Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους Δανειστές βρίσκεται εδώ και καιρό σε τεχνικό κυρίως επίπεδο ο Νόμος Κατσέλη, ο οποίος αποτελεί άλλωστε τη βασική επιλογή των δανειοληπτών για την προστασία της πρώτης κατοικίας τους.
Ουσιαστικά οι νομικοί σύμβουλοι των δύο πλευρών προσπαθούν να εξειδικεύσουν τις αλλαγές που έχουν συμφωνηθεί επί της αρχής και περιλαμβάνονται και στο επικαιροποιημένο Μνημόνιο. Σκοπός αυτών είναι το «λίφτινγκ» στο ν. 3869/2010 να ανταποκριθεί στις ανάγκες της ελληνικής πραγματικότητας και κατ’ επέκταση να τον κάνει πιο αποτελεσματικό απ’ ό,τι είναι σήμερα.
Εκτός από τις συμφωνηθείσες αλλαγές, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ζητάει να κληρονομείται η όποια ρύθμιση έχει επιτευχθεί στο πλαίσιο του νόμου Κατσέλη. Με άλλα λόγια, να μην αναβιώνει το χρέος -όπως συμβαίνει τώρα- όταν πεθαίνει ο δανειολήπτης, αλλά ο κληρονόμος του να παραμένει, αυτομάτως, στη ρύθμιση, εφόσον βέβαια βρίσκεται σε παρόμοια ή ακόμη χειρότερη οικονομική κατάσταση από τον αποθανόντα.
Στα αιτήματα της ελληνικής πλευράς συγκαταλέγεται η μέριμνα για πλήρη αποδέσμευση των εγγυητών (π.χ. συγγενείς, χωρισμένοι σύζυγοι κ.λπ.) που καλή τη πίστει μπήκαν σε αυτή τη διαδικασία, εφόσον τηρούν το μέρος της ευθύνης που τους αναλογεί.
Υπενθυμίζεται πως στις αλλαγές που έχουν συμφωνηθεί -επί της αρχής- μεταξύ κυβέρνησης-θεσμών για το νόμο Κατσέλη συμπεριλαμβάνονται οι εξής:
* Αύξηση της αποτελεσματικότητας στη διαδικασία επιλογής για τον εντοπισμό των στρατηγικών κακοπληρωτών.
* Απαίτηση για παραίτηση από τους οφειλέτες του δικαιώματός τους για τραπεζικό απόρρητο, προκειμένου οι πιστωτές που συμμετέχουν στη διαδικασία να έχουν πρόσβαση στις σχετικές πληροφορίες.
* Δυνατότητα στους πιστωτές να ζητήσουν την παροχή κρατικής επιδότησης αντί των δικαιούχων, όταν οι τελευταίοι αδυνατούν να ασκήσουν αυτό το δικαίωμα, λαμβάνοντας παράλληλα μέτρα προφύλαξης των συμφερόντων του κράτους εντός των ορίων των κατανεμημένων ποσών.
* Πρόβλεψη ότι οι οφειλέτες δεν δικαιούνται προστασίας, αν σκόπιμα υπέπεσαν σε κατάσταση αφερεγγυότητας, ενώ η αυτόματη αναστολή αναγκαστικών μέτρων να μην ισχύει όταν οι οφειλέτες παραιτήθηκαν από δύο προηγούμενες αιτήσεις και υπέβαλαν αίτηση εκ νέου.
* Παραίτηση από την ακύρωση της ακρόασης, εάν δεν ζητηθεί νέα ημερομηνία ακρόασης εντός 30 ημερών.
* Πρόνοια για εύλογη προθεσμία για την πληρωμή της διαφοράς μεταξύ της χαμηλότερης δόσης που ορίστηκε από το δικαστήριο και της υψηλότερης δόσης που καθορίστηκε κατ’ αναίρεση.
* Επέκταση της προστασίας των εγγυητών στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια φυσικών προσώπων (έχει ψηφιστεί ήδη για τα δάνεια των επιχειρήσεων στο πλαίσιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού). Η ευθύνη του εγγυητή θα περιορίζεται στην ευθύνη του δανειολήπτη για την οφειλή.
* Περιορισμός υποχρέωσης για παροχή εγγράφων από οφειλέτες, απαιτώντας από τράπεζες, αρμόδιες αρχές κ.λπ. να τα παρέχουν στο δικαστήριο.
