Λίγες ημέρες πριν την Ανάσταση, κοντά στα μισά του μήνα Απρίλη και με την χώρα μας να έχει διανύσει μία πολύ δύσκολη και επώδυνη πορεία για τον έλεγχο της πανδημίας, έχει αρχίσει να ανοίγει η συζήτηση σχετικά με την άρση των περιορισμών και την επαναφορά μας στην κανονικότητα.
Του Δρ. Φώτη Δ. Κουτσουπιά*
Πέρα από το γεγονός ότι χρειάζεται ακόμα χρόνος, όπως λένε οι ειδικοί για να ολοκληρωθεί η εικόνα για την διασπορά του ιού και την πορεία του, χρειάζεται να δείξουμε ακόμα μία φορά εμπιστοσύνη.
Η εμπιστοσύνη μας προς την κυβέρνηση, καθώς είναι οι ίδιοι άνθρωποι που πρόταξαν την ανθρώπινη ζωή ως αξία και όχι τα οικονομικά κριτήρια. Η ίδια κυβέρνηση είναι που εμπιστεύτηκε τη γνώμη των ειδικών και μόνο, για να προβεί στις δύσκολες αλλά απαραίτητες λήψεις αποφάσεων.
Μετά από πολυήμερη παραμονή στο σπίτι και κυρίως, μετά από παρατεταμένη αγωνία, φόβο και άγχος, δημιουργείται αμηχανία στη σκέψη για ξαφνική και απότομη επαναφορά μας στην πρότερη καθημερινότητα.
Γιατί από τη μία, είναι πιθανό οι μεγάλες προσδοκίες, η ανυπομονησία και ο ενθουσιασμός για την επιστροφή στην ενεργή κοινωνική και επαγγελματική ζωή να οδηγήσουν σε απογοήτευση, σε «ματαίωση» όπως είναι ο ψυχολογικός όρος. Δηλαδή, σχεδόν τίποτα να μην είναι όπως ήταν πριν τα υγειονομικά περιοριστικά μέτρα, και οι συνθήκες που θα έχουν ανακύψει λόγω του προηγούμενου δύσκολου διαστήματος, να ορθώνονται μπροστά μας δυσθεώρητες και τα προβλήματα δυσεπίλυτα.
Από την άλλη πλευρά υφίσταται η πιθανότητα, χωρίς να έχει βρεθεί εμβόλιο για τον νέο κορονοϊό ή κάποια άμεσα διαθέσιμη και επιβεβαιωμένη θεραπεία, οποιοσδήποτε από εμάς να νοσήσει μετά το πέρας της καραντίνας.
Αυτό το ενδεχόμενο προκαλεί αισθήματα ανασφάλειας και αβεβαιότητας, και γεννά απορίες σχετικά με το «μετά». Στην «μετά-covid-19» εποχή ποια θα πρέπει να είναι άραγε η στάση μας στις κοινωνικές συναναστροφές, πώς θα γίνονται οι επαφές μας με τις ευπαθείς ομάδες, πώς θα αντιμετωπίσουμε επόμενα κρούσματα του ιού στο περιβάλλον μας;
Σε δεύτερο χρόνο δεν πρέπει να ξεχνούμε τα πολύ κρίσιμα ζητήματα που έχουν προκύψει για μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας, ζητήματα βιωσιμότητας των επιχειρήσεων τους, οικονομικές συνέπειες της αναστολής εργασίας και το υπαρκτό φάσμα της ανεργίας να ξεπροβάλλει ως ενδεχόμενο αποτέλεσμα του lockdown.
Και όλα τα παραπάνω δείχνουν ακόμα πιο απογοητευτικά αν σκεφτούμε ότι ήρθαν πάνω στο σημείο που είχαμε πιστέψει ότι με συντεταγμένη οικονομική και δημοσιονομική πολιτική, υπήρχε η έξοδος από το τούνελ της οικονομικής κρίσης.
Η απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα δεν είναι δυνατόν να δοθεί ούτε σε ένα κείμενο, ούτε από έναν άνθρωπο.
Η απάντηση για το «βγαίνουμε από το σπίτι» θα έρθει μέσα από ένα σχέδιο, μέσα από συντονισμένες ενέργειες και αποφάσεις. Με τον ίδιο τρόπο που γνωρίσαμε και εμπιστευτήκαμε το «μένουμε σπίτι», που μας σύστησε η ομάδα των ειδικών επιστημόνων πριν από αρκετές εβδομάδες, θα έρθει και η πρόβλεψη για την «έξοδο» από το σπίτι, για την επιστροφή μας στην καθημερινότητα, για την επαναλειτουργία της οικονομίας.
Η ετοιμότητα που δείχνει στις αντιδράσεις της η κυβέρνηση, δε σταματά στο να οργανώσει την προστασία μας από τον ιό. Θα είναι η μέριμνα και για την σταδιακή επαναφορά μας σε ρυθμούς “κανονικούς» για να δει τις δυσκολίες στις αποπληρωμές των οικονομικών υποχρεώσεων, για να δει τις εργασιακές απώλειες, για να αντιμετωπίσει το κόστος των οικονομικών απωλειών και να καταστρώσει σχέδιο ώστε να βρεθεί διέξοδος και τρόπος ανάκαμψης.
Το πρώτο μέλημα παραμένει η υγεία και η ασφάλεια όλων των Ελλήνων. Άλλωστε είναι γενική η αίσθηση πως πλέον εδραιώνεται για τα καλά στη χώρα μας μετά από χρόνια η εμπιστοσύνη στην διακυβέρνηση της χώρας. Και αυτό το κερδίσαμε όλοι μαζί μέσα από την προσπάθεια και την υπεύθυνη στάση όλων αυτών των εβδομάδων.
Οφείλουμε, με καλή και βάσιμη πίστη πλέον, να δείξουμε εμπιστοσύνη, να δείξουμε υπομονή και να κρατήσουμε την ανυπομονησία μας με τον ίδιο τρόπο που χαλιναγωγήσαμε τον φόβο μας και τον πανικό και αποφύγαμε τον όλεθρο που υπέστησαν πολλές Ευρωπαϊκές -και όχι μόνο- χώρες.
Οφείλουμε να δείξουμε εμπιστοσύνη στους εαυτούς μας, εκεί βρίσκεται το μυστικό της επιτυχίας και να πιστέψουμε ότι μπορούμε εμείς οι Έλληνες του 2020 να διαχειριστούμε όχι μόνο τον φόβο από την απειλή της πανδημίας ή την αναμενόμενη πίεση που προκύπτει από τον εγκλεισμό, αλλά ότι μπορούμε να πάμε ακόμα παραπέρα. Μπορούμε να διαχειριστούμε και να αντέξουμε την απογοήτευση, την θλίψη που προκύπτει από την απώλεια της καθημερινότητας, της σταθερής ρουτίνας και τους ρυθμούς ζωής που είχαμε προ πανδημίας, και τους χάσαμε.
Μετά από την αμφιβολία, και την απογοήτευση, επιβάλλεται να φέρουμε εκ νέου το φως στις ψυχές μας, την ελπίδα, το κουράγιο ότι μπορούμε με υπομονή και αυτοπειθαρχία να κατακτήσουμε πολλά, ακόμα περισσότερα απ’ όσα νομίσαμε ότι μπορούμε. Μόνον έτσι θα κατορθώσουμε την απόλυτη προσωπική αλλά και συλλογική νίκη.
Άλλωστε μετά από όλη αυτή την περίοδο, αν υπάρχει ένα μήνυμα πιο επίκαιρο από ποτέ και πιο ισχυρό, είναι αυτό της Ανάστασης του Χριστού.
* O Δρ. Φώτης Δ. Κουτσουπιάς είναι μέλος του μητρώου πολιτικών στελεχών της Νέας Δημοκρατίας.
