«Τα χειρότερα πέρασαν» δηλώνει ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, χαρακτηρίζοντας ως το χειρότερο πάνω από όλα την περικοπή των συντάξεων, παρόλο που, όπως επισημαίνει, «εμείς προσπαθήσαμε να την κάνουμε λιγότερο επώδυνη από όσο θα είχε κάνει η Δεξιά».
Τώρα, σύμφωνα με τον υπουργό, η οικονομία επανεκκινήθηκε, έστω και με αργό ρυθμό. «Για πρώτη φορά μετά το 2009 η Ελλάδα έχει έναν επεκτατικό προϋπολογισμό που δεν συμπεριλαμβάνει μέτρα λιτότητας αλλά μείωση φόρων και αυξήσεις των κοινωνικών δαπανών», επισημαίνει ο υπουργός, σύμφωνα με το in.gr.
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Il Manifesto», ο υπουργός Οικονομικών τονίζει σχετικά με τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πως αυτή προτείνει την επιστροφή στον πιο γνήσιο νεοφιλελευθερισμό, δηλαδή την κατάργηση για πάντα της δέκατης τρίτης σύνταξης, την επιμήκυνση του ωραρίου εργασίας, της περικοπής όλων όσων είναι δυνατό.
Ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα χρησιμοποιεί και για το ΚΙΝΑΛ, λέγοντας ότι «το θλιβερότερο πράγμα είναι ότι αυτό που απομένει από το ΠΑΣΟΚ, κυρίως λόγω της ώθησης που επιβλήθηκε από τη σημερινή ηγεσία του, της Γεννηματά και του Βενιζέλου (που στοχεύει σε μια συμμαχία με τη δεξιά) υποστηρίζει αυτή την ανοιχτά νεοφιλελεύθερη γραμμή».
Ενδιαφέρουσες είναι οι απαντήσεις του κ. Τσακαλώτου στις ερωτήσεις σχετικά με το ευρώ και την ευρωζώνη. Ερωτηθείς για το ευρώ και τα οφέλη του ενιαίου νομίσματος, ο ΥΠΟΙΚ σημειώνει ότι «ακόμη και σε ένα συντηρητικό οικονομολόγο, όχι μόνο σε έναν αριστερό σαν και μένα, η Ευρωζώνη, έτσι όπως έχει σχεδιαστεί η αρχιτεκτονική της, φαίνεται εύθραυστη, ή μάλλον αναγκαστικά ασταθής».
Από την άλλη πλευρά, προειδοποιεί ότι «αν έστω και μια χώρα εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, αυτό θα σηματοδοτούσε το τέλος της» και εξηγεί τα προβλήματα που θα προέκυπταν από τη διάλυσή της.
Η ευρωζώνη «χρειάζεται κοινωνικό μετασχηματισμό», τονίζει.
Κληθείς να απαντήσει σε ένα υποθετικό σενάριο ανάληψης καθηκόντων στη θέση του κ. Γιούνκερ στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο κ. Τσακαλώτος δηλώνει ότι «πρώτα απ’ όλα θα επέβαλα -όπως ανάφερα πριν- να εξετασθεί η κοινωνική επίπτωση κάθε απόφασης που υιοθετείται. Θα προσπαθούσα να εντοπίσω τους κινδύνους που εμφανίζονται για να τους κάνω γνωστούς και να συζητηθούν στη συνέχεια. Με λίγα λόγια: θα καταργούσα το «no bail out» (τον κανόνα που επιβάλλει σε ένα κράτος μέλος να μη βοηθάει το άλλο που είναι σε δύσκολη θέση), και, αντίθετα, θα εισήγαγα το «bail out». Έτσι έπρεπε να είχε γίνει και με την Ελλάδα. Όμως, έγινε το αντίθετο. Αρχής γενομένης από την Ιταλία που βρίσκεται παγιδευμένη στη σοβαρότερη κρίση μετά τον πόλεμο».
