Για ποιό Κράτος Δικαίου μιλάμε όταν η καταστροφή ξένης περιουσίας θεωρείται ηρωική πράξη και ουδέποτε τιμωρείται
Οι αναθεωρημένοι από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ Ποινικός Κώδικας και Ποινική Δικονομία είχαν έντονα επικριθεί ως διευκολυντικοί αντί αποτρεπτικοί της ποινικής παραβατικότητας και η νέα κυβέρνηση προέβη αμέσως σε διορθωτική αναθεώρηση.
Tου Γιάννη Μαρίνου*
Ωστόσο και πριν και τώρα στερεότυπα πληροφορούμαστε από τα ΜΜΕ, οσάκις οι αναρχοαυτόνομοι και μπαχαλάκηδες τα κάνουν λίμπα, ότι η μεν Αστυνομία προέβη σε συλλήψεις των παραβατών προκειμένου να δικαστούν για αυτόφωρα αδικήματα, οι δε δικαστές αφήνουν αμέσως ελεύθερους τους συλληφθέντες και ποτέ δεν μαθαίνουμε τελικά αν δικάστηκαν και καταδικάστηκαν.
Και, το κυριότερο, αν μπήκαν στη φυλακή. Και δεν τα μαθαίνουμε όλα αυτά καθώς οι δημοσιογράφοι σχεδόν ποτέ δεν μας ενημερώνουν για την τύχη των κατηγορουμένων.
Ίσως διότι προτιμούν να μη μας πληροφορήσουν ότι, και αν ακόμα οι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε φυλάκιση, την ίδια στιγμή αφήνονται ελεύθεροι λόγω αναστολής εφαρμογής της ποινής τους, όπως δυστυχώς προβλέπει η φιλική προς τους αδικοπραγούντες ποινική νομοθεσία μας.
Ωστόσο, παραμένει αναπάντητο το ερώτημα: Γιατί όταν συλλαμβάνονται επ’ αυτοφώρω βομβιστές (πρόσφατη περίπτωση σε βάρος του τέως υπουργού Δ. Σταμάτη) ή προσπαθούντες με ρίψη τσιμεντόλιθων να σκοτώσουν αστυνομικούς (στην περιβόητη υπόθεση της οδού Ματρώζου) αφήνονται ελεύθεροι και αναβάλλεται επ’ αόριστον η εκδίκαση;
Το άρθρο 424 της αναθεωρημένης Ποινικής Δικονομίας ορίζει ότι «το δικαστήριο μπορεί να αναβάλει μία μόνο φορά τη συζήτηση σε ρητή δικάσιμο, που δεν πρέπει να απέχει περισσότερο από 15 μέρες».
Αλλά στην υπόθεση των τσιμεντόλιθων ανεβλήθη επ’ αόριστον και όχι για 15 μέρες, κατά παράβασιν του νόμου, και οι αποπειραθέντες να σκοτώσουν αστυνομικούς κυκλοφορούν ελεύθεροι και ωραίοι, συνεχίζοντας πιθανότητα τις παραβατικές επιδόσεις τους.
Παρανομούν άραγε αυτοβούλως οι δικαστές όπως εν προκειμένω ή συμμορφώνονται σε υποδείξεις ή απειλές;
Δυστυχώς η ποινική μας νομοθεσία, εκφράζοντας προφανώς τη βούληση των νομοθετών μας, όχι μόνο δεν μεριμνά για την τιμωρία των αδικοπραγούντων, αλλά προνοεί και με κάθε τρόπο ώστε οι παραβάτες του ποινικού νόμου να τιμωρούνται σπανίως αυστηρά και κατά κανόνα να μην εκτίουν σχεδόν ποτέ ποινές φυλάκισης, αφού η αναστολή είναι ο κανόνας για μέχρι τρία χρόνια φυλάκισης, οι δε χρηματικές ποινές είναι συνήθως ένα απλό χάδι.
Πρόσφατα εξαρθρώθηκε σπείρα ληστών οι οποίοι 700 φορές συλληφθεί στο παρελθόν για να αφεθούν ελεύθεροι. Αλλά όταν οι ληστές γνωρίζουν ότι και αν συλληφθούν θα αφεθούν και πάλι ελεύθεροι γιατί να μη συνεχίζουν αδίστακτα το ανόσιο έργο τους;
Η πρόσφατη καταδίκη σε ισόβια των δύο νεαρών βιαστών και δολοφόνων της άτυχης Τοπαλούδηικανοποίησε το περί δικαίου αίσθημα, εγράφη στον Τύπο. Αλλά οι νεότατοι δράστες μπορούν να είναι σχεδόν βέβαιοι ότι καθώς τα ισόβια ουδέποτε εφαρμόζονται στη χώρα μας, με την προσπάθεια καλών δικηγόρων, σε κάποια χρόνια, πιθανόν και λιγότερα των 15, θα είναι και πάλι ελεύθεροι.
Το πόσο βελτίωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Τσιάρας. To ανοσιούργημα του υπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Χρυσοχοΐδη στον Σκάι ότι μελετάται και νέα διόρθωση της ποινικής νομοθεσίας καθώς διαπιστώθηκε ότι η υπέρ των παρανομούντων εύνοια συνεχίζεται.
* Πρώην διευθυντής του Οικονομικού Ταχυδρόμου
