Μέχρι πρόσφατα θεωρούσε συχνά «αγνώστου προελεύσεως» προσαύξηση περιουσίας οποιαδήποτε κατάθεση μετρητών σε τράπεζα και στοχοποιούσε τόσο τα λεφτά στο στρώμα όσο και τα εμβάσματα εξωτερικού – Όμηροι οι επιχειρηματίες – Οι εφοριακοί μοιράζουν για ψύλλου πήδημα πρόστιμα και διώξεις, υπό την πίεση να βεβαιωθούν πάση θυσία μισό δισ. ευρώ έως το τέλος του έτους.
Υπό την πίεση της κυβέρνησης να πιάσει υψηλούς στόχους για το 2018 (βεβαίωση φόρων 500 εκατ. ευρώ έως το τέλος του έτους από το ΚΕΦΟΜΕΠ κ.ά.), οι ελεγκτικές υπηρεσίες επιβάλλουν πρόστιμα ακόμα και στα χρήματα που διακινούνται από λογαριασμό σε λογαριασμό μεταξύ των ελληνικών τραπεζών, ακόμη κι όταν ανήκουν στον ίδιο δικαιούχο, αναφέρει το newmoney.gr.
Οι επιχειρηματίες καθίστανται έτσι όμηροι της Εφορίας, η οποία δεν συμμερίζεται την άποψη ότι μπορούν να μεταφέρουν όπου οι ίδιοι θέλουν τα λεφτά τους!
Την ίδια ώρα, το ΣτΕ βάζει «φρένο» στα υπέρογκα φορολογικά πρόστιμα, υποχρεώνοντας τους εφοριακούς πλέον όχι μόνο να βεβαιώνουν, αλλά και να τεκμηριώνουν τα πρόστιμα που επιβάλλουν! Διαβάστε περισσότερα εδώ.
Ομηροι οι επιχειρηματίες
Μέχρι και πολύ πρόσφατα τουλάχιστον, η Εφορία θεωρούσε συχνά «αγνώστου προελεύσεως» προσαύξηση περιουσίας οποιαδήποτε κατάθεση μετρητών σε τράπεζα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να στοχοποιούνται όσοι θέλουν να επιστρέψουν στις τράπεζες τα λεφτά που σήκωσαν, υπό την απειλή της χρεοκοπίας την περίοδο 2010-2015.
Σε ακραίες περιπτώσεις μάλιστα -όπως έχει αποκαλύψει με έγγραφα το «business stories»-, η Εφορία θεωρούσε μαύρο χρήμα ακόμη και την ανάληψη και επανακατάθεση μέσω τραπεζικής επιταγής, αν στα διατραπεζικά συστήματα δεν εμφανιζόταν για διασταύρωση ο κωδικός αριθμός του σώματος της επιταγής!
Ωστόσο η μεταφορά ποσών μέσω τραπεζών φάνταζε ασφαλής από φορολογικής άποψης, τουλάχιστον ως προς την πηγή προέλευσης των χρημάτων, καθώς δεν παρεμβάλλεται ανθρώπινο χέρι επειδή κινούνται συνεχώς μέσω του ελληνικού τραπεζικού συστήματος αφήνοντας ίχνη που ταυτοποιούν την πηγή προέλευσής τους. Αυτό όμως δεν ισχύει πια. Η Εφορία εμφανίζεται σαν να θέλει να επιβάλλει πού θα πρέπει να έχει κανείς τα λεφτά του – ακόμα και σε ποια τράπεζα!
Κάτι αντίστοιχο φαίνεται να ισχύει πλέον ακόμα και για τα δάνεια μεταξύ ιδιωτών (ή από και προς τις επιχειρήσεις τους), αν και στο κοντινό παρελθόν το ΚΕΦΟΜΕΠ αναγνώριζε την πηγή προέλευσης των καταθέσεων εφόσον συνοδεύονταν από συμβάσεις ή πληρωνόταν ο φόρος χαρτοσήμου – έστω και εκπρόθεσμα.
Επιχειρηματίας και διαχειριστής της προσωπικής του εταιρείας αποφασίζει να μεταφέρει τις εισπράξεις της σε λογαριασμό άλλης τράπεζας. Το ΚΕΦΟΜΕΠ όμως θεωρεί ότι δεν συντρέχει νόμιμος λόγος μεταφοράς των χρημάτων του σε άλλη τράπεζα! Υποστηρίζει δε ότι οι καταθέσεις που γίνονται μετά τις αναλήψεις/μεταφορές από τη μία τράπεζα στην άλλη αποτελούν «προσαύξηση περιουσίας από άγνωστη αιτία», τις φορολογεί ξανά ως εισόδημα και επιβάλλει και πρόστιμα για αδήλωτο (μαύρο) χρήμα.
Για ψύλλου πήδημα πρόστιμα και διώξεις!
Μετά από άνοιγμα λογαριασμών, εταίρος και διαχειριστής προσωπικής (ομόρρυθμης) εταιρείας ελέγχεται για καταθέσεις του σε ελληνική τράπεζα. Με υπόμνημα που κατέθεσε εξηγεί στην ελεγκτική αρχή ότι είχε προβλήματα στη συνεργασία του με άλλη ελληνική τράπεζα (του δέσμευε τις εισπράξεις πριν από τη λήξη προθεσμίας πληρωμής των δόσεων δανείου που είχε από την ίδια τράπεζα).
Για τον λόγο αυτόν άρχισε να μεταφέρει τακτικά τις εισπράξεις της εταιρείας του σε λογαριασμό του σε άλλη τράπεζα προκειμένου, όπως εξήγησε, «να διασφαλίσω τη ρευστότητα της εταιρείας, διότι η απροειδοποίητη δέσμευση από τη δανειοδότρια τράπεζα θα προκαλούσε τεράστιο ταμειακό πρόβλημα στην επιχείρηση».
Προσκόμισε μάλιστα και τα αντίστοιχα αναλυτικά στοιχεία συναλλαγής από τη μία ελληνική τράπεζα στην άλλη, τονίζοντας ότι η εταιρεία του είναι προσωπική και, σε κάθε περίπτωση, οι πιστώσεις είχαν σαφή πηγή προέλευσης (από τράπεζα σε τράπεζα) και δεν είναι μαύρο χρήμα.
Ωστόσο το ΚΕΦΟΜΕΠ απέρριψε τα στοιχεία αυτά θεωρώντας τα χρήματα που μετέφερε από τον έναν λογαριασμό στον άλλον προσαύξηση της ατομικής του περιουσίας. Ποιο ήταν το λογικό επιχείρημα των ελεγκτών;
Οτι «από τα προαναφερόμενα δεν προκύπτει ο νόμιμος λόγος που μεταφέρονται χρηματικά διαθέσιμα της εταιρείας σε τραπεζικό λογαριασμό του εταίρου-διαχειριστή». Επειδή δηλαδή δεν είχε σκοπό να κάνει, π.χ., κάποια αγορά, αλλά μετέφερε τα ποσά χωρίς «νόμιμο λόγο». Ετσι απορρίπτει τον ισχυρισμό του για τις κινήσεις αυτές που έγιναν προ πενταετίας και του καταλογίζει υπέρογκα πρόστιμα.
Εισόδημα και τα δάνεια
Δεν είναι όμως η μοναδική περίπτωση όπου η Εφορία χαρακτηρίζει «αγνώστου προελεύσεως» τα χρήματα που βλέπει να διακινούνται από τράπεζα σε τράπεζα.
Μια άλλη πρακτική είναι να μη δέχεται ότι τα λεφτά προέρχονται από δάνειο. Οπως προκύπτει από έκθεση ελέγχου, προ πενταετίας επιχειρηματίας έδωσε δάνειο σε εταιρεία. Οταν εκείνη του το εξόφλησε καταθέτοντας τα χρήματα στον λογαριασμό του, ο έλεγχος θεώρησε την είσπραξη αυτή αδήλωτο εισόδημα.
Ο ελεγχόμενος έσπευσε να πληρώσει το οφειλόμενο χαρτόσημο, ενώ υπέβαλε άμεσα στους ελεγκτές όλες τις κινήσεις των τραπεζών και τους φακέλους της εταιρείας, ότι δόθηκαν από εκείνον τα ποσά αυτά στην εταιρεία, που στη συνέχεια επέστρεψαν ξανά μέσω τραπέζης στον ιδιώτη.
Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από την έκθεση ελέγχου, ο ελεγχόμενος προσκόμισε άμεσα τις καρτέλες λογαριασμών και τα αποδεικτικά επιταγών που παρέλαβε η εταιρεία από τον επιχειρηματία ως δάνειο, το συμφωνητικό που είχαν υπογράψει η εταιρεία με τον δανειστή της κ.λπ.
Η μόνη παράλειψη ήταν ότι δεν είχε πληρωθεί, όταν έγινε η σύμβαση, χαρτόσημο 3,6%, όπως προβλέπεται σε δάνεια μεταξύ ιδιωτών. Η εταιρεία έσπευσε το 2018 να πληρώσει το χαρτόσημο (κάτι που συμβαίνει συχνά, με το ΚΕΦΟΜΕΠ να το δεχόταν). Παρ’ όλα αυτά, ο έλεγχος δεν δέχεται ότι τα χρήματα προέρχονταν από το δάνειο εκείνο.
Ισχυρίζεται ότι «η σύμβαση απέκτησε βέβαιη ημερομηνία το 2018 όταν κατατέθηκαν στη ΔΟΥ τα αναλογούντα τέλη» και επιπλέον ότι «δεν προκύπτει ότι καταβλήθηκαν πρόστιμα/προσαυξήσεις εκπροθέσμου υποβολής ώστε να τεκμηριώνεται ότι η χαρτοσήμανση ανάγεται σε προγενέστερη ημερομηνία».
Επειδή δηλαδή το χαρτόσημο πληρώθηκε χωρίς πρόστιμο εκπροθέσμου, το ΚΕΦΟΜΕΠ θεωρεί ότι δεν αφορούσε στο προ πενταετίας δάνειο (αλλά τότε, σε ποιο;) και οι πιστώσεις στον λογαριασμό του ελεγχόμενου δεν προέρχονται από δάνειο που έδωσε.
Επιμένει έτσι να τα θεωρεί «αγνώστου πηγής και προελεύσεως εισοδήματα» και τα φορολογεί σαν να μην έχουν φορολογηθεί ποτέ ξανά (έως 45%) επιβάλλοντας και επιπλέον δρακόντεια πρόστιμα (που ισοδυναμούν με κατάσχεση) και ποινικές κυρώσεις στον ιδιώτη επιχειρηματία.
