Δεν υπάρχει υγιώς σκεπτόμενος άνθρωπος σ΄ αυτήν τη χώρα που να μην αντιλαμβάνεται στοιχειωδώς την κατάσταση βαθύτατης μιζέριας, γενικευμένης παρακμής, θεσμικής απαξίωσης και οικονομικής ασφυξίας.
Τα πεπραγμένα της σημερινής απαράδεκτης κυβέρνησης, δυστυχώς, μας φέρνουν δεκαετίες… μπροστά, καθώς θα χρειαστούν πάρα πολλά χρόνια για να ανακάμψουμε. Αν λειτουργήσουμε συνετά, τότε ίσως ελαφρύνει το βάρος και “μαζευτεί” η χρονική περίοδος του πόνου…
Του Λουκά Γεωργιάδη
Η επιστροφή στην κανονικότητα περνάει μέσα από την οικονομία και την επανεκκίνηση της. Σημεία “κλειδιά” είναι η η πώληση “κόκκινων” επιχειρηματικών δανείων και οι αποκρατικοποιήσεις.
Άρα, το πρώτο βήμα είναι η προσέλκυση ζωτικής σημασίας κεφαλαίων μέσω του ξεκαθαρίσματος των ισολογισμών των τραπεζών. Το επόμενο βήμα είναι η υιοθέτηση ενός επιθετικού προγράμματος αποκρατικοποιήσεων.
Άλλωστε, η σημερινή συγκυβέρνηση έχει… τακτοποιήσει τα τυπικά μέσω του Υπερταμείου, οπότε η επόμενη κυβέρνηση καλείται να προχωρήσει γρήγορα στα σχετικά deals. Είναι καιρός για να περιοριστεί το Κράτος σε έναν εποπτικό ρόλο (σε κάθε περίπτωση αυστηρό) και να ρίξει όλο το βάρος στους τομείς της ασφάλειας των συνόρων και της έννομης τάξης (Ένοπλες Δυνάμεις-Σώματα Ασφαλείας), στην Υγεία και την Παιδεία.
Ταυτόχρονα, με την εφαρμογή της αξιολόγησης πρέπει να κρίνονται διαρκώς οι (α)κατάλληλοι υπάλληλοι που στελεχώνουν τη δημόσια διοίκηση και τις κοινωνικές υπηρεσίες. Και το συγκεκριμένο ζήτημα έχει λυθεί από τη σημερινή… αντιμνημονιακή κυβέρνηση με τις υπογραφές της στο τρίτο μνημόνιο που έχουν περάσει ως “γέφυρα” στο… τέταρτο!
Δεκάδες χιλιάδες ακίνητα του Δημοσίου, λιμάνια, αεροδρόμια, μαρίνες και οποιαδήποτε δημόσια υποδομή πρέπει να εκχωρηθεί σε ποιοτικούς ιδιώτες με στόχο την προσέλκυση των πλέον ισχυρών και αξιόπιστων σχημάτων μέσα από πλειοδοτικούς διαγωνισμούς.
Ταυτόχρονα, πολλές υπηρεσίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα όπως για παράδειγμα οι υπηρεσίες καθαριότητας και πρασίνου των Δήμων, μπορούν να εκχχωρηθούν μόνο σε ιδιώτες με παράλληλη αξιοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ για τη διαχείριση των απορριμμάτων αλλά και την προστασία του περιβάλλοντος.
Στον τομέα αυτό η Ελλάδα παραμένει ουραγός, τα οικονομικά οφέλη είναι τεράστια, ενώ η… κανονική επεξεργασία των σκουπιδιών (και όχι η… αριστερή) αποτελεί και στοιχείο πολιτισμού.
Όσοι βιαστούν να…. πιπιλίσουν την καραμέλα περί νεοφιλελεύθερης αναλγησίας, ας αναλογιστούν ότι σήμερα το χρεοκοπημένο Δημόσιο φορολογεί άγρια για να παρέχει πανάκριβες υπηρεσίες με εργαζόμενους που αισθάνονται μόνιμοι και συνεπώς έχουν χαμηλή παραγωγικότητα-αποδοτικότητα.
Και επιπλέον, όποιος μιλάει για τον… ανάλγητο νεοφιλελευθερισμό (ανάθεμα κι αν ξέρουν τι είναι), απλά να τους επισημάνουμε ότι οι ιδιωτικοποιήσεις που έχει υπογράψει η νεοκομμουνιστική αριστερά με τους λαϊκοδεξιούς (συν)εταίρους της είναι θέμα ζωτικής σημασίας για μια επανεκκίνηση της οικονομίας.
Επιπλέον, ο φιλελευθερισμός δεν κλείνει επιχειρήσεις επιβάλλοντας εξοντωτικούς φόρους, αλλά συμβάλλει ώστε να ανοίξουν μέσω της χαμηλής φορολογίας και να δραστηριοποιούνται σε ένα κράτος όπου όλα θα λειτουργούν υποδειγματικά.
Επιπλέον, όπου υπάρχει φιλελευθερισμός υπάρχει οργανωμένο κοινωνικό κράτος και όχι αυτό το… μπάχαλου που έχει τη σφραγίδα της σημερινής παρέας αριστεροκομμουνιστών και λαϊκοδεξιών τυχοδιωκτών.
Από κει και πέρα, η ελληνική οικονομία μπορεί να παίξει το στοίχημα του τουριστικού προϊόντος σε συνδυασμό κυρίως με την πολιτιστική κληρονομά. Η προσέλκυση ξένων κεφαλαίων για την απόκτηση ρημαγμένων υποδομών σε συνδυασμό με το λανσάρισμα των ελληνικών προϊόντων “στο τραπέζι του τουρίστα” θα δώσουν ώθηση τόσο στον πρωτογενή τομέα όσο και στη βιομηχανία τροφίμων.
Εξυπακούεται ότι σε μια τέτοια περίπτωση ο τριτογενής τομέας θα μπορέσει σταδιακά να επανέλθει στα επίπεδα του παρελθόντος αλλά με υγιή τρόπο, καθώς τώρα δεν θα υπάρχουν τα δανεικά που “φούσκωναν” το ΑΕΠ.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα που θα έπρεπε να προσελκύει τουλάχιστον 40 εκατομμύρια τουρίστες ετησίως, οπότε ας λάβουμε υπόψιν μας τι περιθώρια έχουμε…
Ο πρωτογενής και δευτερογενής τομέας μπορούν να επιταχύνουν τις εξαγωγές, αρκεί να αυξηθούν οι επενδύσεις. Ικανή και απαραίτητη προϋπόθεση είναι η δημιουργία ενός φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος εν συνόλω.
Στον κλάδο της οικοδομής, πρέπει να επανέλθουν οι διατάξεις του ΓΟΚ για τις κατασκευές περισσότερων τετραγωνικών μέτρων κυρίως στους μικρούς οικισμούς και μάλιστα να δίνεται ως μπόνους η κάλυψη μεγαλύτερων επιφανειών και όγκου, αρκεί τα υλικά να είναι φιλικά προς το περιβάλλον (ενεργειακή κλάση “ΑΑΑ”).
Με αυτόν τον τρόπο θα δοθεί ανάσα στην… πεθαμένη οικοδομή και θα πάρουν… μπρος δεκάδες επαγγέλματα. Έτσι, θα μείνουν στη χώρα χιλιάδες “μυαλά” που σήμερα αποτελούν προστιθέμενη αξία για τους άλλους, ενώ θα συμβάλλουμε και στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Η θέση της Ελλάδας στον χάρτη, ενθαρρύνει μαζικές επενδύσεις στον τομέα της εφοδιαστικής αλυσίδας (Logistics) που είναι ο δεύτερος σε συνεισφορά στο ΑΕΠ της χώρας.
Η Ναυτιλία, τρίτη σε συνεισφορά, έχει το περιθώριο να προσφέρει πολλά περισσότερα αρκεί να δοθούν ισχυρότατα κίνητρα στο εφοπλιστικό κεφάλαιο. Σήμερα, πολλές ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες αποτελούν κόσμημα για τη χώρα καθώς οι μετοχές τους διαπραγματεύονται στο μεγαλύτερο Χρηματιστήριο του κόσμου, στη Νέα Υόρκη. Δεν διαπραγματεύονται όμως στο ελληνικό Χρηματιστήριο.
Ας φανταστούμε τι θα συμβεί στην περίπτωση που η ελληνική ναυτιλία καταστεί πρώτη και σε επίπεδο σημαίας και ταυτόχρονα υπάρξει ένα ευνοϊκό επιχειρηματικό περιβάλλον για επενδύσεις στη χώρα μας. Και βέβαια, δεν θέλει και ιδιαίτερη ανάλυση για να καταλάβει κάποιος τις τεράστιες δυνατότητες προσέλκυσης επενδύσεων στον κλάδο της ενέργειας, ο οποίος θα κυριαρχήσει τις επόμενες δεκαετίες.
Η επίτευξη του μέγιστου δυνατού αποτελέσματας για να πάρει και πάλι μπρος η χώρα συνδέεται με τις πολιτικές εξελίξεις. Η τετραετία που ακολουθεί είναι η πλέον κρίσιμη. Είναι σαν ένα μικρό παιδί που πρέπει να τρέφεται σωστά για να αναπτυχθεί σωστά και να αποφύγει όσο γίνεται περισσότερα προβλήματα υγείας στο μέλλον.
Με τους σημερινούς σαλτιμπάγκους κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί, καθώς στόχος τους είναι να πάνε κόντρα και στα πλέον απλά αξιώματα της οικονομικής επιστήμης. Δεν το… έχουν και δεν θέλουν. Φτωχοποιούν και είναι αδίστακτοι.
Λειτουργούν συνειδητά εις βάρος της πατρίδας. Μόλις φύγουν και δεν επαναληφθεί το ίδιο λάθος με το 2015 από τον ελληνικό λαό, τότε η ανάκαμψη της χώρας θα έρθει και μάλιστα πολύ πιο γρήγορα απ΄ ότι φανταζόμαστε. Έχοντας φτάσει στον απόπατο της παρακμής, θέλουμε να πιστεύουμε ότι αμέσως μετά το βαθύ σκοτάδι θα έρθει το ξημέρωμα. Άλλωστε, πριν το ξημέρωμα είναι το πιο βαθύ σκοτάδι…
