Από τον Νοέμβριο 2015, ο Έλληνας πρωθυπουργός –προφανώς λόγω άγνοιας– έχει αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του κράτους του Ισραήλ.
Τον τελευταίο καιρό πολύς λόγος γίνεται, ως γνωστόν, για την απόφαση του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του κράτους του Ισραήλ. Γεγονός που συνεπάγεται και την μεταφορά της Αμερικανικής Πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην νέα πρωτεύουσα.
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Στην Ελλάδα, όμως, όπου ο Σύριζα «το παίζει» φίλος των Παλαιστινίων, μία μικρή λεπτομέρεια διαφεύγει από τους θαυμαστές της Χαμάς και της Χεζμπολά.
Μάς την υπενθύμισε ο κ. Π.Κ. Μακρής στην καλοβαλμένη και σοβαρή εφημερίδα του Διπλωματικός Ταχυδρόμος, όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρει και τα ακόλουθα:
«Εν όψει των εντόνων αναταράξεων μετά την εξαγγελία της αποφάσεως του Προέδρου Trump να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του κράτους του Ισραήλ και να μετακινήσει εκεί την Πρεσβεία των ΗΠΑ, δεν πρέπει να λησμονείται –διότι δεν στερείται σημασίας, ως προς τα εσωτερικά τουλάχιστον πράγματα της χώρας– ότι του Αμερικανού προέδρου είχε προηγηθεί ο Έλλην Πρωθυπουργός.
»Να υπενθυμισθεί λοιπόν ότι, κατά μη διαψευσθείσα τότε ειδησεογραφία, κατά την επίσκεψή του εις το Ισραήλ του Νοεμβρίου 2015 ο Πρωθυπουργός ανεφέρθη εγγράφως επί σελίδος του βιβλίου επισκεπτών του Προεδρικού Μεγάρου στην Ιερουσαλήμ, εις το ιδίωμά του της Αγγλικής, “…στην ιστορική σας πρωτεύουσα” (With great honour to be in your historical capital and to meet your excellencies). Είχε γίνει τότε μνεία υπάρξεως και φωτογραφικών τεκμηρίων.
»Ο αντίκτυπος ήταν περιορισμένος. Ούτε καν οι Ισραηλινοί είχαν φανεί να ευχαριστιούνται.
»Ευλόγως. Όχι μόνον διότι οποιαδήποτε τοποθέτησις Ελληνικής Κυβερνήσεως επί του Μεσανατολικού στερείται της βαρύτητος εκείνων της Αμερικανικής Προεδρίας. Ούτε διότι ο επιθετικός προσδιορισμός της “ιστορικής” προ της λέξεως “πρωτεύουσα” εμετρίαζε ο,τιδήποτε. Η ψύχραιμη υποδοχή εκείνης της εν δυνάμει βαρυσημάντου –αν είχε προέλθει από οπουδήποτε αλλού– αναφοράς του Έλληνος πρωθυπουργού οφείλετο πρωτίστως στην απόλυτη πεποίθηση όλων ότι στην περίπτωσή του δεν ενυπήρχε ούτε ίχνος προθέσεως, αλλά μόνον άγνοια. Παχυλή, “απλή και άδολη” άγνοια…».
Να υπενθυμίσουμε στον αρθρογράφο, που έχει άψογο διπλωματικό τακτ, ότι η παχυλή άγνοια είναι το κύριο χαρακτηριστικό μίας τριετούς πρωθυπουργικής θητείας, το κόστος της οποίας θα αρχίσει σε λίγο να συνεκτιμάται.
