Στο διαχρονικό παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι, δεν έτυχε ποτέ κάποια γάτα- έστω κάποιο “γατάκι”- να πιαστεί στη φάκα. Το ποντίκι ήταν πάντα εκείνο- που ακόμα κι όταν γλύτωνε απ’ τη γάτα- κατέληγε στη “φάκα”.
Ακόμα και όταν διαπραγματευόταν σκληρά με τη γάτα, ή όταν τη χλεύαζε αποκαλώντας την “γατάκι”, όλοι γνώριζαν ότι οι απειλές δεν ήταν παρά βρυχηθμοί ενός ποντικιού λίγο πριν υποχρεωθεί να εφαρμόσει σκληρά μέτρα. Αδιάψευστος μάρτυς τα μνημόνια που έπονταν μετά από… μια σκληρή διαπραγμάτευση με τα “γατάκια”.
Του Χάρη Παυλίδη
Ενδεχομένως για το “ποντίκι που βρυχάται” να αποτελεί παρηγοριά ότι το “γατάκι” ΔΝΤ, εκτός από “ανόητο”, είναι και “αντιδημοκρατικό”. Αλλά αυτό δεν αλλάζει την ουσία. Και η ουσία είναι ότι αυτό που υφίσταται τις επιπτώσεις δεν είναι το “γατάκι”, ακόμα κι αν είναι “ανόητο” και “αντιδημοκρατικό”.
Άλλωστε οι γάτες- μεταφορικά και κυριολεκτικά- έχουν αποδείξει ότι είναι εφτάψυχες. Σε απλά ελληνικά η Ελλάδα έχει εφτά χρόνια μνημόνια- και πόσα ακόμα ουδείς γνωρίζει- ώστε σχετική σημασία να έχουν οι εξυπνάδες του κ. Τσακαλώτου για το ΔΝΤ. Έχει σημασία όμως, μεγάλη μάλιστα, τι έλεγε ο κ. Τσίπρας για το ΔΝΤ όταν είχε συναντηθεί με την ηγεσία του.
Τότε, λοιπόν, τον Ιανουάριο του 2013 είχε πει επί λέξει: “Το ΔΝΤ κατανοεί το αυτονόητο, δηλαδή ότι το ελληνικό πρόγραμμα δεν βγαίνει δίχως γενναίο “κούρεμα” χρέους. Δεν ζητάμε να μας συμπαθήσουν στο Βερολίνο.
Αναζητούμε συμμάχους, αλλά η πολιτική της Γερμανίας είναι καταστροφική. Εδώ (στις ΗΠΑ), μπορούμε να βρούμε συμμάχους για να αποτρέψουμε καταστροφικές πολιτικές”. Πριν από 24 ώρες εκεί(στη Γερμανία) δίπλα στη κ. Μέρκελ, δεν είπε βέβαια go buck, αλλά μίλησε για σχέσεις που διακρίνονται για… την ευθύτητά τους!
Η σχέση όμως του κ. Τσίπρα και της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ δεν είναι “εφάπαξ”, όπως το επίδομα που ορισμένοι το εξέλαβαν ως… 13η σύνταξη. Τον Ιούλιο του 2015, μετά το πέρας της 17ωρης συνεδρίασης την οποία οι απανταχού θαυμαστές των διαπραγματευτικών ικανοτήτων του πρωθυπουργού έχουν αναγάγει σε επέτειο “εθνικής αντίστασης”, ο κ. Τσίπρας δήλωνε:
” Τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ που ζητούν χρηματοπιστωτική συνδρομή από τον ΕΜΣ αναμένεται να απευθύνουν, εφόσον είναι δυνατόν, ανάλογο αίτημα και στο ΔΝΤ. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση προκειμένου η Ευρωομάδα να συμφωνήσει σχετικά με νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ. Επομένως, η Ελλάδα θα ζητήσει τη συνέχιση της στήριξης του ΔΝΤ (παρακολούθηση και χρηματοδότηση) από τον Μάρτιο του 2016″.
Είναι προφανές ότι τότε το ΔΝΤ αποτελούσε σύμμαχο του κ. Τσίπρα και δεν το έκρυβε. Θυμίζουμε ότι το Ταμείο είχε προτείνει κούρεμα του ελληνικού χρέους, ισοδύναμο με το 30% του ΑΕΠ και επιπλέον επιμήκυνση της αποπληρωμής του. Την έκθεσή του είχε κάνει σημαία στο περίφημο δημοψήφισμα τονίζοντας ότι: “Η Έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δικαιώνει την επιλογή μας να μην αποδεχθούμε μια συμφωνία που παρακάμπτει αυτό το μείζον θέμα του χρέους».
Αλλά μήπως ο κ. Τσίπρας δεν ήταν που έβαλε την υπογραφή του στην παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα; Αυτός που σήμερα κατηγορεί τον κ. Μητσοτάκη δεν ήταν που παραμονές εκείνου του δημοψηφίσματος συμφώνησε ότι όταν ένα κράτος μέλος της ευρωζώνης ζητά χρηματική βοήθεια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας(ΕΜΣ), οφείλει παράλληλα να απευθύνει το αίτημα και στο ΔΝΤ;
Γνωρίζουν άραγε οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, αλλά και ο κόσμος που ενθουσιάζεται από τις “ηρωικές” ατάκες περί “ανόητων” και “αντιδημοκρατών”, τι υπέγραφε(νόμος 4334, 16-7-2015) ο κ. Τσίπρας και τι ψήφιζαν οι βουλευτές του για το ΔΝΤ; Μήπως για παράδειγμα ότι το ΔΝΤ μαζί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε συνεργασία με την ΕΚΤ, – έχει την ευθύνη της συμμόρφωσης με τους όρους οικονομικής πολιτικής που συνδέονται με την οικονομική βοήθεια;
Βέβαια όσο εύκολα οι κυβερνώντες αποκαλούν “ανόητους”, “γατάκια” και “αντιδημοκράτες” τους πρώην συμμάχους τους, εν προκειμένω το ΔΝΤ, αλλά τόσο εύκολα αναζητούν συμμάχους στην αγκαλιά εκείνων που θεωρούσαν εχθρούς.
Και όσο εύκολα ο κ. Τσίπρας απευθυνόμενος στην κα. Μέρκελ υποστηρίζει ότι στις “δύσκολες στιγμές διαμορφώνονται σταθερές σχέσεις”(αφού προηγουμένως είχε εισπράξει ένα μεγαλοπρεπές “δώσαμε), άλλο τόσο εύκολα μπορεί να ισχυρίζεται ότι η Νέα Δημοκρατία και όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης… εκπροσωπούν στην Ελλάδα το ΔΝΤ.
Εν ολίγοις αν η κυβέρνηση όταν συμφωνούσε σε πλεονάσματα 3,5% για “μερικά χρόνια” προνοούσε να υπογράψει και αντίστοιχου ποσοστού πλεονάσματα λαϊκισμού και δημαγωγίας, η Ελλάδα θα είχε περάσει επιτυχώς την αξιολόγηση και ο κ. Τσακαλώτος δεν θα χρειαζόταν να υποβληθεί στο μαρτύριο να… παραδεχθεί ότι “είμαστε μια υπεύθυνη κυβέρνηση”. Όπερ μεθερμηνευόμενον εστίν: Δεν θα το ξανακάνουμε να ενεργήσουμε μονομερώς…
ΥΓ: Ο κ. Τσακαλώτος έχει υπ’ όψιν του την παροιμία “πολλά ξέρει το ποντίκι μα πιο πολλά η γάτα”;
ΠΗΓΗ: NEWS247.GR