ανανέωσή του στηρίζονται αποκλειστικά από τις διαθέσεις ή καλύτερα, από τα σχέδια των λοιπών Συμμάχων.
Επίσης, ουδεμία προγενέστερη ενημέρωση υπήρξε και άπαντες οι λοιποί Σύμμαχοι «τρέχουν», για να διευκρινίσουν τις εμπορικές σχέσεις τους ή τις Συμφωνίες που ήδη υλοποιούνται με την Κίνα. Υλοποίηση, που συμπεριλαμβάνει λιμάνια, αεροδρόμια, εμπορικούς σταθμούς κ.λπ.
Και ενώ περιμέναμε, να υπάρξουν αντιδράσεις από πλευράς Κίνας, είναι η Γαλλία αυτή που εκτέθηκε περισσότερο απ’ όλους και γι’ αυτό έχουμε δει μόνο δικές της αντανακλαστικές κινήσεις.
Έχει να διαχειριστεί πολλά και σοβαρά ζητήματα, όπως πχ τα δισεκατομμύρια ευρώ που θα απωλέσει η αμυντική της βιομηχανία λόγω της διάλυσης της συμφωνίας με την Αυστραλία για την κατασκευή υποβρυχίων, την αξιοπιστία της σαν μία εκ των Ισχυρών Δυνάμεων με πυρηνικά, η οποία επλήγη καίρια τόσο από την μή γνώση της για τη νέα Συμμαχία όσο και από την μή συμμετοχή της σε αυτή, τη θέση της στα νέα γεωπολιτικά δεδομένα που θα δημιουργηθούν και η οποία πλέον είναι υποτιμημένη, την εμπορική της διαδρομή στο παγκόσμιο στερέωμα κλπ.
Σε κάθε περίπτωση, η αρμόδιες Υπηρεσίες των Γάλλων «πιάστηκαν στον ύπνο», αφού ουδέν γνώριζαν περί της εξέλιξης αυτής και εξέθεσαν εαυτόν αλλά και την Κυβέρνησή τους.
Η Κίνα μέχρι στιγμής έχει εκδώσει μία τυπική ανακοίνωση διαμαρτυρίας και μέχρι εκεί. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει ιδιαίτερα τους ενδιαφερόμενους, αφού εντός των κλειστών τειχών του Πεκίνο δεν είναι εύκολη η πρόσβαση στη γνώση των όποιων αποφάσεων παρθούν, οι οποίες και σίγουρα θα παρθούν.
Αποφάσεις με βαρύτητα αφού η Κίνα διαθέτει δικό της οπλοστάσιο, δικό της Στρατό πολλών εκατομμυρίων, δικό της νόμισμα και δική της τεράστια παγκόσμια εμπορική δύναμη, τα οποία την κατατάσσουν στις τρεις Υπερδυνάμεις.
Η έτερη Υπερδύναμη, η Ρωσία, παρακολουθεί τις εξελίξεις και σίγουρα, θα έχει λόγο σε αυτές. Η στενότερη ή ευρύτερη περικύκλωσή της δεν είναι ανεκτή, πέραν των ορίων που έχει θέσει η ίδια και στην πράξη υπερασπίζεται, σε συνδυασμό όμως με το ότι βρέθηκαν οι «πρόθυμοι», για να τα τσακωθούν με την Κίνα και να κάνουν εν μέρει και την δική της δουλειά.
Όλα αυτά, είναι δυστυχώς προάγγελος δυσμενών εξελίξεων, οι οποίες θα συμπαρασύρουν και την Χώρα μας. Είναι όμως άλλη μία απόδειξη, του τρόπου που αποφασίζουν και ενεργούν οι ισχυροί Σύμμαχοί μας, οι οποίοι αποβλέπουν μόνο στους δικούς τους σχεδιασμούς.
Η πρόσφατη μάλιστα δήλωση του Αμερικανού Ναυάρχου Διοικητή των Δυνάμεων του ΝΑΤΟ ότι οι «διαφορές μας» με την Τουρκία δεν αποτελούν πρόβλημα του ΝΑΤΟ αλλά είναι «διμερές πρόβλημα αμφισβητούμενων περιοχών δύο Κρατών», δεν επιτρέπει πολλά περιθώρια παρερμηνείας τόσο στην ουσία της όσο και στον τύπο της, ο οποίος δεν τηρήθηκε ούτε για τα μάτια του κόσμου…
