Επειδή η υποκρισία έχει πιάσει ταβάνι στην κομματική και εκπαιδευτική κοινότητα και κρύβεται η αλήθεια για να σωθούν ιδεολογίες που αντιμάχονται τη Δημοκρατία, το πανό σε ένα (1) υπό κατάληψη σχολείο στη Βόρεια Ελλάδα, που γράφει «η Δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία» είναι το καλύτερο παράδειγμα για να ξεσκεπαστεί όλη αυτή η σαπίλα.
Του Γιώργου Παπαδόπουλου – Τετράδη
Όλη η εκστρατεία συκοφάντησης των καταλήψεων που γίνονται με στόχο τη συμφωνία των Πρεσπών, και που έχει πάρει διατάσεις υστερίας στην κυβέρνηση και σε μερίδα καθηγητών και υπερασπιστών της συριζέϊκης και σημιτικής παιδείας της κ. Ρεπούση, έχει στηριχτεί πάνω στην κατηγορία ότι πίσω από τις κινητοποιήσεις αυτές είναι η Χρυσή Αυγή. Και πως η ακροδεξιά έχει μπει στα σχολεία και καθοδηγεί τη νεολαία στον εθνικισμό και στην αντιδημοκρατία.
Κατ’ αρχήν ένα (1) ή δύο (2) πανό από δεκάδες σχολεία που είναι υπό κατάληψη δε σημαίνει παρά μόνο ότι στο συγκεκριμένο σχολείο υπάρχουν στην κατάληψη δυνάμεις που εχθρεύονται ΑΥΤΗ τη Δημοκρατία. Ενδεχομένως και σε άλλα σχολεία. Και το ερώτημα είναι απλό: Πρέπει να υπάρχει η Χρυσή Αυγή και οι εθνικιστές για να πιστεύουν οι μαθητές ότι η Δημοκρατία εχθρεύεται την πατρίδα και ότι το πολίτευμα αυτό είναι σάπιο;
Ποιος έσπερνε και σπέρνει στους δρόμους, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια από το 2011 μέχρι και το 2014 το σύνθημα «η χούντα δεν τέλειωσε το ‘73» ενάντια σε δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις; Και πόσοι από τους καθηγητές που σήμερα ολοφύρονται με τις μαθητικές κινητοποιήσεις αντέδρασαν σ αυτή τη διασπορά μιας τόσο καταφανούς αντιδημοκρατικής νοοτροπίας; Τι άλλο έλεγε αυτό το σύνθημα από το ότι έχουμε χούντα και όχι Δημοκρατία; Αλλά, τότε βόλευε τις ιδεολογικές και κομματικές μας παρωπίδες, ενώ τώρα διακυβεύεται η αγαπημένη συμφωνία των Πρεσπών και η μονοκρατορία μιας μονόφθαλμης στενοκέφαλης αριστεράς στα σχολεία.
Ποιος έσπερνε και σπέρνει το σύνθημα «να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή», χωρίς να αντιδράσει ποτέ όλη η ευαισθητούλα και δήθεν δημοκρατική παράταξη που κυβερνάει σήμερα τον τόπο, αλλά ούτε και οι καθηγητές, που σήμερα τους έπιασε ο πόνος για την εισβολή ακροδεξιών στα σχολεία. Αρκετοί από τους οποίους ξεστόμιζαν αυτά τα συνθήματα, ενώ άλλοι χαμογελούσαν αυτάρεσκα;
Ποιος χαϊδεύει όλο το μπάχαλο και το δήθεν αναρχοαυτόνομο μπουλούκι, που συνθηματολογεί ενάντια στη Δημοκρατία, καταγγέλλοντάς την σαν φασιστική, με συνθήματα στους δρόμους, στα σχολεία, σε καταλήψεις, με ντου στα πανεπιστήμια και με καταδίκη του κοινοβουλευτισμού; Ποιος αποδέχεται όλη αυτή την επίθεση στη Δημοκρατία, που είναι διαρκής και διογκούμενη, με επιχειρήματα δικαιωματισμού και … δημοκρατικότητας; Ποιος έχει ενοχληθεί από όσους σήμερα εξανίστανται για την εισβολή αυτής της νοοτροπίας μέσα στα σχολεία;
Υποκριτές και φανατισμένοι. Αυτοί είναι όσοι τους έπιασε ο πόνος τώρα για την ακροδεξιά στα σχολεία. Μια ακροδεξιά που είναι εδώ από τον εξευτελισμό των Δημοκρατικών διαδικασιών μέσα στη Βουλή, όπου μια καλπονοθευτική μειοψηφία κυβερνάει σχεδόν μονίμως περίπου δικτατορικά, με ισχνές πλειοψηφίες πάνω σε μείζονα πολιτικά, οικονομικά και εθνικά θέματα. Κι αυτό δεν το λέω εγώ. Οι ίδιοι το λένε, καταγγέλλοντας ως καλπονοθευτικούς τους εκλογικούς νόμους!
Μια ακροδεξιά που την έχει γεννήσει η γενικευμένη ανασφάλεια των ανθρωπάκων στις γειτονιές και στα χωριά από την απουσία κάθε φυσικής προστασίας απέναντι σε κάθε έγκλημα, μικρό και μεγάλο, που γίνεται πια σχεδόν ανενόχλητο, χωρίς αστυνομία και με μια σερνάμενη δικαιοσύνη
Μια ακροδεξιά, που είναι εδώ από την αποδόμηση και τη διαστροφή της ελληνικής ιστορίας από μια εκπαιδευτική μειοψηφία, όχι απλώς κολλημένη σε αντιδιαλεκτικά και μονόφθαλμα προστάγματα, αλλά φανερά εχθρική στην ύπαρξη, στην ιδέα Ελλάδα. Επειδή οι μετεμφυλιακές κυβερνήσεις και η χούντα έσπειραν έναν υπερεθνικισμό και ένα άγριο ανθρωποκυνηγητό σε κάθε αριστερό και σε κάθε αντιεθνικιστή. Αλλά, αντί να διορθώσουμε τη μια παρεκτροπή, από το ένα άκρο πήγαμε στο άλλο! Με αποτέλεσμα να σπέρνουμε Παιδεία ανάμεσα στα άκρα. Μαύρο- άσπρο!
Όλη αυτή την ανιδημοκρατία δεν την έχει γεννήσει καμιά ακροδεξιά. Την έχουν γεννήσει αδιάφορες για τη Δημοκρατία και φανατισμένες κομματικές φατρίες που κυβέρνησαν, με αποκορύφωμα τη σημερινή. Που πολλοί παράγοντές της δεν κρύβουν την έχθρα τους γι αυτή τη Δημοκρατία, και την προτίμησή τους σε μοντέλα δικτατορίας! Στα ίσια!
Όλοι αυτοί που υστεριάζονται σήμερα με τις καταλήψεις ενάντια στην προδοτική συμφωνία των Πρεσπών δεν έχουν απαντήσει σε ένα ερώτημα: Οι μαθητές έχουν δικαίωμα να διαδηλώνουν ενάντια στη συμφωνία; Γιατί, άκουσα χτες με ενδιαφέρον δυο καθηγήτριες στην ΕΡΤ3 να υποστηρίζουν ότι οι μαθητές δεν έχουν ικανή πληροφόρηση για το μακεδονικό ζήτημα για να έχουν άποψη!! Αλλά, έχουν ικανή πληροφόρηση για την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τη συνταγματική λειτουργία της Δημοκρατίας, τον μαρξισμό- λενινισμό, τον Β’ Παγκόσμιο, κι ένα σωρό άλλα θέματα, για τα οποία τους σπρώχνουν αυτοί οι ίδιο να διαδηλώνουν!
Παρεμπιπτόντως, η ΕΡΤ3 ήταν το μόνο κανάλι που δεν απήργησε χτες στην 24ωρη των ΜΜΕ. Οι απεργοσπάστες έδωσαν ωραίο παράδειγμα δημοκρατικότητας στους μαθητές!
Στο ζουμί: Οι μαθητές κάνουν καταλήψεις πάντα αναμασώντας αυτά που έχουν ακούσει και διαβάσει από το καθηγητικό και γονεϊκό περιβάλλον. Και από αυτό δεν εξαιρείται καμιά κατάληψη. Πρέπει να φας πολλά καντάρια γνώσης για να αποκτήσεις δική σου άποψη. Και πολλοί ενήλικες μένουν κολλημένοι στα αφηγήματα των γονιών τους.
Η νεολαία είναι επαναστατημένη από τη φύση της. Και καλά κάνει. Δουλειά των γονιών, των καθηγητών και των κυβερνήσεων είναι η επαναστατικότητα των νέων να είναι όσο πιο Μορφωμένη γίνεται. Και όσο πιο άδολη γίνεται. Όσο πιο ακαπέλωτη γίνεται. Δεν έχει σημασία τι θα λέει. Αρκεί να το λέει με γνήσια ευαισθησία και γνήσια αγάπη ή εχθρότητα για το Άδικο.
Οι γονείς των σημερινών μαθητών αναπαράγουν στα σπίτια αυτά που πιστεύουν. Αυτά ακούνε και τα παιδιά τους. Πάνω από το 70% των Ελλήνων πολιτών θεωρεί τη συμφωνία των Πρεσπών επιζήμια για τη χώρα και βλαπτική για τη Μακεδονία. Είναι η εποχή των καταλήψεων! Καθιερωμένη μάλιστα! Είναι φυσικό να μπαίνει στο τραπέζι το μακεδονικό που αγγίζει την περιοχή. Όπως είναι φυσικό, ανάμεσα σε όλες τις απόψεις να είναι μέσα και χρυσαυγίτικες.
Αυτό που δεν είναι φυσικό είναι να ενοχοποιεί κανείς τους μαθητές και να τους χαρακτηρίζει ακροδεξιούς, εθνικιστές και χρυσαυγίτες. Με δεδομένο ότι ένας έφηβος είναι από τη φύση του αντιδραστικός σε κάθε επίθεση, αυτή η νοοτροπία θα στείλει από αντίδραση μαθητές στην αγκαλιά της ακροδεξιάς.
Και τώρα τι κάνουμε; Οι τρόποι λύσης του προβλήματος της γενικευμένης αντιδημοκρατίας, γιατί υπάρχει τέτοια και όχι μόνο στις καταλήψεις, είναι τρεις:
1. Στα σχολεία μπορούν να παρέμβουν μόνο οι καθηγητές. Μόνο αυτοί μπορούν και είναι υποχρέωσή τους να κουβεντιάσουν με τους μαθητές όχι για το πώς πρέπει να εγκαταλείψουν τα αιτήματά τους για τις Πρέσπες (όπως κατά βάθος θέλουν πολλοί καθηγητές!), αλλά για το πώς υπερασπιζόμενος το δίκιο της πατρίδας σου δεν θα στραφείς ενάντια στην πατρίδα των άλλων. Να τους διδάξουν τη διαφορά πατριωτισμού και εθνικισμού δηλαδή. Αν την ξέρουν κι οι ίδιοι!
2. Στο υπουργείο να μπει φρένο στην αποδόμηση της ελληνικής ιστορίας και της πάμπλουτης ελληνικής Γραμματείας, που ταλαιπωρείται από πάντα, και να αρχίσει να διδάσκεται σε όλη της την έκταση, με επιμονή στον τομέα του πολιτισμού, της πολιτικής, των αιτίων, των γεγονότων. Όχι των απόψεων του κάθε κολλημένου.
3. Στα κόμματα και τους άλλους πολιτικούς σχηματισμούς να γίνει συνείδηση ότι η Δημοκρατία στην καθημερινή πράξη δεν επιτρέπεται να καταπατιέται για να εξυπηρετούνται στενές κομματικές σκοπιμότητες και εξωθεσμικά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Ούτε μπορεί η φρασεολογία και η παρουσία των πολιτικών έξω και κυρίως μέσα στη Βουλή, να είναι παρουσία και φρασεολογία νταβατζήδων της οδού Ζήνωνος και ναυτικών στη Σαγκάη.
Οι καθηγητές και οι πολιτικοί θα πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουν ότι ΑΥΤΟΙ, και κανένας άλλος, είναι υπεύθυνοι για την πίστη και την εικόνα που έχουν οι πολίτες για τη Δημοκρατία. Αυτοί είναι τα παραδείγματα. Και από αυτούς γεννιέται ή πεθαίνει η ακροδεξιά και ο φασισμός. Αυτοί, τελικά, είναι που προωθούν ή απειλούν τη Δημοκρατία.
ΠΗΓΗ: liberal.gr
