Η εθνική επέτειος της 25ης Μαρτίου διεγείροντας μέσα μας τα εθνικά αντανακλαστικά, μας αναγκάζει για ακόμη μία φορά να προβληματιστούμε γιά την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η πατρίδα μας, να αποτυπώσουμε με ειλικρίνεια την τωρινή μας θέση στο διεθνές γίγνεσθαι, να παραδειγματιστούμε από το παρελθόν, να αντλήσουμε ενέργεια και δυνάμεις από το γεγονός ότι μιά χούφτα Έλληνες επαναστάτησαν και κατόρθωσαν να δημιουργήσουν από μία σκλαβωμένη επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ένα ανεξάρτητο κράτος.
Το κράτος αυτό, το οποίο παρ’ όλες τις παλινδρομίσεις και εθνικές περιπέτειες, κατόρθωσε να αναρριχηθεί στην εποχή μας, στις πλέον ανεπτυγμένες χώρες.
Του Δρ. Φώτη Κουτσουπιά*
Οι περίοδοι κρίσεις είχαν πάντα ημερομηνία λήξης και κάτω από την καθοδήγηση ικανής ηγεσίας, το κράτος ανέκαμπτε και συνέχιζε την διαχρονική του πορεία.
Αλλά ποιός είναι ο συνεκτικός ιστός, που κρατάει την κοινωνία μας ακόμα, ενωμένη;
Ποιά είναι τα εθνικά στοιχεία, που μας χαρακτηρίζουν και προσδιορίζουν την ταυτότητά μας;
Ζούμε σε μία χώρα, που αγωνίζεται να επιβιώσει, μετά από δεκάχρονη οικονομική ύφεση, σε μία εποχή που η τεχνολογία αναπτύσσεται αλματωδώς, έχοντας μοναδικό όριο τους ανεξέλεγκτους ορίζοντες.
Ζούμε και κινούμαστε στα περιοριστικά δεσμά, που μόνοι μας τυλίξαμε στον λαιμό μας, στα πλαίσια μίας πολιτικής πλάνης, με μία μοιραία πολιτική επιλογή, αυτήν της εκλογής του Σύριζα στην Εξουσία.
Από τότε όλοι οι δείκτες δείχνουν μία σημαντική ”βελτίωση” προς το χειρότερο.
Και όμως αντέχουμε, γιατί η κοινωνία μας δεν έχει χάσει ακόμα τα συνεκτικά της στοιχεία.
Πατρίδα, Οικογένεια, Παράδοση και Θρησκεία είναι τα θεμέλια, πάνω στα οποία ισορροπεί η κοινωνία μας, ακόμα, δεχόμενη την επίθεση του Σύριζα, σε όλα αυτά τα μέτωπα.
Είναι η πλάνη του πολιτικού αντικατοπτρισμού του Σύριζα, που βλέπει στον καθρέφτη το είδωλό του και νομίζει ότι βλέπει την κοινωνία.
Οι παρελάσεις, εκτός από την ανύψωση του εθνικού φρονήματος και την εδραίωση αισθήματος εθνικής ασφάλειας στους πολίτες, έχουν και την κοινωνική τους διάσταση, εκπαιδεύοντας τα παιδιά, στα πλαίσια μίας ευγενούς άμιλλας, να εντάσσονται, οργανωμένα, σε κοινωνικά σύνολα, να συντονίζονται μεταξύ τους, να εκτελούν εντολές, για έναν κοινό σκοπό, παρουσιάζοντας στο κοινό τον καλύτερό τους εαυτό, απαιτήσεις που θα βρούν μπροστά τους αργότερα, κατά την εργασιακή ένταξή τους στην κοινωνία.
Ο Σύριζα είναι αντίθετος σε όλα αυτά και το είχε αποδείξει έμπρακτα από το 2011 με την επίθεσή του και ματαίωση της παρέλασης κατά την εθνική επέτειο στην Θεσσαλονίκη, αναγκάζοντας τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια να αποχωρήσει δακρυσμένος.
Τα όσα τελευταία διαδραματίζονται σε σχέση με τα εθνικά θέματα, αυταρχική ΄’λύση – πρόκληση” στο πρόβλημα της ονομασίας των Σκοπίων, μακρυά από τα πραγματικά εθνικά αισθήματα του λαού, μυστικές διπλωματίες με την Τουρκία, που δημιουργούν ανησυχίες για την επιδίωξη λύσης” πακέτο”, κατά τα λεγόμενά τους, στα πρότυπα της συμφωνίας των Σκοπίων, δηλώσεις στελεχών γιά το Καστελλόριζο, ότι δεν ανήκει στο Αιγαίο αλλά στην ”Μέση Ανατολή” η γενικότερα στον ”πλανήτη Γή” και όλα αυτά δείχνουν το πώς αντιμετωπίζει ο Σύριζα την έννοια της πατρίδας υπονομεύοντας ποικιλοτρόπως τα διαχρονικά συμφέροντα της χώρας.
Η διεθνιστική τους παιδεία, δεν τους επιτρέπει να κατανοήσουν τί σημαίνει γιά τον απλό πολίτη η πίστη στην πατρίδα και την προάσπισή της.
Οι Εθνικές επέτειοι, συνδιάζονται συνήθως με θρησκευτικές γιορτές και τονίζουν τους ισχυρούς δεσμούς του Έθνους με την Ορθοδοξία.
Αυτήν που στα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας κράτησε το Έθνος όρθιο και το οδήγησε στην επανάσταση και την απελευθέρωση.
Η αθρόα συμμετοχή των πιστών σε θρησκευτικές τελετές, καθώς και στις μεγάλες γιορτές της Χριστιανoσύνης, φανερώνει τούς άρρηκτους δεσμούς του λαού με την θρησκεία μας.
Τα αντιθρησκευτικά αισθήματα της ηγεσίας του Σύριζα, έχουν γίνει πολλαπλώς γνωστά από δηλώσεις τους και συμπεριφορές ανάλογες, ερχόμενοι σε αντίθεση τόσο με την εκκλησία, όσο και με την πλειοψηφία του θρησκευόμενου κοινού.
Οι λύσεις που πρότειναν για τις σχέσεις κράτους και εκκλησίας εμπεριείχαν το στοιχείο της υστεροβουλίας και εξαπάτησης με στόχο τον διορισμό χιλιάδων κομματικών στελεχών στο δημόσιο.
Αλλά και η οικογένεια, σαν συνεκτικός κρίκος της κοινωνίας μας, με την αλληλοβοήθεια, ηθική και υλική των μελών της, αποτελεί τον βασικό πυλώνα πάνω στον οποίο στηρίχθηκε η επιβίωση των μελών της στην μακρόχρονη περίοδο της κρίσης.
Τα διάφορα μέτρα φορολογικά και άλλα που υπονομεύουν την συνοχή της οικογένειας, η χαλαρή ηθική που πρεσβεύουν και υιοθετούν στις ανθρώπινες σχέσεις, οι πρoτεραιότητες που θέτουν στις κοινωνικές συμπεριφορές, όπως η πρόσφατη δήλωση του υποψήφιου του Σύριζα γιά την δημαρχία της Αθήνας, ότι θα είναι ευτυχής για την τέλεση του πρώτου γάμου ομοφιλοφίλων, όλα αυτά υπονομεύουν το ηθικό πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί η παραδοσιακή ελληνική οικογένεια.
Ευτυχώς αυτά τα θεμέλια της κοινωνίας μας κρατάνε γερά. Αυτό θα το δούμε ακόμη μία φορά με την αθρόα παρουσία των πολιτών στον εορτασμό της εθνικής επετείου.
Ας προσπαθεί ο Σύριζα να ενοχοποιήσει αυτήν την προσέλευση του κόσμου και την ενδεχόμενη έκφραση της αντίθεσής του με όλα τα παραπάνω,ότι πρόκειται για ακροδεξιά στοιχεία.
Είναι η συνήθης πρακτική σε μία κενή περιεχομένου ιδεολογική αντεπίθεση, όπου οι λέξεις, έχουν χάσει το πραγματικό τους νόημα.
Θα πρέπει επιτέλους να καταλάβει ο Σύριζα, ότι πραγματικός πλούτος αυτής της χώρας είναι ο μοναδικός λαός της και ότι δεν μπορεί να τον εμπαίζει κατάφορα κάνοντας σνεχώς ”κολωτούμπες”σε διάφορες προγραμματικές εξαγγελίες.
Οι εκλογές πλησιάζουν και η απάντηση του λαού θα είναι αμείλικτη.
*Μέλος του Μητρώου Στελεχών της ΝΔ
