Ως τώρα μας παραμυθιάζανε λέγοντας ότι η επιθετικότητα της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα, γίνεται για λόγους εσωτερικής πολιτικής της Άγκυρας.
Το πολιτικό αυτό αφήγημα πολλοί το έχαψαν, όχι όμως και όσοι παρακολουθούν και αναλύουν σε βάθος τις επιθετικές κινήσεις της Τουρκίας.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Η έλλειψη συνέχειας του ελληνικού κράτους, μέσω των κουβαλητών των κομμάτων στα υπουργεία, εξανεμίζουν τη θεσμική μνήμη που οφείλει να έχει κάθε οργανωμένη κοινωνία.
Έτσι μετά την ανοησία της πρόσκλησης Ερντογάν στην Αθήνα, από τον Τσίπρα, που την είδε παγκόσμιος παίκτης, είχαμε μια ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων των δύο χωρών.
Από τις παραβιάσεις και παραβάσεις σε αέρα και θάλασσα, που πολλαπλασιάστηκαν και αναβαθμίστηκαν ποιοτικά, μέχρι τις ευθείες απειλές σε βάρος της χώρας μας, από όλους τους αξιωματούχους της γειτονικής χώρας.
Μέχρι και την ευθεία απειλή για επιχειρησιακή δραστηριότητα σε ολόκληρο το Αιγαίο, του Αρχηγού των Ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας, πριν λίγες ημέρες από την έδρα της στρατιάς, που εδρεύει απέναντι από τα νησιά μας, κάποιοι την πέρασαν στα … ψιλά.
Η ταυτόχρονη δραστηριότητα τουρκικών πολεμικών πλοίων, γύρω από τα Ίμια, η κίνηση διεμβολισμού του ελληνικού σκάφους του λιμενικού, καθώς και επιχειρησιακή δραστηριότητα σε ολόκληρη την κυπριακή ΑΟΖ, που εκτείνεται από την Πάφο μέχρι την Δερύνεια, με το πρόσχημα άσκησης πολλών εβδομάδων, οφείλει να ανησυχήσει ιδιαίτερα την εφησυχασμένη ελληνική κυβέρνηση, που απολαμβάνει αμέριμνη τα αγαθά της εξουσίας.
Στο ελληνικό διάβημα, η Τουρκία απάντησε λέγοντας ότι τα Ίμια είναι τουρκικό έδαφος. Εδώ τα λογοπαίγνια δεν αρκούν. Η Ελλάδα δεν θα βρει το δίκιο της, ούτε στο ΝΑΤΟ, ούτε στην Ουάσιγκτον.
Κι επειδή οι Βρυξέλλες θα αρκούνται στις περί καλής γειτονίας διακηρύξεις και η Μόσχα θα σκέπτεται την παραγγελία των S-400 και θα σφυρίζει κλέφτικα, καλό θα ήταν η Αθήνα να προσφύγει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου με στοιχεία, όπως αυτά περιγράφονται στο Πρωτόκολλο του 1932 και τους σχετικούς χάρτες της εποχής, θα αποδείξει ότι τα Ίμια είναι ελληνικό έδαφος και οι Τούρκοι είναι σφετεριστές και σύγχρονοι πειρατές.
Δεν ήταν τυχαίο που Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου μιλούσαν για χρόνια σε χαμηλό επίπεδο με την Άγκυρα μόνο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, ροκανίζοντας τον χρόνο, μια και γνώριζαν πολύ καλά, ότι η Τουρκία ήθελε να πάρει και δεν θα περιοριζόταν στις αρχικές απαιτήσεις, αλλά θα έβαζε, όπως και συνέβη στη συνέχεια, στο καλάθι, καθημερινά και νέες αξιώσεις.
Οι σημερινοί όμως μαθητευόμενοι μάγοι, είναι και επιπόλαιοι και ανιστόρητοι, άρα και επικίνδυνοι για τους δύσκολους καιρούς μας…
