Εν αναμονή της ρύθμισης – πακέτο για τα χρέη από δάνεια, εφορία και ασφαλιστικά ταμεία και υπό το ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα του SSM, οι τράπεζες προχωρούν σε άμεσες δράσεις για τη μείωση των «κόκκινων δανείων».
Με τη χορήγηση κινήτρων, όπως η επιμήκυνση του δανείου, ο καθορισμός δόσης κοντά στα όρια αντοχής των δανειοληπτών ακόμη και η μερική διαγραφή χρέους οι τράπεζες καλούν τους δανειολήπτες να ρυθμίσουν τις οφειλές τους.
Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που έχει τεθεί οι τράπεζες θα ελέγχονται κάθε τρίμηνο, αρχής γενομένης από τον φετινό Δεκέμβριο, για την επίτευξη των στόχων.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι «κόκκινες» οφειλές θα πρέπει έως το τέλος του 2019 να μειωθούν κατά 40-45%.
Τα τραπεζικά στελέχη παραδέχονται ότι είναι δύσκολο να επιτευχθούν οι στόχοι μείωσης και σημειώνουν ότι οι καθυστερήσεις στις πληρωμές των δανείων κινήθηκαν ανοδικά και τον Σεπτέμβριο. Στο περιβάλλον αυτό, δύσκολα θα είμαστε συνεπείς στη στοχοθεσία και τότε το πιθανότερο είναι ο SSM να ζητήσει την αντικατάσταση όσων ασχολήθηκαν με τη διαχείριση των «κόκκινων».
«Προσαρμόζουμε τις δόσεις των δανείων στα τρέχοντα οικονομικά δεδομένα του κάθε δανειολήπτη που είναι σε καθυστέρηση. Αυτή είναι η βασική αρχή που ακολουθούμε, για να μην προχωρήσουμε σε ρύθμιση σήμερα και το δάνειο ‘σκάσει’ πάλι μετά από 5 ή 6 μήνες. Εστιάζουμε στο ύψος το ποσού που μπορεί να πληρώνει κάθε μήνα στις τράπεζες», λέει χαρακτηριστικά στην εφημερίδα «Εθνος» στέλεχος στη διαχείριση καθυστερούμενων οφειλών συστημικής τράπεζας.
Αναφορικά με τα ανοιχτά επιχειρηματικά δάνεια οι τράπεζες έχουν αρχίσει τις διαδικασίες για τη ρύθμιση οφειλών ενώ στο στόχαστο έχουν μπει οι στρατηγικοί κακοπληρωτές.
Δηλαδή αυτοί που μπορούν να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους απέναντι στην τράπεζα και δεν το κάνουν.
Η ρύθμιση για τον εξωδικαστικό διακανονισμό που προωθεί το υπουργείο Οικονομίας μετά από διαπραγμάτευση με τους θεσμούς θέτει στο επίκεντρο τη βιωσιμότητα της επιχείρησης.
Μέσω του νέου σχεδίου νόμου, που προωθείται, όσες επιχειρήσεις θα κρίνονται μη βιώσιμες θα οδηγούνται σε εκκαθάριση και ελπίδες για αναδιάρθρωση και ρύθμιση θα έχουν μόνο όσες θα εκτιμηθεί με βάση τις εκθέσεις βιωσιμότητας ότι μπορούν να αντεπεξέλθουν.