Σχεδόν ένας χρόνος έχει παρέλθη από τη διχαστική συμφωνία των Πρεσπών, 17 Ιουλίου, 2018. Αυτό που εμβάλλει σε ανησυχία και παλίδνωση την πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών και του γράφοντος, είναι οι υπογράψαντες τη Συμφωνία, αρχής γενομένης από το φιλέκδικο Έλληνα Πρωθυπουργό, τον κομμουνιστή π.Υπ.Εξ.characterassassination,(θυμίζει εποχή «ψυχρού πολέμου», Κ.G.B.) και τον επιμιγάδα Σλαβομακεδόνα.
Συνυπόλογοι ο δεξιός λαϊκιστής «μπούλης» των ΑΝΕΛ και έξη ζηλωτές της γύρας και της συμφεροντολογίας.
Του Βασιλείου Γρ. Παπαδάκη*
Οι 153 βουλευτές της δυσαισθησίας εκώφευσανστην κραυγάζουσα αντίθεση της πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών στην επάρατη Συμφωνία.Ένα μειοψηφικό ποσοστό, οι αμακαδόροι του δημοκρατικού πολιτεύματος, ιδιώτες (αγγλιστί idiotist), πολιτικοί της αδράνειας και αφάνειας για να μην προσβληθούν από την ασθένεια της ιδιωτίας = πνευματική ανεπάρκεια, συντάχθηκαν με τον αριστερό «ψεύτη και όχι κλέφτη» σ’ ένα νέoαμάλγαμα: Αριστεροί, κομμουνιστές, σοσιαλιστές, κεντρώοι, διαπλεκόμενοι, δεξιοί-λαϊκιστές, μαρξιστές, ανεπάγγελτοι απ’ όλα έχει ο ανθόκηπος λόγω ανοίξεως.
Απαξάπαντες επιθυμούν διακαώς την απόκτηση παρ’ αξίαν ενός προσοδοφόρου επαγγέλματος αβρόχοις ποσί.
Στις εκλογές του 2015, ένα ποσοστό 31%, ψήφισε από ιδιωφέλεια και πολιτική αγνωσία τον «ρεβανσιστή»-αριστερό κι’ ένα 4% την αριστερή-κομμουνιστική ημιμάθεια. «Εάν δεν υπήρχε η ημιμάθεια η λεγόμενη κομμουνιστική ιδεολογία δεν θα επιβίωνε» Κωνσταντίνος Τσάτσος (1899-1987). Βιβλίο «Η ζωή σε απόσταση», σελίς 81.
Την τελευταία δεκαετία δεν μύριζε μπαρούτι στη χερσόνησο του Αίμου για να προταθούν ο «κουραμπιές» = άκαπνος Έλληνας πρωθυπουργός και ο Σλάβος τουαλεταρισμένος ομόλογος του για Νομπέλ Ειρήνης.
Η δημοσίευση των ονομάτων προκάλεσε οιμωγή και ομηρικό γέλωτα στην πλειονότητα των Ελλήνων ορθοδόξων χριστιανών και βίαιασείση στους τάφους (προσφιλής συριζαϊκή ορολογία) των Νομπελιστών Ειρήνης: Άλμπερτ Σβαϊτσερ 1952, Τζώρτζ Κάτλετ Μάρσαλ 1953, Dr. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ 1964, Βίλλυ Μπραντ 1971, Μητέρα Τερέζα 1979 (ΆγκνεςΓκόντζαΜπαγιατζίου, αλβανικής καταγωγής από τοΟύσκυμπ, τα σημερινά Σκόπια), Λεχ Βαλέσα 1983, Νέλσον Μαντέλα 1993, Τζίμυ Κάρτερ 2002.
Ο αριστερός με το φιλέκδικο πάθος, «η μας τελειώνουν η τους τελειώνουμε», προσέφερε αμαχεί όνομα, γλώσσα, εθνικότητα σ’ ένα σύμφυρμα Σλαβομακεδόνων (64%), Αλβανών (25,2 %), Τούρκων (3,9%) , Ρομά (2.7%), Σέρβων (1.8%) και Βοσνίων (0.8%).
Τα μακεδονικά είναι σλαβική γλώσσα κοντά στη βουλγαρική. Κωδικοποιήθηκαν το 1945, και γράφονται με το κυριλλικό αλφάβητο. Είναι οι δύο μοναδικές σλαβικές γλώσσες που δεν έχουν πτωτικό σύστημα. Επίσημη γλώσσα είναι και η αλβανική.
Η τουρκική, ρομανί, βλάχικα και τα σέρβικα έχουν διαλέκτους που απαντώνται μόνο στη σλαβομακεδονία.
Ο χριστιανισμός είναι η επικρατούσα θρησκεία του κρατιδίου των δύο εκατ. κατοίκων. Το (64%)ανήκει στη Σλαβομακεδονική ορθόδοξη εκκλησία, αναγνωρισμένη από το κράτος αλλά όχι από την Αρχιεπισκοπή Αχρίδος και τις υπόλοιπες ορθόδοξες εκκλησίες. Θεωρείται σχισματική λόγω διαφωνιών στο θέμα της αυτοκεφαλίας.
Το ισλάμ συγκεντρώνει το (33,3 %). Σύμφωνα με την επίσημη απογραφή, 2002,είναι η τέταρτη χώρα σε αναλογία μουσουλμανικού πληθυσμού, στην περιοχή. Τουρκία (99%) Κοσσυφοπέδιο (90%), Αλβανία (70%), Βουλγαρία (13%).
Η μελλοντική ένταξη του σλαβικού κρατιδίου στο ΝΑΤΟ, εξυπηρετεί πρωτίστως τα συμφέροντα των Η.Π.Α. και δευτερευόντως τις χώρες της βαλκανικής χερσονήσου.
Ως γνωστό,η Ατλαντική Συμμαχία προστατεύει τα κράτη- μέλη από εισβολή μη νατοϊκής χώρας, σε περίπτωση όμως ένοπλης σύρραξης μεταξύ μελών, (από)νίπτει τας χείρας. Αλβανία, Βουλγαρία, Τουρκία,εν βραχεί χρόνω Σλαβομακεδονία, μέλη του ΝΑΤΟ, είναι οι διηλλαγμένοι φίλοι-γείτονες, επικίνδυνοι για την ασφάλεια και το μέλλοντης Ελλάδας. Γρηγορούσιν οι φύλακες.
Συριζαίοι αναμείνατε την αυτοκατάργηση-τελείωμα, στις επικείμενες Δημοτικές, Ευρωεκλογές και Εθνικές Εκλογές από την πλειοψηφία των Ελλήνων εκλεκτόρων.
Η Συμφωνία των Πρεσπών, 17 Ιουνίου 2018, καθοσιώθηκε στον κριτή του Άδου, Αίακο. Αναμένεται η απόφαση.
Παρεπόμενο: Το έξυπνο πουλί πιάστηκε από τη μύτη στις Πρέσπες.
*Δημοσιογράφος – Επίτιμο Μέλος Ενώσεως Ευρωπαίων Δημοσιογράφων
