Ηταν το 2014, όταν οι τιμές πώλησης κατοικιών στο κέντρο και τα νότια προάστια, τις περιοχές της Αττικής που αποτελούν σήμερα τις δύο πρώτες επιλογές, είτε για αγορές από ξένους είτε ακόμη και για εκμετάλλευση μέσω των βραχυχρόνιων τουριστικών μισθώσεων, έφτασαν στο κατώτατο σημείο τους, με τις προσδοκίες των ιδιοκτητών να βρίσκονται στο ναδίρ.
Μία πενταετία μετά, οι αυξήσεις στις τιμές πώλησης σε ορισμένες από με αυτές τις περιοχές αγγίζουν τα όρια της υπερβολής, ξεπερνώντας ακόμη και το 60% (!), όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Καλλιμάρμαρου ή ακόμη και του Μεταξουργείου. Την ίδια στιγμή, στα βόρεια προάστια, που… πρωταγωνιστούσαν προ κρίσης, ακόμη και πρωτοκλασάτες περιοχές, έχουν ακόμη πολύ δρόμο μέχρι να δουν αυξήσεις αν ληφθεί υπόψη ότι οι τιμές αυτή τη στιγμή είναι μειωμένες στο βάθος της πενταετίας έως και 25%, αναφέρει το protothema.gr.
Τα στοιχεία προέρχονται από το δίκτυο του Spitogatos (spitogatos.gr, spiti24.gr, tospitimou.gr, spitogatos.com.cy), το οποίο διαθέτει τη μεγαλύτερη βάση δεδομένων ακινήτων σε Ελλάδα και Κύπρο, προβάλλοντας πάνω από το 90% των διαθέσιμων ακινήτων προς πώληση. To δίκτυο εξέτασε για λογαριασμό του «business stories» την πορεία των ζητούμενων τιμών πώλησης σε τρεις βασικές κατηγορίες περιοχών στην Αττική, οι οποίες βρίσκονται διαχρονικά στην πρώτη γραμμή της ζήτησης από πλευράς των υποψήφιων αγοραστών -κέντρο, νότια και βόρεια προάστια- κατά τη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας, από το τέλος του 2014 μέχρι σήμερα.
Οπως προκύπτει από τα στοιχεία, ήδη και παρά το γεγονός ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα ως προς το διαθέσιμο εισόδημα του Ελληνα ή τη φορολογική αντιμετώπιση της ακίνητης περιουσίας (η χώρα μας μάλιστα έχει το θλιβερό προνόμιο, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΟΒΕ, να βρίσκεται στην τέταρτη θέση στην Ε.Ε. πίσω από χώρες με πολύ ακριβές αγορές ακινήτων, συγκεντρώνοντας ποσοστό άνω του 3,2% του ΑΕΠ στους φόρους ακίνητης περιουσίας μετά τη Γαλλία, που βρίσκεται στην πρώτη θέση με 4,7% του ΑΕΠ, τη Μεγάλη Βρετανία με 4,3% και το Βέλγιο με 3,6%), το κέντρο και τα νότια παρουσιάζουν μεγάλες αυξήσεις αποτυπώνοντας ουσιαστικά στην πράξη το έντονο ενδιαφέρον που υφίσταται την τελευταία διετία στην Αττική για επενδυτικά, οικιστικά ακίνητα.
Αντίθετα, οι περιοχές των βορείων προαστίων που απευθύνονται κατά κύριο λόγο σε Ελληνες αναδεικνύονται οι χαμένοι της υπόθεσης και αποτυπώνουν την πτώση, μέσα στην κρίση, της εγχώριας κτηματαγοράς, η οποία μόλις τώρα φαίνεται να αρχίζει να περνά σταδιακά σε θετικό πρόσημο.
