Τον μελετάω τον Κυριάκο

Τον μελετάω τον Κυριάκο. Έτσι κι αλλιώς, στην πολιτική σκηνή, πάντα με ενδιέφεραν οι άνθρωποι που μου έδιναν χώρο, χρόνο, περιθώριο να τους μελετάω πριν βγάλω αποφάσεις. Με ενδιέφεραν αυτοί, που δεν στόχευαν στο θερμοκέφαλο τμήμα του εγκεφάλου μου. Δεν τα πάω καλά με «Ηγέτες» και δη από την κούνια τους αλλά με έλκουν άνθρωποι που έχουν ηγετικά στοιχεία. Οι πρώτοι σε «κλέβουν», οι δεύτεροι σε κερδίζουν.

Της Ρέας Βιτάλη

Τον μελετάω τον Κυριάκο. Και πάντα νοητά τοποθετώ ένα τραπέζι ανάμεσα σε εκείνον και σε μένα. Κι αυτό μ΄ αρέσει. Να σας το κάνω πιο λιανό; Τον Κυριάκο δεν τον φαντάζομαι να τον αγκαλιάζει ένας ψηφοφόρος. Αλλά αφού με χειραψία τον χαιρετίσει, να τον καθίζει απέναντι του, να του πει τι σκέφτεται. Τον Κυριάκο τον μελετάω. Με το γυναικείο ημισφαίριο του μυαλού μου.

Μ΄ ενδιαφέρει ο τρόπος που έσπασε το κουκούλι της ελληνικής οικογένειας. Πήρε ότι άξιζε να πάρει αλλά προχώρησε παραπέρα. Τι άλλο μπορεί να είναι οι σπουδές ενός ανθρώπου -ιδίως οι δικές του σπουδές- πέραν του αυταπόδεικτα δικού του και μόνο αγώνα; Πόσο «μέσον» να χωράει στο Harvard και στο Stanford; Οι σπουδές του Κυριάκου βγάζουν μάτι.

Ποιος να χαμογελάσει πονηρά; Και μην τις υποβιβάσετε ποτέ ως σπουδές σε γνώση. Δεν είναι μόνο η εργασία που παραδίδεις αλλά είναι ο τρόπος για να την παρουσιάσεις, ο τρόπος για να συνομιλήσεις, ο τρόπος της χειραψίας, ο τρόπος του πώς κάθεσαι, πώς αντιμετωπίζεις τον απέναντί σου, πώς διαφωνείς, πώς διεκδικείς, πώς συναναστρέφεσαι, ο τρόπος να παραδώσεις το βιογραφικό σου και να διεκδικήσεις μια θέση εργασίας. Μην τα κάνουμε όλα «σαλόνι τραπεζαρία ένα»!

Για να σας κουνήσω ένα τυράκι….Αυτά τα είχε και ο Ανδρέας Παπανδρέου, ησυχάστε. Τον Κυριάκο τον μελέτησα να έχει αντίπαλο την αδελφή του την ίδια. Κι αυτός προχώρησε χωρίς όμως να τη βγάλει στην «σέντρα» του ξεμπροστιάσματος. Σαν να ήξερε, ότι μόνο περπατώντας πέρα απ΄ αυτά -όχι όμως αποκρύπτοντάς τα. Και πώς, άλλωστε, μπορείς να χαρείς το δικό σου βηματισμό;

Ο Κυριάκος εκλέχτηκε με 53% και ως το απόλυτο αουτσάιντερ στην αρχηγία της ΝΔ. Ο Κυριάκος κι αν σαφέστατα είχε οικογενειακή προίκα στις εκλογές του ως βουλευτής, είχε την οικογένεια αντίπαλο στην εκλογή του ως αρχηγός της παράταξής του. Λες και με κάποιο μαγικό τρόπο οι ψηφοφόροι της ΝΔ «το πήραν πάνω τους» το θέμα και το ξεμπέρδεψαν για πάντα.

Μελέτησα τον Κυριάκο στην συνέντευξή του στον ΣΚΑΙ να δηλώνει «Με βοήθησε η οικογένειά μου….Η γυναίκα μου και τα παιδιά μου». Μελέτησα την διευκρίνιση «Η γυναίκα μου και τα παιδιά μου» στον ορισμό «Δική μου πια οικογένεια». Έλληνες όντες. Έχετε εύκολο πράγμα αντίστοιχες διαδρομές; Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και μέθοδο ενεργεί στο κόμμα του.

Ο Κυριάκος ενέχει τις συγκαταβάσεις, όχι του ανόητου ή του γλυφτράκου αλλά του ψύχραιμου, του ώριμου, του αποτελεσματικού, του πρακτικού. Άραγε έχει πιο μεγάλη σημασία να φτύσεις, να ξεμπροστιάσεις τη διακυβέρνηση Καραμανλή, όταν στους κόλπους σου έχεις ακόμα «τσιράκια» του; Ή είναι πιο αποτελεσματικό, μεθοδικά να ανακαλύψεις και να ενθαρρύνεις την εμπλοκή στην πολιτική, επιτέλους, αξιοσέβαστων πετυχημένων στους τομείς τους πολιτών, ώστε να στηριχτείς σε μια κυβέρνηση και σε μια Βουλή, αν όχι αρίστων (μεγάλη κουβέντα) αλλά τουλάχιστον άξιων. Σε γνώστες, βρε αδελφέ, του εκάστοτε αντικειμένου.

Ο Κυριάκος κόπτεται για στελέχη. «Δεν θα ανεχτώ πολιτευτές για διευθυντές των νοσοκομείων για να τους παίρνουν τηλέφωνο οι φίλοι να τους βρουν ένα κρεβάτι ως ρουσφέτι». Τι παθογένειες έχει ο χώρος! Τον Κυριάκο τον μελέτησα, ακόμα μια φορά, στην προχθεσινή του συνέντευξη να λέει «Διεκδικούμε το καλύτερο δυνατό». Προσέξατε το «δυνατό»; Είχαμε να το «εκλάβουμε» από εποχής Κωνσταντίνου Καραμανλή μακαρίτη. Μας κάψανε τα οράματα!

Τον Κυριάκο τον μελέτησα να δηλώνει «Μπορώ να υποσχεθώ τη μείωση του ΕΝΦΙΑ στο 30% σταδιακά σε δυο χρόνια». Αυτό κι αν μελέτησα! Πάνω σ΄ αυτή του την πρόταση, πρέπει να σας αποκαλύψω μελέτησα κυρίως τον εαυτό μου να σκέφτεται. «Τόσο που διψάμε όλοι κάτι ν΄ ακούσουμε, δεν το στρογγύλευε, ρε παιδί μου, σε 50%; Να φτουρήσει στ΄ αφτί ψηφοφόρων; Κι είχε λόγο να συμπληρώσει και το «Σταδιακά σε δυο χρόνια»; Ποιος κρατάει λογαριασμό ψέματος ή υπερβολής σε τούτη τη χώρα; Ο Τσίπρας έταξε τον ουρανό, τον ήλιο και το φεγγάρι κι ακόμα τον κοιτάνε στα μάτια μερικοί. Τόσο πια αλήθεια! αυτός ο άνθρωπος. Τόσο αλήθεια για το τι μπορεί να κάνει;».

Τον μελέτησα. Με μελέτησα. Μας μελέτησα. Αγαπητοί. Τζάνκια κανονικά! Εξαρτημένοι μυελοί στο ψεύδος. Κατάντια! Μελετάω τον Κυριάκο βήμα το βήμα σε μια διαδρομή ενηλικίωσης όλων. Και δεν ξέρω τι με καίει πιο πολύ. Να πάει στο καλό το θλιβερό «σχήμα» ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ή να αποδείξουμε ότι ωριμάσαμε ως ψηφοφόροι. Βήμα, βήμα στο «Το καλύτερο δυνατό». Στο εφικτό. Αυτό! Και συνεχίζω βέβαια να τον μελετάω.

Υ.Γ Δε γνωρίζω πόσο χρόνο έχουμε στη διάθεσή μας να μελετάμε =σιγά μην έχουμε!- αλλά γνωρίζω μετά βεβαιότητας ότι η χώρα μας δεν σηκώνει άλλο λάθος. Καθώς μας διώχνουν κακήν κακώς από το «σπίτι μας», ήρθε η ώρα να φερθούμε σαν μεγάλα παιδιά και να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας.

ΠΗΓΗ: PROTAGON.GR

Δημοσιεύθηκε την
Κατηγοριοποιημένα ως Opinion