Στους κινδύνους της υπερφορολόγησης, της έλλειψης επενδύσεων και της συστηματικής μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών αναφέρθηκε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, Θόδωρος Φέσσας, στην ομιλία του στο 28ο ετήσιο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου.
Ο Θ. Φέσσας τόνισε, ότι η εσωτερική ζήτηση παραμένει υποτονική, καθώς το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών κινείται ακόμη σε αρνητικό επίπεδο. Η οικονομία πάσχει από υποτονική ιδιωτική δαπάνη για κατανάλωση και επενδύσεις, η αποταμίευση παραμένει αρνητική και, βέβαια, οι δημόσιες επενδύσεις συνεχώς περικόπτονται. ότι η οικονομία μας σταθεροποιείται και βελτιώνεται. “Η ανάκαμψη στηρίζεται περισσότερο σε εξωγενείς παράγοντες, όπως ο τουρισμός και η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας και είναι σε αναντιστοιχία με την τεράστια ώθηση που απαιτείται στις ιδιωτικές επενδύσεις. Επενδύσεις που να ενσωματώνουν τον μετασχηματισμό του παραγωγικού προτύπου σε εξωστρεφείς κατά κανόνα δραστηριότητες. Επενδύσεις που να οδηγούν σε ταχύτερη απορρόφηση της μεγάλης διαθρωτικής ανεργίας που πλήττει τη χώρα”, αναφέρει το parapolitika.
Κι επειδή , «ο προσφορότερος τρόπος μετασχηματισμού της οικονομίας και της κοινωνίας μας δεν μπορεί να είναι άλλος από την απελευθέρωση όλων των παραγωγικών δυνάμεων από τα δεσμά των θεσμικών στρεβλώσεων, που φρενάρουν τη μεγέθυνση της οικονομίας, αποθαρρύνοντας την ιδιωτική επιχειρηματική πρωτοβουλία, εάν δεν μπει φραγμός στη λογική της αναδιανομής εισοδημάτων που προέρχονται από την ανακύκλωση της υπερφορολόγησης και όχι από την παραγωγή νέου πλούτου, η χώρα δεν οδηγείται πουθενά”, τόνισε ο πρόεδρος.
Ωστόσο εξέφρασε την ικανοποίηση του επιχειρηματικού κόσμου για την τεχνική συμφωνία μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των θεσμών, για την ολοκλήρωση της 3ης αξιολόγησης και τόνισε την μεγάλη πρόκληση για τη χώρα μετά τον Αύγουστο του 2018, οπότε και προβλέπεται να ολοκληρωθεί το τρέχον πρόγραμμα. «Πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά η επόμενη μέρα μετά το μνημόνιο, διότι οι προκλήσεις που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τότε, δεν είναι ούτε λίγες ούτε αμελητέες», σημείωσε.
Ο ίδιος συνέχισε, ότι πισωγύρισμα σε ρυθμίσεις και πρακτικές του παρελθόντος αποτελεί ένα σενάριο που πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί όπως και ότι «όποιος θεωρεί ότι τα τελευταία 8 χρόνια ήταν μια παρένθεση που κλείνοντάς την θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε αμέριμνοι σε όσα μας οδήγησαν στην κρίση, λέει ψέματα στον εαυτό του και στους άλλους”.
Είμαστε έτοιμοι για την επόμενη μέρα των Μνημονίων;
Μιλώντας για την επόμενη μέρα των μνημονίων, σημείωσε ότι θα απαιτήσει δύσκολες αποφάσεις και ευρύτερες συναινέσεις για όσα πρέπει ακόμη να γίνουν, ώστε κάποια στιγμή στη χώρα μας να εδραιωθεί μια σύγχρονη ευρωπαϊκή οικονομία.
«Χρειαζόμαστε μια πανστρατιά όλων των δημιουργικών δυνάμεων για να αλλάξει ρότα ο τόπος» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Φέσσας και διατύπωσε μια σειρά ερωτημάτων “που ζητούν επιτακτικά απαντήσεις” και αφορούν όλα τα προβλήματα της οικονομίας, όπως την υπερφορολόγηση, ο δημόσιος τομέας, το ασφαλιστικό, η παραοικονομία, οι ελλειμματικές δημόσιες επιχειρήσεις, η εκπαίδευση, το τραπεζικό σύστημα, η γραφειοκρατία και η ανταγωνιστικότητα:
1) Έχει η χώρα δρομολογήσει τις δράσεις και τις ενέργειες εκείνες που διασφαλίζουν την αποτελεσματική λειτουργία της οικονομίας στο νέο απαιτητικό περιβάλλον της οιονεί πλεονασματικής δημοσιονομικής διαχείρισης; Γιατί αν σκοπεύουμε να παράγουμε υπερπλεονάσματα φορολογώντας τους νομοταγείς και συνεπείς, που συνεχώς μειώνονται, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οι στόχοι του προγράμματος δεν θα επιτευχθούν.
2)Έχει αναδιαρθρωθεί ο δημόσιος τομέας, ώστε να παρέχει καλύτερες υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευσης και κοινωνικής προστασίας με χαμηλότερο κόστος;
3) Υλοποιούνται δημόσιες πολιτικές που αντιμετωπίζουν τις μελλοντικές επιπτώσεις της γήρανσης του πληθυσμού στις συντάξεις και τις δαπάνες υγείας, δεδομένης της σχεδόν ανύπαρκτης συνταξιοδοτικής αποταμίευσης;
4) Μπορούν να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές χωρίς τον περιορισμό της παραοικονομίας που, σε ένα φαύλο κύκλο, διογκώνεται από τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές;
5) Μέχρι πότε θα συντηρούν οι φορολογούμενοι ελλειμματικές δημόσιες επιχειρήσεις, που η ιδιωτικοποίησή τους θα ωφελούσε σχεδόν τους πάντες;
6) Είναι το εκπαιδευτικό μας σύστημα ικανό να καλύψει τις ανάγκες κατάρτισης των εργαζομένων του αύριο, δεδομένων των τεχνολογικών εξελίξεων; Όχι μόνο να ανακόψει το brain drain των άξιων και ικανών, αλλά να προσελκύσει και ξένους φοιτητές;
7) Μπορεί να υπάρξει βιώσιμη ανάκαμψη της οικονομίας με το τραπεζικό σύστημα να μην λειτουργεί ομαλά α) λόγω capital controls και β) της προβληματικής χρηματοδότησης της οικονομίας, λόγω των υψηλών μη εξυπηρετούμενων δανείων;
8) Μπορούν να γίνουν σοβαρές επενδύσεις στη χώρα, χωρίς να αντιμετωπισθούν ριζικά τα θέματα αδειοδότησης και εγκατάστασης επιχειρήσεων, καθώς και της ταχείας απονομής της δικαιοσύνης;
9) Ως μία οικονομία που προσπαθεί να γίνει διεθνώς ανταγωνιστική, έχουμε κατανοήσει τον κίνδυνο επιστροφής σε ένα απαρχαιωμένο σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων, που δεν συνδέει τη μισθολογική εξέλιξη με την παραγωγικότητα;”.
