Η οικονομία της Ευρωζώνης έλαβε ώθηση το β’ τρίμηνο καθώς περισσότερες χώρες μπήκαν στο… «τραίνο» της ανάκαμψης, κάτι που είχε αποτέλεσμα στους συνολικούς δείκτες.
Το ΑΕΠ αυξήθηκε σε τριμηνιαία βάση κατά 0,6%, επιβεβαιώνοντας την αρχική εκτίμηση, και υποστηρίχθηκε απ’ την ισχυρή ανάπτυξη της Γερμανίας αλλά και τις καλύτερες επιδόσεις εδώ και δύο χρόνια της Ισπανίας, αναφέρει το protothema.
Αξιοσημείωτο είναι ότι έπειτα από χρόνια έκτακτων μέτρων τόνωσης της ευρωπαϊκής οικονομίας επιτέλους αρχίζει να φαίνεται ότι όλες οι οικονομίες της Ευρωζώνης μπαίνουν σε τροχιά ανάπτυξης.
Οι εξαγωγές και οι επενδύσεις οδήγησαν τη Γαλλία να καταγράψει την ισχυρότερη διαρκή ανάπτυξη απ’ το 2011 και την Ολλανδία στη μεγαλύτερη αύξηση του ΑΕΠ απ’ το 2007. Ακόμα και η Ιταλία, που έμεινε πίσω σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες, επιχειρεί να αποτινάξει από πάνω της το χαρακτηρισμό «ο ασθενής της Ευρωζώνης» με μία αύξηση του ΑΕΠ που εκτιμάται για φέτος στο 1% σε ετήσια βάση, για πρώτη φορά απ’ το 2010.
Πληθωρισμός και νομισματική πολιτική
Αν και η ανάκαμψη της Ευρωζώνης έρχεται παράλληλα με τη σταδιακή μείωση της ανεργίας και την εκτίναξη της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης σε υψηλά δέκα ετών, οι πιέσεις στις τιμές εξακολουθούν και είναι περιορισμένες. Η ΕΚΤ είναι σίγουρη ότι ο πληθωρισμός τελικά θα πάρει την ανιούσα καθώς θα αυξάνονται οι μισθοί και παράλληλα η οικονομική αβεβαιότητα θα περιορίζεται.
«Πλέον το ζήτημα στην Ευρωζώνη είναι ο πληθωρισμός», λέει ο Florian Hense, αναλυτής της Berenberg Bank στο Λονδίνο. «Ο Ντράγκι ακούγεται πιο σίγουρος ότι ο δομικός πληθωρισμός θα ανταποκριθεί στην ισχυρή ανάκαμψη, αλλά μέχρι στιγμής αυτό δεν έχει μεταφραστεί σε μία πιο δυναμική αύξηση των τιμών», σχολιάζει.
