Η δύναμη της εξουσίας πολύ συχνά προκαλεί έπαρση και οδηγεί σε παγίδες. Ένας πραγματικά ικανός ηγέτης είναι θαρραλέος, καθόσον τολμά να ριψοκινδυνεύσει για να επιτύχει κάτι μεγάλο, αψηφώντας την ‘’σιγουριά’’ που για κάποιο χρονικό διάστημα δημιουργεί μία βολική αδράνεια.
Ταυτοχρόνως, όμως, είναι και ταπεινόφρων. Αναλογίζεται το Σωκρατικό ‘’εν οίδα ότι ουδέν οίδα’’.
Του Κώστα Χριστίδη*
Γνωρίζει ότι κάθε άλλο παρά διαθέτει το μονοπώλιο στη σοφία. Σε έναν περίπλοκο και ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο αντιλαμβάνεται τους περιορισμούς του και δημιουργεί γύρω του μίαν ομάδα συνεργατών που μεγιστοποιούν τα πλεονεκτήματα και ελαχιστοποιούν τις αδυναμίες του.
Ακριβώς τα αντίθετα χαρακτηρίζουν τον σημερινό και σε αποδρομή πλέον ευρισκόμενο, όπως όλα δείχνουν, σημερινό πρωθυπουργό.
Από την εποχή κατά την οποία απειλούσε ότι θα έβαζε τις διεθνείς αγορές να χορεύουν υπό τους ήχους ζουρνάδων και νταουλιών, προχώρησε στο επόμενο στάδιο της στροφής κατά 180 μοίρες (‘’360 μοίρες’’, θα έλεγε ο ίδιος) και την ανάδειξή του στον πλέον πειθήνιο υπηρέτη των κελευσμάτων των δανειστών.
Αφού ακολούθως εξάρθρωσε την μεσαία τάξη με εξοντωτικές φορολογίες, προσπάθησε προεκλογικά να εξαγοράσει στοχευμένες ομάδες του πληθυσμού μοιράζοντας λιγότερα από το ένα δέκατο των όσων είχε προηγουμένως απομυζήσει.
Η άγνοια του ιδίου και των συνεργατών του ως προς τον τρόπο λειτουργίας της οικονομίας και της κοινωνίας, γενικότερα, οδήγησε σε τραγική αποτυχία σε όλους τους κρίσιμους τομείς: απώθηση αντί προσέλκυσης επενδύσεων, πτώση αντί βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας, εξώθηση εκατοντάδων χιλιάδων νέων επιστημόνων σε φυγή στο εξωτερικό, επιδείνωση του σοβαρότατου δημογραφικού προβλήματος της χώρας, άθλιες επιδόσεις στους τομείς της παιδείας, της υγείας, της λειτουργίας της κρατικής μηχανής.
Την άγνοια του Αλέξη Τσίπρα και των συνεργατών του συναγωνίζεται η αλαζονεία τους. ‘’Τώρα θα τα ακούσετε, τώρα σας μιλά ο πρωθυπουργός της χώρας’’ (!) ‘’Όλοι σας και μόνος μου, σας έχω … ‘’ ‘’Έχω συνηθίσει να χάνω στις δημοσκοπήσεις και να κερδίζω στις εκλογές’’, μετατροπή της πρότασης δυσπιστίας κατά του ανεκδιήγητου αναπληρωτή υπουργού υγείας σε πρόταση εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση με την πεποίθηση ότι ο υπέρτατος κριτής (ο ελληνικός λαός) θα ‘’καταπιεί’’ τα πάντα – και πολλά άλλα ανάλογα παραδείγματα.
Όμως, ‘’προς γαρ το τελευταίον εκβάν έκαστον των πρίν υπαρξάντων κρίνεται’’. Ήλθε ήδη η ώρα ο ‘’ανοικτός και διάτρητος’’ πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του να ‘’θρέψουν τους καρπούς’’ των όσων έσπειραν.
Η κυβερνητική εικόνα αντιδιαστέλλεται προς αυτήν της αξιωματικής αντιπολίτευσης και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Διαφορετικές αξίες, εργατικότητα, μετριοπάθεια, αποφυγή (με ελάχιστες εξαιρέσεις) διχαστικού λόγου και έπαρσης, γρήγορα αντανακλαστικά, γνώση σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό του τρόπου λειτουργίας της οικονομίας και των ευρωπαϊκών μηχανισμών, άλλαξαν ήδη το πολιτικό κλίμα και δημιουργούν πολλές ελπίδες για την συνέχεια.
*Νομικός – Οικονομολόγος
