O υπουργός μασάει τη τσίχλα του νεοφιλελευθερισμού και μετά την προσφέρει σε όλους όσοι εμφανίζονται πρόθυμοι να τη μασήσουν…
Tου Χάρη Παυλίδη
Το γάρ πολύ του… καύσωνα γεννά παραφροσύνη. Μήπως υπέπεσε στην αντίληψή σας αυτό που επανέλαβε ο υπουργός Κατρούγκαλος; Πως, υπαίτιος για τη φορομπηχτική κυβερνητική πολιτική, τα μέτρα σκληρού δημοσιονομικού χαρακτήρα, καθώς και τον επερχόμενο μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις, είναι ο νεοφιλελευθερισμός. Δηλαδή, για όσους δεν κατάλαβαν, ο «ποιητής» θέλει να πει ότι, όλα όσα έγιναν με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ- και όσα θα γίνουν- δεν φέρουν την υπογραφή τους. Ο «νεοφιλελευθερισμός» τα υπέγραψε.
Αν πάρουμε στα σοβαρά αυτά που ισχυρίζεται, τότε τα νομοσχέδια δεν τα εισάγουν προς ψήφιση οι υπουργοί και τα ψηφίζουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Τα φέρνει στη βουλή ο… «νεοφιλελευθερισμός» και τα υπερψηφίζουν ο Φρίντμαν, ο Χάγεκ, ο Παρκ, ο Σορμάν, ο Μπέκερ και πολλοί άλλοι. Ασφαλώς ο υπουργός ξέρει καλά ότι λέει ψέματα. Κοινώς πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες σ’ ένα κοινό που δεν έχει δει ποτέ φύκια και δεν έχει ιδέα πως είναι οι μεταξωτές κορδέλες.
Απλώς ο υπουργός μασάει τη τσίχλα του νεοφιλελευθερισμού και μετά την προσφέρει σε όλους όσοι εμφανίζονται πρόθυμοι να τη μασήσουν. Διότι δεν πιστεύω ότι αγνοεί την εννοιολογική σημασία του όρου και τα κίνητρα των υποστηρικτών του. Αποκρύπτει ότι το νεοφιλελεύθερο κίνημα που αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1930, αμέσως με τα την οικονομική κρίση του ’29, συγκρούστηκε με τις ιδέες του άκρατου καπιταλισμού και του εθνικοσοσιαλισμού.
Επιπλέον μέχρι το 1970 (πριν ο Φρίντμαν κάνει το λάθος να επισκεφθεί το δικτατορικό καθεστώς του Πινοσέτ στη Χιλή) η γενικότερη αντίληψη στην Ευρώπη, όπως τουλάχιστον αυτή είχε διατυπωθεί από τον Γάλλο φιλόσοφο Μισέλ Φουκώ, ήταν πως ο νεοφιλελευθερισμός προσιδίαζε σ’ αυτό που στα μέσα της περασμένης δεκαετίας θεωρείτο ο «Τρίτος Δρόμος» της σοσιαλδημοκρατίας. Ψιλά γράμματα όλα αυτά για το ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Το άλλοθι να’ ναι καλά.
Εμφανίζεται λοιπόν, σε τηλεοπτική εκπομπή, να εξαπολύει μύδρους κατά του νεοφιλελευθερισμού. Προφανώς γιατί δεν θυμάται ότι πριν από μόλις μερικούς μήνες έλεγε ότι: » Τα μνημόνια είναι αποσταγμένος νεοφιλελευθερισμός που στο παρελθόν εφαρμόστηκε στην Χιλή του Πινοσέτ» , και αμέσως μετά έβαζε την υπογραφή του στο τρίτο Μνημόνιο!
Για τους… Κατρούγκαλους της κυβέρνησης η αλήθεια έχει χρησιμότητα όταν υπηρετεί πιστά τις ιδεολογικές αναφορές της Αριστεράς, τους μύθους της, αλλά και το αξίωμα ότι μόνο ο δικός τους πολιτικός χώρος κατέχει την αυθεντικότητα στην προάσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Αν όλοι αυτοί ήταν στοιχειωδώς σοβαροί, δεν θα χαρακτήριζαν ως «νεοφιλελεύθερα» τα δικά τους μέτρα (νεοφιλελευθερισμός= φόροι, είναι σα να λες ότι αστυνομικός= μπουζούκι γιατί και οι δύο είναι όργανα).
Θα έπειθαν δε, αν παράλληλα με το λάθος του Φρίντμαν που όταν επισκέφθηκε τη Χιλή δεν κατήγγειλε τη δικτατορία του Πινοσέτ- τις δολοφονίες που διέπραξε το καθεστώς του, τα βασανιστήρια, και όλες τις μεθόδους που μετέρχονται τα δικτατορικά καθεστώτα- αναγνώριζαν ότι ο νομπελίστας οικονομολόγος έστω και καθυστερημένα είχε καταδικάσει τη δικτατορία του Πινοσέτ λέγοντας:
«Δεν έχω τίποτε θετικό να πω για το πολιτικό καθεστώς που επέβαλε ο Πινοσέτ. Ήταν ένα απαίσιο πολιτικό καθεστώς». Αν ανέφεραν έστω ότι, εκτός από τη Χιλή του δικτάτορα, έδωσε διαλέξεις στη Κίνα του Μάο και σε πολλές χώρες του πάλαι ποτέ «υπαρκτού» σοσιαλισμού.
Όλα αυτά έχουν τη σημασία τους όχι για να υποστηρίξω «νεοφιλελεύθερες» απόψεις, αλλά γιατί κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνουμε μ’ αυτή την ακατάσχετη μπουρδολογία του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, αλλά και άλλων πολιτικών κομμάτων- μηδέ εξαιρουμένης της Νέας Δημοκρατίας- που με ευκολία επιρρίπτουν τις ευθύνες των δικών τους επιλογών σε μια οικονομική θεωρία.
Αρέσει δεν αρέσει, αυτή η σχολή οικονομικής σκέψης δεν έχει σχέση με φόρους και παρεμβάσεις στην αγορά. Το εντελώς διαφορετικό μοντέλο εκφράζει από αυτό που εφαρμόζει η παρούσα και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Αν είναι καλό ή κακό αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.
Πάντως «νεοφιλελεύθερο» δεν το λες. Όπως και «κεϋνσιανό» δεν το λες. Άνετα, όμως, το λες ληστεία μετά φόρου προκειμένου η κυβέρνηση να διατηρήσει στο… ύψος τους τις δημόσιες δαπάνες. Τουτέστιν να διατηρήσει σε εκατοντάδες άχρηστες υπηρεσίες και οργανισμούς την πελατεία της.
ΣΣ: Αλήθεια ο υπουργός μπορεί να μας διαφωτίσει για τον αριθμό, επί του ενός και πλέον εκατομμυρίου ανέργων, των προερχομένων από το δημόσιο και τον αντίστοιχο του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας;