Σε πρωτοφανή πανικό βρίσκεται το Μέγαρο Μαξίμου, γεγονός που αποδεικνύεται και από την προσωπική ενεργοποίηση του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα τόσο με την επίσκεψη του στο Μάτι όσο και με τις εμφανίσεις του στη Βουλή, επιχειρώντας να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα και να απαλύνει την δικαιολογημένη οργή του κόσμου.
Τα στοιχεία από όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις είναι άκρως απογοητευτικά για την κυβέρνηση καθώς δεν είναι τόσο η πρωτιά της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και η διαφορά μεταξύ τους, η οποία και αμφισβητείται από το επιτελείο του Πρωθυπουργού όσο οι ποιοτικοί δείκτες που είναι εφιαλτικοί για τον Τσίπρα.
Αυτό που κυρίως έχει προκαλέσει τον πανικό είναι οι σημαντικές ρωγμές έχει υποστεί η εικόνα του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, καθώς είναι αρκετά πίσω από τον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη τόσο στην αξιολόγηση των πολιτών για την διακυβέρνησή του και τον τρόπο που ασκεί τα καθήκοντά του, όσο και στο ερώτημα περί της καταλληλότητας.
Είναι ενδεικτικό το στοιχείο ότι με βάση την τελευταία έρευνα της Metron Analysis στο σύνολο των ψηφοφόρων, το 68% αξιολογεί αρνητικά τον Τσίπρα ως προς τον τρόπο που ασκεί τα καθήκοντά του, ενώ θετικά τον κρίνει το 23% που είναι κοντά περίπου και στο ποσοστό που συγκεντρώνει ο ΣΥΡΙΖΑ στις μετρήσεις.
Προβληματισμό προκαλεί και το στοιχείο ότι μοιρασμένοι είναι και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβριο του 2015 ως προς την αξιολόγησή τους για τον τρόπο που ο Πρωθυπουργός ασκεί τα καθήκοντά του, καθώς θετικά τον κρίνει το 55% και αρνητικά το 37%. Ως προς την πολιτική του τοποθέτηση, οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως αριστεροί τον αξιολογούν θετικά σε ποσοστό 45% (αρνητικά το 45%), οι κεντροαριστεροί είναι θετικοί σε ποσοστό 40% (έναντι 51%) και η αξιολόγηση των κεντρώων είναι σε μεγάλο ποσοστό αρνητική (69%) και θετική το 23%.
Και δεν είναι μόνο η Metron Analysis, αλλά και άλλες δημοσκοπήσεις, τα στοιχεία των οποίων είναι προειδοποιητικά σήματα προς το Μέγαρο Μαξίμου, όπως π.χ. της Public Issue.
Στην τελευταία μέτρησή της, στο ερώτημα περί καλύτερου πρωθυπουργού, ανεξαρτήτως κομματικών προτιμήσεων, ο Αλέξης Τσίπρας καταγράφει πτώση, από το 26% τον Ιούλιο στο 25% τον Νοέμβριο, ενώ εμφανίζει άνοδο ο Κυριάκος Μητσοτάκης (από 40% σε 43%).
Στην καλύτερη περίπτωση, ο Πρωθυπουργός καταγράφει μια στασιμότητα και μέχρι στιγμής δεν έχει αποδώσει η κυβερνητική στρατηγική και το δικό του μπαράζ εμφανίσεων, πρωτίστως για να προβληθούν κινήσεις με τις οποίες επενδύει για αλλαγή του κλίματος, δηλαδή το κοινωνικό μέρισμα, την επιστροφή αναδρομικών κ.ά…
Το αρνητικό για τον Πρωθυπουργό είναι ότι ακόμα και σε ζητήματα που ανέμεναν στον ΣΥΡΙΖΑ καλύτερη εικόνα στην κοινή γνώμη, τα ποσοστά είναι αρκετά χαμηλά.
Για παράδειγμα, με βάση τη μέτρηση της Metron Analysis, ακόμα και στο ζήτημα της προστασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, μόλις το 22% των ερωτηθέντων απαντά ότι μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να χειριστεί καλύτερα το συγκεκριμένο θέμα, ενώ ακόμα και στα ζητήματα κοινωνικής πολιτικής είναι πίσω, όπως στην ενίσχυση της απασχόλησης (18% έναντι 30% της ΝΔ), της υγείας (18% έναντι 26% της ΝΔ) και το Ασφαλιστικό-συντάξεις με 16% (έναντι 27% της ΝΔ) και μόνο στα ζητήματα της διαφάνειας και της μείωσης της διαφθοράς προηγείται της ΝΔ με 21% έναντι 16% που όμως και αυτό το ποσοστό είναι μικρό.
Γενικά ο Πρωθυπουργός φαίνεται ότι πληρώνει και ο ίδιος την αδυναμία πολλών υπουργών του να ανταποκριθούν με επάρκεια στα καθήκοντά τους, να είναι αποτελεσματικοί και να λύσουν προβλήματα και ουσιαστικά τον τραβάει προς τα κάτω η κυβέρνησή του, αλλά και η Κοινοβουλευτική Ομάδα, η εικόνα της οποίας σε μεγάλο βαθμό δεν θεωρείται από το κυβερνητικό επιτελείο ικανοποιητική.
Μέσα σε αυτό το θολό τοπίο για τον ΣΥΡΙΖΑ στον δρόμο προς τις εκλογές, ο Πρωθυπουργός, ανεξαρτήτως του χρόνου διεξαγωγής τους, επιχειρεί την αντεπίθεσή του.
Επί της ουσίας, ο Πρωθυπουργός παίρνει κυριολεκτικά πάνω του το παιχνίδι της ανασύνταξης της κυβέρνησης και της ανάταξης του ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζοντας ότι παρά τη φθορά που εμφανίζουν οι δημοσκοπήσεις ως προς τα ποιοτικά στοιχεία, ο ίδιος παραμένει το δυνατό πολιτικό χαρτί της κυβερνητικής παράταξης.
Το σχέδιο του Μεγάρου Μαξίμου έχει στον πυρήνα του την επιχείρηση εμπέδωσης στην κοινωνία ότι η κυβέρνηση απαλλαγμένη πλέον από τις αλυσίδες του Μνημονίου, μπορεί να ασκήσει τη δική της πολιτική, να διορθώσει αδικίες και λάθη του παρελθόντος και ταυτόχρονα μπορεί να αφοσιωθεί στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας των πολιτών.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τσίπρας έκανε λόγο για «τις πρώτες 100 ουσιαστικά ημέρες ελευθερίας της κυβέρνησης μετά το σπάσιμο των δεσμών των Μνημονίων στις 21 Αυγούστου»…
Σε αυτή τη βάση θα ξεδιπλωθεί ένα ευρύτερο σχέδιο της κυβέρνησης για την αλλαγή του κλίματος…
