Η επίσκεψη του πρίγκιπα Κάρολου στην Αθήνα, ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον πολιτικό μας κόσμο να απολαύσει λίγα λεπτά δημοσιότητας και να βγάλει μερικές σέλφι δίπλα σε έναν από τους πιο προβεβλημένους (αλλά και πιο διακοσμητικούς) ανθρώπους του πλανήτη. Και δοθείσης της ευκαιρίας, μαζί με τις σέλφι, να καταγραφούν στην Ιστορία, ως οι πολιτικοί που έθεσαν στον πρίγκιπα το «εθνικό αίτημα» για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα.
Και γιατί να μην το κάνουν; Ευκαιρία δεν είναι; Άλλωστε τί να του έλεγαν; Για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή μήπως για τις γαμήλιες προετοιμασίες του μικρότερου γιού του;
Του Γιώργου Μουρούτη
Και κάπως έτσι, λοιπόν, η Ελλάδα έβαλε με τον πιο εμφατικό τρόπο στην ατζέντα των διμερών σχέσεων με το Ηνωμένο Βασίλειο το ζήτημα της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα.
Το έκανε στην σωστή στιγμή; Βάσει προετοιμασίας, στρατηγικής ή σχεδίου;
