Τα μεγάλα θέματα που απασχολούν μια κοινωνία, οφείλουν να ενώνουν και όχι να χωρίζουν.Οι πολιτικές δυνάμεις έχουν υποχρέωση να επιδιώκουν ευρύτερες συναινέσεις για την διαχείριση των λεγόμενων εθνικών θεμάτων, καθώς και εκείνων που αφορούν την ασφάλεια της χώρας.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Στην πατρίδα μας δυστυχώς και ειδικότερα στις μέρες μας, βλέπουμε να γίνονται μονομερείς ενέργειες, που υψώνουν τεράστια τείχη διαχωριστικών γραμμών. Και ένα από αυτά και ιδιαίτερα σημαντικό αφορά το θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Η κυβέρνηση αντί να δημιουργήσει ένα ενιαίο εθνικό μέτωπο με τις βασικές πολιτικές δυνάμεις, φρόντισε να το κάνει όπλο προκειμένου να παίξει μικροπολιτικά παιχνίδια.
Γεγονός πρωτόγνωρο για την μέχρι τώρα πολιτική των συναινέσεων, που ακολουθούσαν οι βασικοί πολιτικοί σχηματισμοί, από την μεταπολίτευση, μέχρι πριν από τέσσερα χρόνια.
Το μέρος του ΣΥΡΙΖΑ που αποτελεί τον κύριο κορμό της κυβέρνησης, προχώρησε σε μια συμφωνία χωρίς να ακούσει τις απόψεις των άλλων κομμάτων.
Χωρίς να προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα ενιαίο μέτωπο στην διαχείριση του θέματος. Ούτε καν τον κυβερνητικό του εταίρο δεν κατάφερε να πείσει ο ΣΥΡΙΖΑ, με την μονοδιάστατη πολιτική που ακολούθησε.
Δημιούργησε ένα διχαστικό κλίμα άνευ λόγου και αιτίας, με μοναδικό σκοπό να εξυπηρετήσει μικροκομματικά και μόνο συμφέροντα.
Στο κρίσιμο θέμα της ασφάλειας της χώρας, αντί να προχωρήσει στη δημιουργία ενός Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας κατά το πρότυπο άλλων χωρών μικρό και ευέλικτο, επιχείρησε να φτιάξει ένα ακόμη γραφειοκρατικό σύστημα με γραμματείς και φαρισαίους για να βολέψει «ημετέρους».
Αποτέλεσμα και σε αυτό το μείζον θέμα να μην υπάρξει κανενός είδους συναίνεση.
Πέρα από αυτά τα κρίσιμα θέματα σε και σε άλλες περιπτώσεις όπως το εκλογικό σύστημα, τόσο για τις βουλευτικές όσο και για τις αυτοδιοικητικές εκλογές η κυβέρνηση προχώρησε μονομερώς.
Καθιέρωσε την απλή αναλογική γνωρίζοντας ότι αυτό το σύστημα θα κάνει ιδιαίτερα δύσκολο, αν όχι αδύνατο, τον σχηματισμό τόσο βιώσιμης κυβέρνησης όσο και αποτελεσματικής Διοίκησης των οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Η σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση, που δημοσκοπικά εμφανίζεται να προηγείται, δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι όταν έρθει στην εξουσία θα αλλάξει τους νόμους, που καθιέρωσαν την απλή αναλογική και δεν θα επικυρώσει , αν δεν το κάνει το σημερινό κυβερνητικό σχήμα, τη συμφωνία των Πρεσπών.
Ο Α. Τσίπρας από την πλευρά του στη Νέα Υόρκη που βρέθηκε τις προηγούμενες ημέρες, διαλαλούσε την επιτυχία της Συμφωνίας των Πρεσπών, αγνοώντας το γεγονός ότι δύο στους τρεις Έλληνες έχουν αντίθετη άποψη.
Όμως στη Ν.Υ. σε διάφορους χώρους, μίλησε και για τα επιτεύγματά του στο μεταναστευτικό, κάποιοι μάλιστα του έδωσαν και ένα βραβείο γι’ αυτό, την ώρα που έχουν εισρεύσει στην χώρα μας 1,6 δισ. και η Μόρια αποδεικνύει ότι στα έργα η κυβέρνηση έχει πλήρως αποτύχει.
Όμως το ράβε ξήλωνε των νομοθετημάτων της παρούσας κυβέρνησης δεν σταματάει στις Πρέσπες και στα εκλογικά συστήματα.
Η Ν.Δ. έχει επίσης δηλώσει ότι την επομένη των εκλογών, θα ξηλώσει τον λεγόμενο νόμο Παρασκευόπουλου, που έχει αποφυλακίσει πάνω από 10.000 βαρυποινίτες και τέλος το νομικό παράθυρο που δίνει άδειες σε καταδικασμένους σε πολλές φορές ισόβια.
Στην παιδεία στην οποία θα έπρεπε να ενσκήψουν με ιδιαίτερη προσοχή όλα τα κόμματα, βλέπουμε να συνεχίζονται οι πειραματισμοί με αλλαγές επί αλλαγών, που κάθε υπουργός ακόμη και της ίδιας κυβέρνησης κάνει, με αποτέλεσμα τα πράγματα να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Κι εδώ προβλέπονται νέες αλλαγές από την επόμενη κυβέρνηση.
Στο θέμα της οικονομίας, η πολυδιαφημισμένη έξοδος από τα μνημόνια, πρόσθεσε νέους πονοκεφάλους μια και η αναμενόμενη έξοδος στις αγορές δεν είναι διόλου εύκολη υπόθεση με το επιτόκιο του δεκαετούς να τρέχει με 4,2%.
Η ασφάλεια των ετοίμων είναι βραχυπρόθεσμη και όταν εξαντληθούν, οι αγορές θα μας περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες και τσουχτερά επιτόκια. Τα όσα είπε ο Α. Τσίπρας στη Ν.Υ. οι διάφοροι οίκοι αξιολόγησης τα άκουσαν βερεσέ, μια και αρνήθηκαν να αναβαθμίσουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας.
Τα υπερπλεονάσματα που παρουσιάζουν και διαφημίζουν, είναι αποτέλεσμα της παρακράτησης χρημάτων που έπρεπε να έχουν ήδη δοθεί στους προμηθευτές του Δημοσίου, στις καθυστερήσεις απονομής συντάξεων και στη δραματική μείωση των δημοσίων επενδύσεων.
Τέλος η ηλεκτρονική διακυβέρνηση , που για χάρη της ο Α. Τσίπρας έφτιαξε ένα ολόκληρο υπουργείο, υποτίθεται ότι μειώνει τις ανάγκες σε προσωπικό στο Δημόσιο.
Παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση πανηγυρίσει, που θα προσλαμβάνει ένα για κάθε έναν που αποχωρεί. Αν προσθέσουμε και τους πάσης φύσεως συμβασιούχους και μετακλητούς θα καταλάβουμε πολύ εύκολα που πάνε τα λεφτά μας από την υπερφορολόγηση.
Τι σημασία έχουν όλα αυτά για τον υπουργό ψηφιακής πολιτικής, που απέδρασε με το Gulfstream στη Ν.Υ. μετά του Α. Τσίπρα για μία εβδομάδα. Ίσως ήθελε να δει και να μελετήσει τις ψηφιακές διαφημίσεις στην Times square.
Η χώρα είναι διχασμένη, Το ράβε ξήλωνε οδηγεί σε νέα αδιέξοδα. Αν δεν υπάρξει ένα συναινετικό κλίμα κι αν οι μικροκομματικοί χειρισμοί κινούν τα νήματα της πολιτικής, άσπρη μέρα δεν πρόκειται να δούμε.
Ούτε επενδύσεις θα έρθουν, μια και βλέπουν τα ανυπέρβλητα εμπόδια που ορθώνονται στο Ελληνικό, ούτε ανάπτυξη που θα ανοίξει δουλειές και θα απορροφήσει τους ανέργους.
Αν το πάθος για την εξουσία παραμείνει αυτοσκοπός θα ζούμε με καθημερινές αυταπάτες … με ότι αυτό σημαίνει…
