Η προπαγάνδα του Μεγάρου Μαξίμου έχει κοντά πόδια. Κι αυτό αποκαλύφθηκε για μια ακόμη φορά με την τροπή που έλαβε το σχέδιο «καθαρή έξοδος» από τα Μνημόνια. Για ποια καθαρή έξοδο μπορούσαν άλλωστε να μιλούν, όταν οι ίδιοι ψήφισαν πρόσθετες μειώσεις στις συντάξεις από το 2019, καθώς και άλλη μία μείωση του αφορολόγητου για το 2020;
Οι επικεφαλής της κυβερνητικής επικοινωνίας επένδυσαν πολλά στο συγκεκριμένο αφήγημα. Πίστεψαν ότι έτσι θα μπορούσαν να εγκλωβίσουν την αντιπολίτευση και να ξεγελάσουν τους πολίτες, να τους βάλουν δηλαδή στην τροχιά ενός νέου ρίσκου. Αλλά οι εξελίξεις τους διέψευσαν.
Του Σπύρου Καπράλου*
Τους ακύρωσαν τη στρατηγική «ήλθε η ώρα να κάνουμε κοινωνική πολιτική». Διότι, οι πολίτες που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα είχαν ήδη επωφεληθεί από τα τέλη του 2014 που ήμασταν ένα βήμα πριν από την έξοδο από το Μνημόνιο, αν δεν υπήρχε η καταστροφική πολιτική του κ. Τσίπρα και τα όσα συνέβησαν κατά κύριο λόγο το πρώτο εξάμηνο του 2015. Για ποιο λόγο να πάρουν ένα νέο ρίσκο;
Δεν ήταν μόνο ο πρόεδρος του Eurogroup κ. Σεντένο που ξεκαθάρισε στην πρόσφατη συνέντευξη του στην Καθημερινή ότι η χώρα μας θα μπει σε καθεστώς αυστηρής μεταμνημονιακής επιτροπείας μετά το Πρόγραμμα. Δεν είναι μία εξέλιξη που θα μπορούσε να πανηγυρίσει κανείς.
Εξάλλου, ο ίδιος ο κ. Τσακαλώτος έχει προϊδεάσει όχι μόνο την κοινή γνώμη, αλλά και τους συντρόφους του στο κόμμα και την κυβέρνηση για το τί θα επακολουθήσει μετά το τρίτο Μνημόνιο.
Όμως, η εξέλιξη αυτή τους προσγείωσε στην πραγματικότητα, τους οδηγεί στην αναζήτηση νέων τρόπων για να ξεφύγουν από την οδυνηρή αλήθεια που είναι οι δυσβάστακτοι φόροι, η απουσία σχεδίου για την ανασυγκρότηση της χώρας, η έλλειψη προοπτικής για τους νέους, η ανασφάλεια του πολίτη, η κατάσταση συναγερμού στα ελληνικά νησιά.
Ξαφνικά, ανακάλυψαν νέα θεματολογία. Θυμήθηκαν άκαιρα το σπάσιμο της Β Αθήνας (γιατί άραγε δεν το κατέθεσαν ως πρόταση όταν έφεραν την απλή αναλογική), τα αρνητικά του Δυτικού Πολιτισμού και ότι άλλο θα μπορούσαν να εφεύρουν. Και το κερασάκι στην τούρτα είναι η πόλωση.
Είναι σε εξέλιξη μία απέλπιδα κυβερνητική προσπάθεια να διχάσουν τους Έλληνες. Τι σχεδιάζουν λίγο πριν αποχωρήσουν από την εξουσία; Να προκαλέσουν ένα διχασμό στην κοινωνία, να φτιάξουν ένα νοσηρό κλίμα του «εμείς» και «εσείς», οι «καλοί» και οι «κακοί», μία αδίστακτη προσέγγιση της πολιτικής κατάστασης μόνο και μόνο για να διασωθούν πολιτικά.
Η Νέα Δημοκρατία απέφυγε εντέχνως αυτή την παγίδα. Από την ίδρυση της βασικός της σκοπός ήταν να ενώνει τους Έλληνες κι αυτό το υπηρετεί πιστά όλα τα χρόνια της Μεταπολίτευσης.
Και στην προσπάθεια του κ. Τσίπρα να μας γυρίσει πολλά χρόνια πίσω, απαντά με ενότητα του λαού, με όραμα για το μέλλον, με συγκεκριμένες προτάσεις, ξεδιπλώνει καθημερινά το σχέδιο της για τη δημιουργία της Νέας Ελλάδας, μιας Ελλάδας με ευκαιρίες, λιγότερους φόρους, επενδύσεις, δουλειές καλά αμειβόμενες, ένα αποτελεσματικό και λειτουργικό δημόσιο, μιας Ελλάδας που θα απλώνει δίχτυ προστασίας στους κοινωνικά αδύναμους, που θα εγγυάται στους πολίτες της ασφάλεια και άμεση πρόσβαση στην Υγεία και την Παιδεία.
Το σχέδιο, η μαγιά και η νέα αντίληψη για να χτίσουμε κάτι διαφορετικό από αυτό που ζούμε σήμερα είναι εδώ. Η κλεψύδρα της κυβέρνησης Τσίπρα Καμμένου αδειάζει. Το έχουν αντιληφθεί και οι ίδιοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Το λένε στο παρασκήνιο, το ψιθυρίζουν δημόσια. Είμαστε κοντά στην καθαρή έξοδο της σημερινής κυβέρνησης. Ο δρόμος άνοιξε…
*Ο Σπύρος Καπράλος είναι στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας
