Υπάρχει ο Μαρξ μα και η σαρξ*

Ο κίνδυνος “νομιμοποίησης” του αριστερού λαϊκισμού είναι υπαρκτός. Όπως υπαρκτό είναι το ενδεχόμενο να υπάρξουν πολλά “ΠΑΣΟΚ” στην Ευρώπη…

Του Χάρη Παυλίδη*

Ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ έλεγε ότι “Οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές είναι άξιοι της τύχης τους”, αναφερόμενος στις “παρά φύση σχέση”(δική του έκφραση) που αναπτύσσουν ο Πιτέλα, ο Μοσκοβισί, ο Σούλτς, με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.

Ο ίδιος χαρακτήρισε τα “καλοπιάσματα” με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, μοιραίο λάθος της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, το οποίο θα καταγραφεί στις εκλογικές αναμετρήσεις σε Γαλλία και Γερμανία, όπου προέβλεψε περαιτέρω μείωση στα ποσοστά των σοσιαλιστών.

Προφανώς ο συνομιλητής μας, κάθε άλλο παρά θεωρεί τον Αλέξη Τσίπρα καταλύτη των εξελίξεων στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Απλώς επισημαίνει μια ελαφρά μετατόπιση ενός μέρους του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος σε light λαϊκίστικες θέσεις, οι οποίες εκ των πραγμάτων καθιστούν τον Αλέξη Τσίπρα συνομιλητή τους. Επιπροσθέτως- κατά μια έννοια- και “προστατευόμενο” τους, αφού τόσο το γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα όσο και το γερμανικό, προσεχώς θα αναμετρηθούν με ισχυρά κεντροδεξιά κόμματα, δεχόμενα παράλληλα την πίεση των αδελφών προς τον ΣΥΡΙΖΑ κομμάτων.

Αν και οι σοσιαλιστές διαπράττουν ιστορικό λάθος- αφού ιδεολογικά και πολιτικά πόρρω απέχουν από τη κοσμοθεωρία που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ- εν τούτοις έχουν κάθε λόγο να φλερτάρουν με τον Αλέξη Τσίπρα, μια και θα έβλεπαν θετικά την ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ στη σοσιαλιστική ομάδα.

Άλλωστε το κοινό στο οποίο απευθύνονται στις χώρες τους, μπορεί να μη συμπαθεί ιδεολογικά τον Αλέξη Τσίπρα, αντιπαθεί σφόδρα όμως τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Με δυο λόγια δεν ερωτεύθηκαν ξαφνικά τον Αλέξη Τσίπρα, το ΣΥΡΙΖΑ και την Ελλάδα.

Εκλογές έχουν, τα σοσιαλιστικά κόμματα δεν ελκύουν και ως εκ τούτου εκτιμούν ότι εφόσον ακολουθήσουν έναν αριστερό τύπου ευρωσκεπτικισμό, θα προσελκύσουν ψηφοφόρους που εναντιώνονται στις πολιτικές ελίτ των χωρών τους.

Παρόμοια τακτική ακολουθεί το τελευταίο διάστημα και το ΠΑΣΟΚ της Φώφης Γεννηματά προκειμένου, όπως φαίνεται να πιστεύει η πρόεδρος του, να ανακτήσει ένα μέρος των ψηφοφόρων του που στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 στράφηκαν μαζικά προς το ΣΥΡΙΖΑ.

Ενδεικτικό προς αυτή την κατεύθυνση είναι το επιθετικό ύφος των ανακοινώσεων του ΠΑΣΟΚ έναντι της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και οι αποστάσεις που σε κάθε ευκαιρία παίρνει η Φώφη Γεννηματά από την περίοδο της συγκυβέρνησης, στην οποία όμως μετείχε ως αναπληρώτρια υπουργός Άμυνας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η παρούσα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αισθάνεται πιο άνετα μ’ έναν… politically correct ΣΥΡΙΖΑ, παρά με μια Νέα Δημοκρατία από την οποία κινδυνεύει να χάσει ό,τι του έχει απομείνει στον κεντρώο χώρο.

Σε κάθε περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα αφήσει την ευκαιρία που του δίνουν οι σοσιαλιστές αναξιοποίητη. Θα τους χρησιμοποιήσει και θα τον χρησιμοποιήσουν ευελπιστώντας στην αλλαγή των ισορροπιών(πολιτική λύση) στην περίπτωση που ειδικά στη Γερμανία οι σοσιαλιστές αποκτήσουν ισχυρή εκπροσώπηση σε μια κυβέρνηση συνασπισμού με τους χριστιανοδημοκράτες.

Ωστόσο η στάση του Σόιμπλε θα είναι καθοριστική, αφού και στην περίπτωση συμμετοχής του Μάρτιν Σούλτς στη κυβέρνηση, το νευραλγικό υπουργείο Οικονομικών θα παραμείνει στον έλεγχο της συμμαχίας χριστιανοδημοκρατών και χριστιανοκοινωνιστών.

Μέχρι τότε όμως, τα σοσιαλιστικά κόμματα θα πρέπει να ανακόψουν το προβάδισμα της κεντροδεξιάς, η οποία εάν συνεχίσει να διευρύνεται προς το κέντρο και να ωθεί την κεντροαριστερά αριστερότερα, το “αυθεντικό” αντιευρωπαϊκό μέτωπο είναι πιθανότερο να “μπολιάσει” με τις ιδέες του παρά να “μπολιασθεί” απ’ τις ιδέες της σοσιαλδημοκρατίας.

Η αφομοίωση του ΠΑΣΟΚ από το ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Σ’ αυτό το πλαίσιο ο κίνδυνος “νομιμοποίησης” του αριστερού λαϊκισμού είναι υπαρκτός. Όπως υπαρκτό είναι το ενδεχόμενο να υπάρξουν πολλά “ΠΑΣΟΚ” στην Ευρώπη.

Εν τέλει, όσον αφορά στις εσωτερικές εξελίξεις, η στήριξη των σοσιαλιστών στον Αλέξη Τσίπρα- εν όψει κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων σε Γαλλία και Γερμανία, ίσως και στην Ιταλία- δεν πρέπει να θεωρείται στήριξη προς την Ελλάδα.

Αν συνέβαινε το αντίθετο οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών(στη Γαλλία κυβερνούν οι σοσιαλιστές και στη Γερμανία συγκυβερνούν) θα είχαν φροντίσει η Ελλάδα να μη φθάσει στη σημερινή κατάσταση.

Και θα το είχαν πράξει εγκαίρως, τότε που ο σοσιαλιστής πρόεδρος της Γαλλίας άκουγε στο… όνομα Ολαντρέου, ενώ όλοι οι σοσιαλιστές ηγέτες χαρακτηρίζονταν από το κόμμα της ευρωπαϊκής Αριστεράς-στο οποίο μετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ- “νεοφιλελεύθεροι” και δορυφόροι της Μέρκελ.

*Ανδρέας Εμπειρίκος, 1901-1975 (ο ποιητής δεν εμπνεύσθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα. Απλά τον φαντάσθηκε…)

Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος

ΠΗΓΗ: http://news247.gr/

Δημοσιεύθηκε την
Κατηγοριοποιημένα ως Opinion