Ανατρέπονται οι προβλέψεις για την προεδρία της Κομισιόν υπέρ του Μισέλ Μπαρνιέ, γεγονός που ανοίγει τον δρόμο για ένα «γερμανικό γεράκι» στην προεδρία της ΕΚΤ, την οποία μάλιστα δεν αποκλείεται να αναλάβει γυναίκα
Πολλοί περιμένουν πολιτικό σεισμό στις επικείμενες ευρωεκλογές, με ενίσχυση των ευρωσκεπτικιστών ανά την Ευρώπη, αλλά το ουσιαστικό πολιτικό παιχνίδι αρχίζει την αμέσως επόμενη μέρα με το μεγάλο παζάρι για τις κορυφαίες θέσεις στην ηγεσία της Ε.Ε, αναφέρει το newmoney.
Η προσοχή των αγορών, των οικονομολόγων και όσων ενδιαφέρονται για την οικονομία έχει στραφεί στη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), του προσώπου που θα αντικαταστήσει τον Οκτώβριο τον Μάριο Ντράγκι, τον άνθρωπο που απέτρεψε τη διάλυση της Ευρωζώνης το 2012 με την ιστορική δήλωσή του ότι θα κάνει «ό,τι χρειαστεί» για να διασώσει το ευρώ.
Εκτός από τη δήλωση, βέβαια, ο Ντράγκι διοχέτευσε 2,5 τρισ. ευρώ φρέσκου χρήματος (με τη λεγόμενη «ποσοτική χαλάρωση» ή «τύπωμα χρήματος») και έριξε τα επιτόκια κάτω από το μηδέν, κρατώντας όρθιες τόσο τις τράπεζες όσο και την οικονομία εν μέσω κρίσης και τροφοδοτώντας ένα ισχυρό ράλι στα χρηματιστήρια και τις αγορές ομολόγων.
Επομένως, το πρόσωπο που θα αναλάβει την ΕΚΤ και οι πολιτικές που θα προωθήσει είναι ένα θέμα που θα επηρεάσει καθοριστικά όχι μόνο την ευρωπαϊκή, αλλά και την παγκόσμια οικονομία. Μέχρι πρόσφατα η κυρίαρχη εκτίμηση ήταν ότι η Γερμανία ενδιαφέρεται για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν, οπότε η προεδρία της ΕΚΤ θεωρήθηκε περισσότερο γαλλική υπόθεση.
Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα έρχονται στο προσκήνιο εκτιμήσεις και πληροφορίες ότι τα δεδομένα πιθανόν να ανατραπούν και δεν αποκλείεται στην καρέκλα του κεντρικού τραπεζίτη να καθίσει -για πρώτη φορά- Γερμανός, ο οποίος «εξ ορισμού» θα είναι αντίθετος με τις χαλαρές πολιτικές που προώθησε ο Ντράγκι.
Μέχρι το τέλος του χρόνου πρέπει να κλείσουν πέντε κρίσιμες θέσεις στην Ευρώπη που θα διαδεχθούν τους εξής: τον σημερινό πρόεδρο της Κομισιόν, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, τον πρόεδρο της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, τον προεδρεύοντα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, την ύπατη εκπρόσωπο Εξωτερικής Πολιτικής, Φεντερίκα Μογκερίνι, ενώ, φυσικά, το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα εκλέξει και νέο πρόεδρο. Ολες οι θέσεις κλείνουν ως πακέτο, με το Ευρωκοινοβούλιο να έχει γνωμοδοτικό ρόλο, αλλά την τελική απόφαση λαμβάνουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες με σύνθετο και σκληρό παζάρι, όπου παίζονται κομματικές ταυτότητες, εθνικότητες, η στήριξη των αγορών και βέβαια με πολύ παρασκήνιο.
Οι εκτιμήσεις στους διαδρόμους των Βρυξελλών είναι ότι μπορεί στις ευρωεκλογές να έρθουν πρώτοι οι Συντηρητικοί με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), το οποίο θα «δικαιούται» την προεδρία της Κομισιόν, ωστόσο ο επικεφαλής του ΕΛΚ Μάνφρεντ Βέμπερ χάνει έδαφος στη μάχη της προεδρίας της Κομισιόν επειδή δεν έχει εμπειρία σε υψηλόβαθμες ευρωπαϊκές θέσεις, αλλά και επειδή ο Εμανουέλ Μακρόν θέλει να αποδυναμώσει τη συμμετοχή του Ευρωκοινοβουλίου στη διαδικασία επιλογής. Φαβορί πλέον θεωρείται ο Γάλλος Μισέλ Μπαρνιέ, ο οποίος ανήκει επίσης στο ΕΛΚ, είναι πιο μετριοπαθής, έχει διατελέσει επίτροπος, ενώ είναι ο διαπραγματευτής από την πλευρά της Ε.Ε. για το Brexit και οι χειρισμοί του θεωρήθηκαν κατά γενική ομολογία επιτυχείς.
Εάν, λοιπόν, την Κομισιόν αναλάβει Γάλλος, θεωρείται αυτονόητο ότι η προεδρία της ΕΚΤ πηγαίνει στη Γερμανία.
Κάτι τέτοιο θα είχε ισχυρό συμβολισμό, καθώς οι Γερμανοί είναι παραδοσιακά αντίθετοι στη χαλαρή νομισματική πολιτική, θέλουν υψηλότερα επιτόκια, σκληρότερο ευρώ, με λίγα λόγια όλα όσα φοβούνται οι χώρες του Νότου.
Σε μια τέτοια περίπτωση, επικρατέστερος θεωρείται ο σημερινός πρόεδρος της γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας, της Bundesbank, ο οποίος όχι μόνο είναι ο αρχηγός των «γερακιών», αλλά είχε καταθέσει και ως μάρτυρας όταν Γερμανοί πολίτες είχαν προσφύγει στα γερμανικά δικαστήρια ενάντια στο τύπωμα χρήματος του Μάριο Ντράγκι – χωρίς επιτυχία.
Η πιθανή αλλαγή νομισματικής πολιτικής, όπως είναι φυσικό, μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω στην οικονομία και δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα διεθνή μέσα ενημέρωσης και οι δεξαμενές σκέψης έχουν ήδη αρχίσει τις αναλύσεις και τις δημοσκοπήσεις μεταξύ των οικονομολόγων και των τραπεζιτών για τον επικρατέστερο υποψήφιο. Οι «Financial Times» προ καιρού ανέδειξαν φαβορί τον πρώην κεντρικό τραπεζίτη της Φινλανδίας Ερκι Λικάνεν. Ο τελευταίος θεωρείται ένας από τους δύο επικρατέστερους και από το Bloomberg, μαζί με τον Γάλλο Φρανσουά Βιλρουά ντε Γκαλό. Το αμερικανικό δίκτυο CNBC συμπεριέλαβε τον επίσης Γάλλο και σημερινό αντιπρόεδρο της ΕΚΤ Μπενουά Κερέ ως επικρατέστερο, ενώ η «Wall Street Journal» ανέδειξε τον Γερμανό κεντρικό τραπεζίτη Γενς Βάιντμαν.
Ο Γιάκομπ Φουνκ Κίρκεγκαρντ του αμερικανικού Ινστιτούτου Πέτερσον σε ανάλυσή του εκτιμά ότι η ΕΚΤ θα πάει σε γερμανικά χέρια και θεωρεί τον Βάιντμαν επικρατέστερο. Ωστόσο, σημειώνει ότι ένα σοβαρό αουτσάιντερ είναι η σημερινή αντιπρόεδρος της Bundesbank, η 53χρονη οικονομολόγος Κλαούντια Μπουχ.
Οπως μάλιστα σημειώνει ο καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Οικονομίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Παγουλάτος μιλώντας στο «business stories»: «Αυτή τη φορά, ένα από τα ζητούμενα στην επιλογή των επικεφαλής στους θεσμούς της Ε.Ε. είναι να αναδειχθούν γυναίκες στις κορυφαίες θέσεις. Επομένως, είναι πολύ πιθανόν ότι μία από τις επιλογές θα υπηρετεί και αυτή τη λογική. Από την άλλη πλευρά, οι πολιτικές Ντράγκι έχουν δεχτεί έντονη κριτική από τις λαϊκιστικές φωνές στη Γερμανία. Οπότε εάν αναλάβει ένας Γερμανός ή μια Γερμανίδα την προεδρία της ΕΚΤ, αυτό θα συμβάλει στο να αποκατασταθεί η αποδοχή της ΕΚΤ στη γερμανική κοινή γνώμη, ιδίως όταν η ΕΚΤ ασκεί πολιτική νομισματικής χαλάρωσης που έχει οδηγήσει σε μηδενικά επιτόκια στη Γερμανία, δηλαδή αρνητικές πραγματικές αποδόσεις για τους αποταμιευτές».
Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου τυχαίο ότι στα ονόματα που κυκλοφορούν για τις κορυφαίες θέσεις της Ε.Ε. συμπεριλαμβάνεται και εκείνο της Γαλλίδας Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία διαχειρίστηκε την οικονομική κρίση από το 2011, οπότε ανέλαβε τη γενική διεύθυνση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ενώ έχει διατελέσει υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας από το 2007 έως το 2011.
