«Το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των εξορυκτικών δραστηριοτήτων είναι πλήρως αναστρέψιμο μέσα από ορθές διαδικασίες αποκατάστασης του τοπίου.
Υπάρχει έντονη υπερτίμηση από την κοινή γνώμη για την περιβαλλοντική βλάβη από την αξιοποίηση των ορυκτών πόρων της χώρας, ενώ τα δεδομένα στατιστικά στοιχεία (ΕΣΥΕ) αναδεικνύουν την πραγματική εικόνα σε σύγκριση με άλλους κλάδους».
Τα παραπάνω τονισε ο Γεν. Δν/τής του ΣΜΕ κ. Χ. Καβαλόπουλος στην ημερίδα για τους εκπαιδευτικούς που διοργάνωσε το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας με θέμα «Τα Ορυκτά και ο Άνθρωπος» στις 16/9/2017.
Ο κ. Καβαλόπουλος έκανε εκτενή αναφορά στις κανονιστικές υποχρεώσεις των εξορυκτικών επιχειρήσεων έναντι του περιβάλλοντος και στην επίπονη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης των εξορυκτικών έργων.
Τόνισε ιδιαίτερα:
– Σε σύνολο 132 εκ. στρεμμάτων στην ελληνική επικράτεια, η ζώνη διατάραξης από τις εξορυκτικές δραστηριότητες καταλαμβάνει (μαζί με τα εργοτάξια και τις χωματερές) 270.000 στρέμματα. Ακόμη και αν στα παραπάνω προσθέσουμε το σύνολο των μεταλλευτικών παραχωρήσεων (εντός των οποίων μόνο ένα μικρό μέρος δέχεται εξόρυξη), δεν φτάνουμε σε ποσοστό μεγαλύτερο του 1% της χερσαίας επικράτειας
– Συγκριτικά με την εξόρυξη, έχουμε 29 εκ. στρέμματα (22%) για γεωργικές δραστηριότητες, 36 εκ. στρ. (27%) για κτηνοτροφικές, 3 εκ. στρέμματα ως Αστική Δόμηση, βιομηχανίες κτλ. Μόνο στις δασικές πυρκαγιές του 2007 στην Πελοπόννησο, ερήμωσαν πάνω από 2,5 εκ. στρέμματα.
Οι εταιρείες μέλη του ΣΜΕ από το 2006 έχουν υιοθετήσει Κώδικα Αρχών Βιώσιμης Ανάπτυξης και συγκεκριμένους δείκτες απεικόνισης της βιώσιμης λειτουργίας τους. Απολογίζονται ετήσια για τα αποτελέσματά τους στο πλαίσιο της Βιώσιμης Ανάπτυξης. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά στοιχεία για τις αποκαταστάσεις των χώρων εξόρυξης και μάλιστα στα χρόνια της έντονης οικονομικής κρίσης (2009-2015).
– Για αποκαταστάσεις τοπίου διατέθηκαν 153 εκ. ευρώ
– Φυτεύτηκαν περισσότερα των 2.100.000 δενδρυλλίων και φυτών
– Έγινε διαχείριση, χωρίς πρόσθετη περιβαλλοντική επιβάρυνση (γέμισμα κενών εκσκαφών κτλ.) 3,5 δις. τόνων εξορυκτικών αποβλήτων
Ο κ. Καβαλόπουλος υπογράμμισε ότι περιβάλλον και εξόρυξη είναι έννοιες απολύτως συμβατές και οι πρακτικές που αναδεικνύουν κάτι τέτοιο, οδηγούν στο βασικότερο όλων, την απόκτηση κοινωνικής άδειας και αποδοχής του έργου των εξορυκτικών επιχειρήσεων.