Δεν εγκαταλείπουν τις πολιτικές τους καταβολές, στις οποίες γαλουχήθηκαν από τα νεανικά τους χρόνια. Οι κοινωνίες προοδεύουν, όμως κάποιοι αναπολούν το… μεγαλείο της Σοβιετίας
Οι αριστεροί, πάντοτε ξόδευαν τις ώρες τους σε αντιπαραγωγικές συναθροίσεις, στις οποίες ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του, αλλά συμπέρασμα κανένα.
Του Γιάννη Μιχαήλ
Υπάρχει μια νομενκλατούρα, η οποία ζει παρασιτικά, (γιατί δεν έχουν εργαστεί ποτέ στην ζωή τους), οι οποίοι καταλαμβάνουν κομματικά αξιώματα, από τα οποία και προσπορίζονται χρήματα για την επιβίωσή τους. Έτσι, έχουν απεριόριστο χρόνο να ξοδεύουν σε κομματικές εκδηλώσεις. Σε ένα τρίωρο διαδικτυακό συναπάντημα, με τίτλο,
‘‘Ο ΣΥΡΙΖΑ στις νέες συνθήκες’’, μίλησαν αριστεροί διανοητές , όπως οι Δ. Βίτσας, Μ. Βούτσης, Σπ. Δανέλλης , Γ. Δραγασάκης, Δ. Παπαδημούλης και η πασιονάρια Ράνια Σβίγκου.
Όλοι, πάντως, συνηγόρησαν στην άποψη του Ν. Βούτση, ότι η σταθερά τους είναι ένα αριστερό κόμμα, βάζοντας φρένο στη μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ στη σοσιαλδημοκρατία, φανερώνοντας ότι όλοι οι Συριζαίοι δεν εγκαταλείπουν τις πολιτικές τους καταβολές, στις οποίες γαλουχήθηκαν από τα νεανικά τους χρόνια.
Οι κοινωνίες προοδεύουν, όμως κάποιοι αναπολούν το… μεγαλείο της Σοβιετίας.
Εκτός από την κοινή συνισταμένη για αμιγώς αριστερό κόμμα με εσωκομματικές βολές και συντροφικούς υπαινιγμούς κύλησε η εκδήλωση, η οποία είχε ως στόχο και να καταγραφούν τα κακώς κείμενα στην πορεία προς την “αναβάπτιση” του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει του 3ου Συνεδρίου.
Στο πλαίσιο αυτό, “καρικατούρα” χαρακτήρισε ο Νίκος Βούτσης τη συμπεριφορά της κομματικής νεολαίας, να βγαίνει πιο… προωθημένα σε ζητήματα της επικαιρότητας, (με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την κρίση στον Έβρο), ενώ ήταν ιδιαίτερα καυστικός και απέναντι σε φαινόμενα “αλαζονείας και ύφους” στον ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία καταγράφηκαν στη διάρκεια της διακυβέρνησης.
“Έχουμε τεράστια ανάγκη να δώσουμε έμφαση στο ύφος, στα ζητήματα αλαζονείας, στην επαφή με τον κόσμο” εξήγησε ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής και πρόσθεσε ότι το λαϊκό έρεισμα δεν υπάρχει “a priori επειδή είμαστε Αριστερά”.
Μιλώντας για το “ήθος της Αριστεράς”, πολύς κόσμος στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ένοιωθε προσβεβλημένος τόνισε ο Σπύρος Δανέλλης, που ξεκαθάρισε από πλευράς του ότι άλλο “πρωτόγνωρη μαχητικότητα” από στελέχη του κόμματος και άλλο πολιτικός “τραμπουκισμός”, δείχνοντας με νόημα πρώην υπουργούς και βουλευτές, με τους περισσότερους να διαβάζουν πίσω από την αναφορά του το όνομα του Παύλου Πολάκη.
Αίσθηση προκάλεσε και η τοποθέτηση του πρώην Αντιπροέδρου της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννη Δραγασάκη, ο οποίος ζήτησε νέα σχέση στο τρίπτυχο “κίνημα – κόμμα – ηγεσία”.
Και αυτό, γιατί στην ανάλυσή του “πρέπει να ξαναανακαλύψουμε το κόμμα. Πιστέψαμε ότι τα κινήματα ή ένας φωτεινός ηγέτης μπορεί να υποκαταστήσει το κόμμα” υποστήριξε ο κ. Δραγασάκης με αυτοκριτική διάθεση και τάχθηκε υπέρ ενός “λεπτομερούς απολογισμού” της δράσης της Κουμουνδούρου.
Μπροστά στις διαλυτικές τάσεις και τις σκληρές εσωκομματικές μάχες το τελευταίο διάστημα στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ, “να μπει ένας συλλογικός φραγμός”, ζήτησε η Ράνια Σβίγκου, καλώντας τους συντρόφους της να βάλουν τέλος στη “μάχη για τους εσωκομματικούς συσχετισμούς”.
“Αυτό που λέμε ότι δεν ασχοληθήκαμε με το κόμμα, σημαίνει ότι δεν ασχοληθήκαμε με την κοινωνία και τα κινήματα” παραδέχτηκε απολογητικά ο πρώην υπουργός, Δημήτρης Βίτσας, ζητώντας ενιαία δράση και πρόγραμμα.
Με τον αναβρασμό στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ να φτάνει σε πρωτοφανή επίπεδα – με το βλέμμα των στελεχών στραμμένο και στις δημοσκοπήσεις – “το τελευταίο διάστημα με έχουν ανησυχήσει και εμένα φαινόμενα ανθρωποφαγίας” υποστήριξε ο κ. Παπαδημούλης, “από λίγους ευτυχώς” και “χωρίς πολιτικά επίδικα”, όπως σχολίασε.
Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ξεχώρισε και για τις αναφορές του – δύο φορές χθες – στο “αντιΣΥΡΙΖΑ” μέτωπο, εκτιμώντας ότι “το υποτιμήσαμε” και προτείνοντας τη δραστική αντιμετώπισή του, καθώς “δεν έχουμε πια το ελαφρυντικό της πρώτη φορά Αριστεράς”, κατέληξε.
Το μόνο συμπέρασμα από την εκδήλωση συνάγεται από τη φράση… «φέξε μου και γλίστρησα».
