Παγίδα που θα οδηγήσει σε υψηλότερους φόρους τους φορολογούμενους, αλλά και σπαζοκεφαλιά για την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών αποτελεί το θέμα των δαπανών που απαιτούνται για το «χτίσιμο» του αφορολογήτου ορίου.
Ως γνωστόν, το υπουργείο Οικονομικών ανέβασε το ποσοστό στο 30% επί του εισοδήματος του φορολογούμενου και έτσι ένας που είχε εισόδημα 10.000 ευρώ έπρεπε να πραγματοποιήσει συναλλαγές με πλαστικό χρήμα ύψους 1.000 ευρώ, ενώ του χρόνου θα απαιτούνται 3.000 ευρώ! Αντίστοιχα, ένας με εισόδημα 30.001 ευρώ έπρεπε να πραγματοποιήσει ηλεκτρονικές συναλλαγές ύψους 6.000 ευρώ και τώρα πρέπει να κάνει 9.000 ευρώ!
Ουσιαστικά, με τον οριζόντιο συντελεστή 30% ανεξαρτήτως εισοδήματος, ο οποίος βέβαια θα περιλαμβάνει και τους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας, οι φορολογούμενοι θα γίνουν «κυνηγοί» της φοροδιαφυγής, καθώς αν δεν πραγματοποιήσουν ηλεκτρονικές συναλλαγές, τότε την… πάτησαν.
Βέβαια, υπάρχει και η εκδοχή να γλιτώνουν περισσότερα από τη μη έκδοση παραστατικού σε σχέση με τον φόρο που θα προκύψει ως διαφορά σε σχέση με το ελάχιστο ποσό για το «χτίσιμο» του αφορολογήτου ορίου.
Όμως, το υπουργείο Οικονομικών πρέπει να λύσει έναν δύσκολο γρίφο στη φορολογική δήλωση του 2021.
Και αυτό γιατί οι δαπάνες με ηλεκτρονικές συναλλαγές καταχωρούνταν μεν στους κωδικούς 049-050, αλλά ο φορολογούμενος μπορούσε να αλλάξει το ποσό και να πιάσει το αφορολόγητο.
Στην ουσία, αυτό που σκέφτονται για το 2020 είναι να έχουν «κλειδωμένο» το τελικό ποσό των ηλεκτρονικών συναλλαγών και εφόσον κάποιος δεν έχει χτίσει πλήρως το αφορολόγητο, τότε να τρέχει στην Εφορία για να δικαιολογήσει τα επιπλέον ποσά.
Όμως, αν γίνει κάτι τέτοιο, τότε η ταλαιπωρία θα έχει μεγάλο κόστος για όλους. Μένει να δούμε τι απ’ όλα θα κάνει τελικά το υπουργείο…
