Στην επικαιρότητα και πάλι οι δυο έννοιες, ειδικά μετά τα όσα προηγήθηκαν πριν την ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών. Ο Πατριωτισμός είναι το αίσθημα μιας ζωντανής πραγματικότητας.
Η γλώσσα που σου έμαθε να καταλαβαίνεις τον κόσμο, οι αναμνήσεις από την παιδική ηλικία, οι αφηγήσεις των γονιών και των παππούδων για τις δίκες τους ζωές, οι εμπειρίες της εφηβείας, όλα όσα κάνουν τον άνθρωπο να αισθάνεται ο εαυτός του. Πατριωτισμός είναι να σέβεσαι τον πολιτισμό που έφτιαξε τον Παρθενώνα και την Ακρόπολη και τα τοποθέτησε στον πυρήνα της δημιουργίας του, να στέκεσαι προσοχή στην ανάκρουση του εθνικού ύμνου, και να ξέρεις την εικόνα της πατρίδας σου στο χάρτη που περιχαρακώνει τα σύνορα και δίνει μορφή στην πατρίδα.
Του Φάνη Ζουρόπουλου*
Για τους πατεράδες μας που πολέμησαν στην Αλβανία ο πατριωτισμός ήταν προφανής. Όταν ο Μεταξάς είπε το ΟΧΙ, δεν υπολόγισαν ούτε τις πολιτικές του απόψεις ούτε την θέση τους στο καθεστώς. Έτρεξαν να πολεμήσουν με τίμημα την σωματική τους ακεραιότητα την ίδια τους την ζωή…
Με λίγα λόγια πατριωτισμός είναι να σκέπτεσαι την πόλη που γεννήθηκες, το τόπο που μεγάλωσες, την θέρμη του μεσημεριού το καλοκαίρι, την θάλασσα που έκανες τις πρώτες βουτιές και να λες: αυτή είναι η Ελλάδα που αγαπάω… Πατριώτης είναι τέλος αυτός που θέλει ο φοιτητής από το Πεκίνο να ακούει ”Φιλοσοφική Αθηνών” και να τον πιάνει ρίγος και όχι να την βλέπει ”υπό κατάληψη” από τους Ρουβίκωνες.
Εθνικισμός είναι να λατρεύεις τα σύμβολα, να περιχαρακώνεις την σκέψη και τα αισθήματα σε μια άκαμπτη πραγματικότητα που ακυρώνει την ζωή και την ιστορία. Εθνικιστής είναι ας πούμε αυτός που λέει ”όταν εμείς κτίζαμε Παρθενώνες οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια”, ή αυτός που ταυτίζει τον Κολοκοτρώνη με τον Θεμιστοκλή, επειδή ήσαν και οι δυο Έλληνες… Ο Θεμιστοκλής στην Σαλαμίνα υπέγραψε την ίδρυση ενός ολόκληρου πολιτισμού, ο Κολοκοτρώνης στα Δερβενάκια και αλλού ελευθέρωσε ένα έθνος και το έκανε να διεκδικήσει την θέση του στον κόσμο. Ήρωες και στρατηγικές ευφυΐες και οι δυο, όμως τους χωρίζουν αιωνες….19ο ο ένας, 5ο π.χ ο άλλος!….
Η Ελλάδα όμως είναι ένας ζωντανός οργανισμός που εξελίσσεται, έχει στιγμές μεγαλείου, αλλά και ποταπότητας, άσχετα αν μας συγκινεί όλους γιατί ζει τόσους αιώνες…… Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι τα σύμβολα δεν έχουν σημασία. Έχουν και παραέχουν.
Απόδειξη ότι όλοι ριγούμε στην ανάκρουση του εθνικού ύμνου και μπροστά στις γαλανόλευκες…
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ: Πρέπει όλοι μας να ξαναδιαβάσουμε την ιστορία μας. Να αναθεωρήσουμε απόψεις και δογματικές προσεγγίσεις. Να δούμε τι είναι αυτό που ορίζει τον δικό μας πατριωτισμό,. Γιατί την Ελλάδα την αγαπάμε όλοι, μας γοητεύει όλους, τα δίνουμε όλα για αυτή αν χρειαστεί… ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΚΛΕΓΟΥΜΕ αλλά μπορούμε να τους διώξουμε….
Αυτό είναι το μεγαλείο της δημοκρατίας που δίδαξε στην ανθρωπότητα η πατρίδα μας. Να αφαιρούμε την εξουσία από τους άχρηστους, τους ανίκανους, τους προδότες….. Όχι να παίρνουμε τα όπλα και να πλακωνόμαστε μεταξύ μας: ” ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ” ΛΟΙΠΟΝ για την καλύτερη πατρίδα ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!…
* Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι Επίτιμος εκτελεστικός Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και τέως Πρόεδρος της Ένωσης Επαρχιακού Τύπου.
