Πολλοί ερίζουν στα τηλεοπτικά παράθυρα, αρμόδιοι και αναρμόδιοι, για τις επόμενες επιθετικές κινήσεις του νεοσουλτάνου της γείτονος σε βάρος της χώρας μας.
Το κυρίαρχο ερώτημα που τίθεται είναι αν στο επόμενο προεκλογικό δίμηνο, θα υπάρξει κίνδυνος ενός θερμού επεισοδίου προκειμένου ο Ερντογάν να το χρησιμοποιήσει για να ενισχύσει την θέση του στις εκλογές της 24ης Ιουνίου.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Βεβαίως όλη αυτή η φιλολογία και παραφιλολογία, που αναπτύσσεται, με ελάχιστες εξαιρέσεις ανθρώπων, που κάνουν σοβαρές αναλύσεις, έχοντας πριν μελετήσει ιστορικά και επιστημονικά διαχρονικά την συμπεριφορά της Άγκυρας, είναι και αυθαίρετες και εν πολλοίς επιπόλαιες.
Ας δούμε όμως μερικά δεδομένα, που οι λαλίστατοι γείτονές μας, με την αλαζονεία της ισχύος που διαθέτουν και της πληθυσμιακής έκρηξης προβάλλουν προς κάθε κατεύθυνση, παίζοντας έτσι ταυτόχρονα το ρόλο του τρομοκράτη και του πειρατή της Μεσογείου.
Από που να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς σε μια σύντομη ανάλυση ενός άρθρου. Από τα σύνορα της καρδιάς του Ερντογάν και τα αχ και βαχ του, μέχρι την ανακοίνωση του Τουρκικού ΥΠΕΞ ότι τα Ίμια από γκρίζα ζώνη έγιναν τουρκικό έδαφος ή τις πρόσφατες επίσημες κινήσεις προς τον ΟΗΕ για την ΑΟΖ της Μεσογείου στις οποίες αγνοείται το Καστελόριζο, ως μη υπάρχον κατά παράβαση του δικαίου της Θάλασσας και συνδέεται η Τουρκία με την Αίγυπτο, αρπάζοντας αυθαίρετα και ένα μεγάλο μέρος της κυπριακής ΑΟΖ, στις οποίες ετοιμάζονται να εγκατασταθούν γεωτρύπανα.
Αν αντιπαρέλθουμε την φρασεολογία του απολίτιστου και βάρβαρου ανατολίτη, για σαλαμούρα μίλησε ο νεοσουλτάνος, για τους Έλληνες νεκρούς παππούδες μας της Μικράς Ασίας στο Αιγαίο που κομπορρημονούσε ένα από τα εξαπτέρυγα του, η Τουρκία διαχρονικά έχει και στρατηγική και αίσθηση του timing κάθε φορά που κινείται εναντίον της χώρας μας.
Περιμένει την αφορμή και την αδύναμη στιγμή της ελληνικής πλευράς για να δράσει. Αυτό έκανε στην Κύπρο το 1974 με αφορμή το προδοτικό πραξικόπημα του Ιωαννίδη το ίδιο και στα Ίμια της εποχής της ακυβερνησίας 1996 λόγω της βαριάς ασθένειας του Α. Παπανδρέου.
Στρατηγικός της στόχος στο άμεσο μέλλον είναι η ουδετεροποίηση του Αιγαίου, η ακύρωση των γεωτρήσεων στην Κύπρο και με αιχμή του δόρατος τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς στα Βαλκάνια η άμεση παρέμβαση στα τεκταινόμενα σε Θράκη, Βουλγαρία, Σκόπια και Κόσοβο.
Η δική μας η πλευρά κινείται διαχρονικά χωρίς σχέδιο και στρατηγική και κάθε φορά που το θηρίο μας απειλεί, του δίνουμε και κάτι για να ηρεμήσει προκειμένου να μην μας χυμήξει για να μας κατασπαράξει.
Έτσι έγινε το 1976 με τη συμφωνία για αποχή από κάθε έρευνα στο Αιγαίο πέραν των έξι μιλίων, το ίδιο και δύο δεκαετίες αργότερα με την συμφωνία της Μαδρίτης το 1997, ένα χρόνο μετά τα Ίμια, και υπό το αυστηρό βλέμμα της Ολμπράιτ, ο Σημίτης συμφώνησε ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο και πάει λέγοντας.
Η Τουρκία πολύ απλά και σε αυτό συμφωνούν όλα τα κόμματα που βρίσκονται στο κοινοβούλιο τους έχει πρωταρχικό στόχο την Ελλάδα και κατά προέκταση τα Βαλκάνια. Τους βλέπει όλους μικρούς και είναι έτοιμη να τους κατασπαράξει, κατά το πρότυπο του Χίτλερ στην Ευρώπη τις παραμονές του β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με την χρήση αλλών εργαλείων δράσης, μια και οι εποχές έχουν αλλάξει.
Ο Ερντογάν χρησιμοποιώντας ως όχημα το πραξικόπημα, ξεκαθάρισε ήδη το εσωτερικό του μέτωπο ρίχνοντας στα μπουντρούμια των φυλακών όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους, από τους δημοκρατικούς των παραλίων, που τον καταψήφισαν στο δημοψήφισμα, μέχρι τους πολιτικούς ηγέτες των Κούρδων, χαρακτηρίζοντας τους όλους συλλήβδην τρομοκράτες.
Ισοπέδωσε τον Κεμάλ Ατατούρκ, τον ιδρυτή του σημερινού τουρκικού κράτους, αμφισβητώντας την συνθήκη της Λωζάννης. Στο πίσω μέρος του μυαλού του είναι φανερό, κατά τα πρότυπα των Σοβιετικών ότι θέλει να πάρει στο μέλλον στους δείκτες της ιστορίας, τον ρόλο του Κεμάλ ως ο ηγέτης που ανασύστησε την σύγχρονη Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Το έχει δει ούτε λόγο ούτε πολύ, Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και δεν υπολογίζει ούτε διεθνές δίκαιο, μίλησε εξάλλου στον Παυλόπουλο όταν ήρθε στην Αθήνα, για το ανύπαρκτο πολιτικό δίκαιο, ούτε διεθνείς Συνθήκες και βεβαίως τους διεθνείς οργανισμούς ΟΗΕ, ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Έχει φτιάξει μια ισχυρή πολεμική βιομηχανία και για να κάνει τις πειρατικές του ενέργειες στη Μεσόγειο, έχει επενδύσει 1 δις σε πλωτά μέσα έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων. Οι κινήσεις αυτές του νεοσουλτάνου δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται από ελληνικής πλευράς, ούτε με αστειάκια ούτε με ευφυολογήματα.
Θέλουν σοβαρές μελετημένες και εμπεριστατωμένες κινήσεις, ώστε διπλωματικά και πολιτικά η Τουρκία να βρίσκεται διαρκώς σε θέση ματ.
Ταυτόχρονα περαιτέρω διπλωματική διείσδυση στα Βαλκάνια προκειμενου να δουν το φως και να κατανοήσουν ότι η Ελλάδα είναι ο διαχρονικός σύμμαχός τους και αυριανός εταίρος και όχι το αρπακτικό ο ανατολίτης που επιδιώκει να ανασυστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Δεν μάθαμε αν, σε αυτά που ισχυρίστηκε η Άγκυρα στον ΟΗΕ για το Αιγαίο και την Κύπρο, υπήρξε μια σοβαρή και εμπεριστατωμένη απάντηση.
Παράλληλα να σφυρηλατηθεί το εσωτερικό μέτωπο και η Ελλάδα να έχει μια φωνή και να πάψουν να σπεκουλάρουν κόμματα και πολιτικά πρόσωπα πάνω στα Εθνικά μας θέματα.
Το λεγόμενο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας να συγκροτηθεί και να μην παίρνουν μέρος σε αυτό πρόσωπα, όπως πρώην πρωθυπουργοί που δεν τίποτα να προσφέρουν σε αυτό, αλλά να είναι ολιγομελές με την συμμετοχή μόνο του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, των ΥΠΕΞ και Αμυνας, του ΑΓΕΘΑ και να καλούνται κατά περίπτωση οι Αρχηγοί Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας καθώς και εγνωσμένης αξίας πανεπιστημιακοί, που έχουν μελετήσει σε βάθος χρόνου την όλη συμπεριφορά της Τουρκίας.
Διαφορετικά θα φτιάξουν ένα ακόμη άχρηστο όργανο, σε μια κρίσιμη ώρα που η Πατρίδα μας έχει ανάγκη από άξιους και ειδικούς να συμβουλεύσουν την πολιτική ηγεσία.
Τέλος σε όσο το δυνατόν μικρότερο χρόνο, να αυξηθεί το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων με την μέγιστη ισχύ, τόσο σε στελέχη όσο και σε οπλικά συστήματα.
Αυτά είναι τα ξύλινα τείχη που χρειάζεται η χώρα μας, προκειμένου να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα. Μόνο έτσι θα καταλάβει ο νεοσουλτάνος ότι κάθε επιθετική κίνηση στο Αιγαίο, δεν θα είναι ένας απλός περίπατος…
