Στην αποτροπή των φορολογούμενων να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη και να αμφισβητούν τις πράξεις των ελεγκτών προσβλέπει η ερμηνευτική εγκύκλιος του Υπουργείου Οικονομικών με την οποία ορίζεται ότι όσοι ασκούν ένδικα μέσα θα καλούνται να πληρώσουν και ένα ποσό για ηθική βλάβη έναντι του Δημοσίου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το ελληνικό δημόσιο επιχειρεί να στερήσει από τους φορολογούμενους το δικαίωμα της προσφυγής.
Το ίδιο έγινε και το 2013 όταν αυξήθηκε στο 50% του αμφισβητούμενου ποσού της πράξης επιβολής στην οποία έχει προχωρήσει η φορολογική αρχή, από 20% που ήταν.
Όποιος, λοιπόν, αμφισβητήσει φόρο ή πρόστιμο που του έχει καταλογισθεί θα πρέπει, για να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, να πληρώσει το 50% του φόρου. Εάν, όμως, κερδίσει την υπόθεση ο φορολογούμενος, τα χρήματα αυτά τού επιστρέφονται.
Από την άλλη, στην περίπτωση που χάσει την υπόθεση θα κληθεί να πληρώσει τουλάχιστον επιπλέον του φόρου ή του προστίμου που του επιδικάζεται πρόστιμο ως ηθική βλάβη υπέρ του Δημοσίου που θα ξεκινάει από το 1/10 της αρχικής οφειλής.
Και οι διατάξεις αυτές τίθενται σε εφαρμογή τη στιγμή που το ίδιο το κράτος δεν είναι συνεπές προ του πολίτες και από δικά του λάθη και παραλείψεις πολύ είναι αυτοί που την έχουν πληρώσει. Για παράδειγμα το ελληνικό δημόσιο, αν και το προβλέπει η νομοθεσία, δεν τοκίζει τις επιστροφές φόρων εφόσον αυτές αποδοθούν μετά την παρέλευση 90 ημερών.
Επίσης από λανθασμένη νομοθεσία η οποία αντίκειτο στην ευρωπαϊκή νομολογία περί ανταγωνισμού δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις κλήθηκαν να επιστρέψουν και μάλιστα εντόκως ποσά για αφορολόγητα αποθεματικά που είχαν σχηματίσει.
Οι περιπτώσεις είναι πολλές, αλλά δυστυχώς το ελληνικό δημόσιο δεν σέβεται τον Έλληνα φορολογούμενο.
Για τη διασφάλιση του Δημοσίου συμφέροντος σε υποθέσεις φοροδιαφυγής στις οποίες τα τελούμενα εγκλήματα τιμωρούνται ως πλημμελήματα (ήτοι με ποινή φυλάκισης) και κρίνονται ως σοβαρές με βάση, μεταξύ άλλων και το ύψος της διαφοράς, επιβάλλεται η προβολή των αξιώσεων του Δημοσίου από τον Προϊστάμενο της αρμόδιας φορολογικής αρχής ή από τον αρμόδιο υπάλληλο κατόπιν εντολής του προϊσταμένου της αρμόδιας Αρχής προκειμένου να εκπροσωπηθεί το Δημόσιο σε παράσταση πολιτικής αγωγής.
Στις περιπτώσεις αυτές θα ζητείται από το δικαστήριο να επιδικάζεται σε βάρος του δράστη και υπέρ του Δημοσίου ένα εύλογο ποσό ως χρηματική ικανοποίηση από την ηθική βλάβη που υπέστη το Δημόσιο (ενδεικτικώς, η αξίωση χρηματικής ικανοποίησης του Δημοσίου μπορεί να εκκινεί από το 1/10 του ύψους της φορολογικής διαφοράς, ανάλογα με την περίπτωση.