Η φήμη της Κοπεγχάγης ως παράδεισος των φίλων του ποδηλάτου δεν οφείλεται μόνο στην έλλειψη λόφων: Η φορολογία για την εγγραφή ενός νέου αυτοκινήτου ανέρχεται σήμερα στο 180%, πράγμα που σημαίνει ότι η Δανία είναι μία από τις πιο ακριβές χώρες για να αγοράσει κανείς ένα καινούργιο αυτοκίνητο.
Αυτό μπορεί να αλλάξει. Σύμφωνα με προτάσεις που παρουσιάστηκαν την Τρίτη, ο φορολογικός συντελεστής προτείνεται να μειωθεί δραματικά – σε μόλις 100%, αναφέρει το newmoney.
Η πρωτοβουλία αποτελεί μέρος των προσπαθειών της κεντροδεξιάς κυβέρνησης του πρωθυπουργού κ. Λαρς Λοκε Ράσμουσεν να διευρύνει την αγοραστική δύναμη των πολιτών, κάνοντας ένα μηνιαίο μισθό ελκυστικότερο.
Αυτή τη στιγμή, η έκδοση με τις περισσότερες πωλήσεις, του δημοφιλούς Golf hatchback της Volkswagen, της κατηγορίας 85 ίππων 1.0 TSI, διαφημίζεται στη δανέζικη ιστοσελίδα της αυτοκινητοβιομηχανίας με τιμή εκκίνησης σχεδόν $34.000. Αυτό συγκρίνεται με τα 21.500 δολάρια που το ίδιο μοντέλο κοστίζει στη Γερμανία, χώρα όπου δραστηριοποιείται η Volkswagen και μόλις 18.900 δολάρια σε κοντινή Πολωνία.
Ένα βασικό σπορ αυτοκίνητο Porsche 911 Carrera θα γίνει δικό σας με $306.600 έναντι $117.900 στη Γερμανία.
Για την απόλαυση των αυτοκινητιστών, η κυβέρνηση δημοσίευσε έναν κατάλογο πιθανών αποταμιεύσεων, εάν το σχέδιό της εγκριθεί από το κοινοβούλιο. Δείχνει εξοικονόμηση από φόρους περίπου 7% (ή $3.240) για ένα Golf και μέχρι και 12,1% ($8,900) για το Passat, ένα οικογενειακό αυτοκίνητο.
“Θα εξακολουθήσουμε να έχουμε μερικές από τις υψηλότερες τιμές αυτοκινήτων”, δήλωσε ο υπουργός Οικονομίας Σάιμον Εμίλ Αμιτζμπόλ σε συνέντευξη Τύπου στην Κοπεγχάγη την Τρίτη. Ταυτόχρονα, δεν είναι δίκαιο ότι εμείς, που ζούμε σε μία από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου, οδηγούμε χειρότερα αυτοκίνητα από ό,τι οι γείτονές μας στη Σουηδία και τη Γερμανία “.
Η Δανία άρχισε να αυξάνει τους εισαγωγικούς δασμούς στα αυτοκίνητα στις αρχές του 20ου αιώνα και τους ανέβαζε σημαντικά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Επανέλαβε την πρακτική αυτή μετά την πετρελαϊκή κρίση στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ήταν ένας εύκολος στόχος για τη συντήρηση των κρατικών ταμείων. Η Δανία δεν διαθέτει δική της αυτοκινητοβιομηχανία.