Αποκαλυπτικό άρθρο του Δημ. Στεργίου, πρώην αρχισυντάκτη του Οικ. Ταχυδρόμου, που στην ουσία περιγράφει πως ξεκίνησε το μεταπολιτευτικό δράμα της χώρας.
Προσφέρει δε κλειδιά για το τι συμβαίνει σήμερα στη ΝΔ, όπου κάποιοι κάνουν ότι μπορούν για να υπονομεύσουν τον Κυρ. Μητσοτάκη, μήπως και ανέβει στην εξουσία και τους χαλάσει το διεφθαρμένο και χρεοκοπημένο πελατειακό κράτος…
Η μαύρη βίβλος του Καραμανλικού Κρατισμού
Του Δημήτρη Στεργίου
Η Νέα Δημοκρατία παρέδωσε το 1981 στο ΠΑΣΟΚ 119 δημόσιες επιχειρήσεις που η ίδια «φιλελεύθερη» παράταξη επί χρόνια ίδρυε!
Δημιουργήθηκε ένας τερατώδης δημόσιος υδροκέφαλος που ρούφηξε εκατοντάδες δισ. ευρώ από τους Έλληνες φορολογούμενους και από δάνεια.
Διάβασα ότι οι «απάνθρωποι» δανειστές με την τρίτη αξιολόγηση ζητούν χαλάρωση του ασφυκτικού ελέγχου του Δημοσίου σε μεγάλες επιχειρήσεις στις οποίες αυτό διατηρεί πλειοψηφική ή άλλη συμμετοχή, παρά τις έντονες αντιδράσεις των συνδικαλιστικών φορέων των εργαζομένων στον τάλανα αυτό χώρο, που θυμίζει Λερναία Ύδρα, η οποία έχει «ρουφήξει» εκατοντάδες δισ. ευρώ, τουλάχιστον μετά τη μεταπολίτευση.
Είναι μελαγχολική η διαπίστωση ότι για τον τερατώδη αυτό δημόσιο υδροκέφαλο υπεύθυνες είναι όλες οι λεγόμενες «δεξιές» ή «φιλελεύθερες» κυβερνήσεις, με τη Νέα Δημοκρατία να έχει καταληφθεί από μια απίστευτη «σοσιαλμανία» με το 1975. Έτσι, το 1981 η Νέα Δημοκρατία παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ 119 δημόσιες επιχειρήσεις ως… λάφυρο για τους… «πρασινοφρουρούς»!
Σημειώνεται ότι πριν από πολλές δεκαετίες, δηλαδή κατά την προπολεμική περίοδο, η επιχειρηματική δραστηριότητα του ελληνικού κράτους ήταν περιορισμένη τόσο στην Ελλάδα όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Όμως στη συνέχεια, το κράτος άρχισε να γίνει επιχειρηματίας όχι για το καλό της χώρας και της οικονομίας, αλλά για το καλό των κομματικών «κηφήνων», όπως έλεγεν ο Ροίδης, των εκάστοτε κυβερνήσεων, οι οποίες το παρέδιδαν στη συνέχεια ως «φέουδο» στους κομματικούς φίλους τους και οπαδούς!
Πριν από 99 χρόνια, το 1914, έγινε η αρχή της συμμετοχής του κράτους στην επιχειρηματική δραστηριότητα με την απόκτηση και την εκμετάλλευση του σιδηροδρομικού δικτύου Πειραιώς – Αθηνών – Θεσσαλονίκης που υπήρχε τότε. Το 1920, τη λειτουργία του σιδηροδρομικού δικτύου ανέλαβαν οι Σιδηρόδρομοι του Ελληνικού Κράτους (ΣΕΚ) και λίγο πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το κράτος ανέλαβε τη λειτουργία και του σιδηροδρομικού δικτύου της Πελοποννήσου με τη σύσταση των Σιδηροδρόμων Πειραιώς – Αθηνών – Πελοποννήσου (ΣΠΑΠ).
Τότε, τα χρόνια εκείνα, καθώς «τρώγοντας έρχεται η όρεξη», στη δεκαετία του 1920, ιδρύθηκανο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
Και καθώς η όρεξη συνεχώς αυξανόταν, το 1923, ιδρύθηκε η Ελεύθερη Ζώνη Θεσσαλονίκης και ακατάπαυστα, το 1926, ιδρύθηκε ο Αυτόνομος Σταφιδικός Οργανισμός (ΑΣΟ) και το 1929, η κρατική «επιχειρηματική» βουλιμία επεκτάθηκε και στον τραπεζικό τομέα, αφού ιδρύθηκε η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος.
Μεταπολεμικά, το 1949, ιδρύθηκε ο Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος (έως τότε οι τηλεπικοινωνίες ανήκαν σε ιδιωτικές εταιρείες), το 1950, το κράτος επεκτάθηκε και στο χώρο της ενέργειας, ιδρύοντας τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) και το 1954, το κράτος δεν μπορούσε να μη γίνει και «επιχειρηματίας» χρηματοδότης.
Έτσι ίδρυσε τον Οργανισμό Χρηματοδοτήσεως Οικονομικής Αναπτύξεως (ΟΧΟΑ) για τη χρηματοδότηση αυξημένων κινδύνων που δεν μπορούσαν να αναλάβουν οι τράπεζες. Πάντως, όπως παρατηρείτε, εντυπωσιάζουν όλοι σχεδόν οι τίτλοι των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών για τους … σκοπούς τους!
Το 1959, διαπιστώθηκε ότι υπάρχει «κενό» στη χρηματοδότηση και έτσι αποφασίσθηκε να ιδρυθεί ο Οργανισμός Βιομηχανικής Αναπτύξεως (ΟΒΑ) για την προώθηση τάχα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, σαν να μην ήταν τότε το τραπεζικό σύστημα κατά 90% σχεδόν … κρατικό!!!
Το 1964, διαπιστώθηκε κι άλλο «κενό» στη χρηματοδότηση και έτσι ιδρύθηκε η Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως στην οποία συγκεντρώθηκαν οι λειτουργίες του ΟΧΟΑ, του ΟΒΑ και του Οργανισμού Τουριστικής Πίστεως. Ράβε, ξήλωνε, δηλαδή…
Το 1970, ιδρύθηκε ο Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος (ΟΣΕ). Τότε, με τον οργανισμό αυτό συγχωνεύθηκαν οι ΣΕΚ και οι ΣΠΑΠ.
Επίσης, το ίδιο έτος, το 1970, οι ταχυδρομικές υπηρεσίες, που αποτελούσαν ξεχωριστή Διεύθυνση στο υπουργείο Συγκοινωνιών, μεταφέρθηκαν στα Ελληνικά Ταχυδρομεία ΕΛΤΑ), που ιδρύθηκαν τότε. Την ίδια χρονιά, το 1970, ιδρύθηκαν τα Ηλεκτροκίνητα Λεωφορεία της Περιοχής Αθηνών – Πειραιώς (ΗΛΠΑΠ) με την εξαγορά της ιδιωτικής ΗΕΜ.
Το 1975, η ΔΕΗ συγχωνεύθηκε με την Εταιρεία Λιγνιτών Πτολεμαίδας (ΛΙΠΤΟΛ). Την ίδια χρονιά, το 1975, το κράτος θέλησε να επεκταθεί και στο χώρο των αερομεταφορών εξαγοράζοντας την Ολυμπιακή Αεροπορία, η οποία λειτουργούσε από το 1956 ως ιδιωτική επιχείρηση του Αριστοτέλη Ωνάση και παρουσίαζε κέρδη στους ισολογισμούς της. Η συνέχεια είναι γνωστή: εξελίχθηκε σε μια διαρκώς ζημιογόνα επιχείρηση με καταθλιπτικές επιπτώσεις στα δημόσια ελλείμματα. Έγινε ένα απέραντο εκτροφείο διορισμένων υπαλλήλων (κομματικά ρουσφέτια).
Η κρατικοποίηση του Ομίλου Ανδρεάδη τον Δεκέμβριο 1975
Μία νύχτα της Παρασκευής της 5ης Δεκεμβρίου 1975 έγινε από την τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παρέμβαση και … κρατικοποίηση ενός τεράστιου ομίλου τραπεζών, βιομηχανιών, ασφαλιστικών εταιρειών και άλλων επιχειρήσεων, του Ομίλου της Εμπορικής Τράπεζας ή του Ομίλου Ανδρεάδη.
Τότε, στις 5 Δεκεμβρίου 1975, συντάχθηκε και υποβλήθηκε η έκθεση των διευθυντών της Τράπεζας της Ελλάδος Εμμ. Κηπουρίδη και Δημ. Καλοδούκα με τα αποτελέσματα του προκαταρκτικού ελέγχου που διενήργησαν στις τράπεζες του συγκροτήματος Ανδρεάδη. Στην έκθεση αυτή παρουσιάζονταν η μεθόδευση της συμμετοχής αλλοδαπών επιχειρήσεων στον έλεγχο του συγκροτήματος, οι ανωμαλίες που συνόδευαν τη συμμετοχή αυτή καθώς και οι παραβάσεις του νόμου 5076/31 και αποφάσεων της Νομισματικής Επιτροπής.
Την ίδια ημερομηνία, στις 5 Δεκεμβρίου 1975, υποβλήθηκε εμπιστευτική έκθεση του νομικού συμβούλου της Τράπεζας της Ελλάδος Ι. Πασσιά, ο οποίος ανέφερε ότι γνωμοδοτεί με βάση την παραπάνω έκθεση ελέγχου των δύο διευθυντών και ότι έπρεπε να ασκηθεί δίωξη μόνο για τις πράξεις μεταβίβασης των μετοχών και όχι για τις παραβάσεις των αποφάσεων της Νομισματικής Επιτροπής. Οι τελευταίες είχαν παραγραφεί, αφού είχαν τελεσθεί το 1972, μολονότι ήταν γνωστές στην Τράπεζα της Ελλάδος και τη Νομισματική Επιτροπή!
Τότε, την ίδια ημέρα, στις 5 Δεκεμβρίου 1975, υπογράφθηκε από τον πρόεδρο Δημοκρατίας το υπ’ αριθ. 861/5.12.75 προεδρικό διάταγμα για κρατική παρέμβαση σε όλο τον όμιλο της Εμπορικής Τράπεζας.
Σημειώνεται ότι τότε, προηγουμένως, σε συγκέντρωση δημοσιογράφων στο υπουργείο Συντονισμού, ο τότε υπουργός Παν. Παπαληγούρας ανακοίνωσε την απομάκρυνση του καθηγητού Στρατή Ανδρεάδη από τις διοικήσεις τριών τραπεζών του, δηλαδή της Εμπορικής Τράπεζας, της Ιονικής – Λαϊκής Τράπεζας και της Τράπεζας Επενδύσεων.
Ταυτόχρονα ανακοίνωσε ότι καταργήθηκαν όλα τα καταστατικά όργανα των τραπεζών, δηλαδή το Διοικητικό Συμβούλιο και η γενική συνέλευση των μετόχων, ότι διορίσθηκαν προσωρινοί επίτροποι και ότι τα γεγονότα αυτά δεν πρέπει να δημιουργήσουν ανησυχίες στο κοινό, δεδομένου ότι τα οικονομικά στοιχεία των τριών τραπεζών και ιδιαίτερα της Εμπορικής Τράπεζας είναι εντόνως ικανοποιητικά.
Την επόμενη ημέρα, στις 6 Δεκεμβρίου του 1975, δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η απόφαση της Νομισματικής Επιτροπής για το διορισμό των επιτρόπων στις τράπεζες, με διάρκεια θητείας δύο μηνών. Την ίδια μέρα εμφανίσθηκαν και εγκαταστάθηκαν στην Εμπορική Τράπεζα, στην Ιονική – Λαϊκή Τράπεζα και στην Τράπεζα Επενδύσεων οι προσωρινοί επίτροποι Κουμβακάλης, Γκεϊβέλης και Τσουκαλαδάκης αντίστοιχα, που ήταν και οι τρεις διευθυντές της Τράπεζας της Ελλάδος.
Την ίδια ημέρα, στις 6 Δεκεμβρίου του 1975, παραδόθηκαν οι εκθέσεις των δύο διευθυντών και του νομικού συμβουλίου της Τράπεζας της Ελλάδος από τον τότε υπουργό Συντονισμού Παν. Παπαληγούρα στον εισαγγελέα για την άσκηση ποινικής δίωξης κατά του καθηγητού Στρατή Ανδρεάδη και άλλων 50 περίπου μελών των Διοικητικών Συμβουλίων των τραπεζών και των άλλων εταιρειών του συγκροτήματος. Την ίδια εποχή έγινε κρατικοποίηση και των Ελληνικών Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων, εταιρείας δηλαδή που διοικούσε επί 25 χρόνια ο Ανδρεάδης.
Μετά την εγκατάσταση των προσωρινών επιτρόπων στις τρεις τράπεζες, οι εξελίξεις στο συγκρότημα Ανδρεάδη διήρκεσαν (μετά από διορισμούς επιτρόπων, ασκήσεις αγωγών και ποινικών διώξεων στελεχών και αθώωσή τους κ.λπ) έως τις 27 Φεβρουαρίου 1978, όταν το Τριμελές Εφετείο Αθηνών αθώωσε τον μόνο πια κατηγορούμενο καθηγητή Ανδρεάδη.
Το σύμπλεγμα του τραπεζών και επιχειρήσεων του Ομίλου Ανδρεάδη, ο οποίος κρατικοποιήθηκε εν μια νυκτί και ο οποίος ύστερα από μερικά χρόνια … επανιδιωτικοποιήθηκε(βλέπε πιο κάτω) σιγά – σιγά ολόκληρος, είχε ως εξής:
1. Εμπορική Τράπεζα: Η Εμπορική Τράπεζα υπήχθη στη διοίκηση του Ανδρεάδη το 1952..
2. Ιονική – Λαϊκή Τράπεζα: Η Ιονική – Λαϊκή Τράπεζα εξαγοράσθηκε από τον Στρατή Ανδρεάδη το 1958.
3. Τράπεζα Πειραιώς: Εντάχθηκε στον όμιλο Ανδρεάδη το 1962.
4. Τράπεζα Αττικής: Εντάχθηκε στον όμιλο της Εμπορικής Τράπεζας το 1964.
5. Τράπεζα Επενδύσεων: Η Τράπεζα Επενδύσεων ιδρύθηκε το 1963 από το συγκρότημα της Εμπορικής Τράπεζας και με συμμετοχή ορισμένων από τις μεγαλύτερες τράπεζες του εξωτερικού.
6. «Ιονική» Ασφαλιστική: Ιδρύθηκε το 1939 και υπήχθη στον όμιλο Ανδρεάδη το 1958..
7. «Ο Φοίνιξ»: Ιδρύθηκε το 1928. Το 1942 η πλειοψηφία των μετοχών περιήλθε στην Εμπορική Τράπεζα και από το 1952 στη διοίκησή της από τον καθηγητή Στρατή Ανδρεάδη..
8. «Γενικαί Ασφάλειαι Ελλάδος»: Ιδρύθηκε το 1917 και περιελήφθη στον όμιλο Ανδρεάδη από το 1962..
9. Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων: Ύστερα από διαγωνισμό που προκήρυξε το 1961 ο (τότε) Οργανισμός Βιομηχανικής Αναπτύξεως, η Εμπορική Τράπεζα και η Ιονική – Λαϊκή Τράπεζα ίδρυσαν την εταιρεία αυτή.
10. «Ελληνική Βιομηχανία Χυμών και Κονσερβών»: Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1962 από την Εμπορική Τράπεζα και την Ιονική – Λαϊκή Τράπεζα με σκοπό την αξιοποίηση της πλούσιας σε εσπεριδοειδή παραγωγής της χώρας μας και μάλιστα των νομών Κορινθίας, Αιγιαλείας, Ηλείας, Αχαΐας, Μεσσηνίας και της επαρχίας Τροιζηνίας.
11. Ελληνική Βιομηχανία Σάκων και Ειδών εκ Πλαστικής Ύλης: Το 1965 οι ασφαλιστικές εταιρείες «Φοίνιξ», «Ιονική» και «Γενικαί Ασφάλειαι της Ελλάδος» ίδρυσαν την εταιρεία αυτή, με σκοπό την παραγωγή πλαστικών σάκων συσκευασίας χημικών λιπασμάτων.
12. «Ναυπηγεία Ελευσίνος»: Η εταιρεία αυτή ιδρύθηκε το 1962 από την Εμπορική Τράπεζα και την Ιονική – Λαϊκή Τράπεζα.
13. Χίλτον: Από πολύ νωρίς, η δραστηριότητα του Ανδρεάδη επεκτάθηκε και στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις με την ίδρυση το 1963 της εταιρείας «Ξενοδοχειακαί Επιχειρήσεις Ιονική». Η νέα εταιρεία κατόρθωσε να ανεγείρει, να εξοπλίσει και να αποπερατώσει το «AthensHilton» εντός μιας τριετίας και να το παραδώσει προς λειτουργία το Μάρτιο του 1963.
14. Το Διυλιστήριο «ΣΤΡΑΝ»: Ο Ανδρεάδης προσπάθησε μετά το 1968 να επεκταθεί και στο χώρο των καυσίμων, με την ίδρυση του διυλιστηρίου αυτού. Η προσπάθεια αυτή για πολλούς λόγους, που έχει αναφέρει σε σχετικό έντυπο ο ίδιος ο Ανδρεάδης απέτυχε(στις 27 Νοεμβρίου του 1973 η τότε «κυβέρνησις» αυθαιρέτως απαγόρευσε τη συνέχιση των έργων ανέγερσης του διυλιστηρίου ΣΤΡΑΝ).
15. Την ίδια εποχή, το 1975, έγινε κρατικοποίηση και των Ελληνικών Ηλεκτρικών (Σιδηροδρόμων (ΕΗΣ), εταιρείας δηλαδή που διοικούσε επί 25 χρόνια ο Ανδρεάδης, και το 1976 ιδρύθηκαν οι Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι Αθηνών – Πειραιώς (ΗΣΑΠ).
Ίδρυση το 1977 κρατικού φορέα αστικών συγκοινωνιών που λειτουργούσε παρανόμως επί… χρόνια!
Με το Νόμο 588/1977, ιδρύθηκε υπό το κλίμα μιας έντονης «σοσιαλμανίας», από την τότε «δεξιά» ή «φιλελεύθερη» κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας η Επιχείρηση Αστικών Συγκοινωνιών (ΕΑΣ) και ο Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών (ΟΑΣ), ο γνωστός Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών Αθήνας (ΟΑΣΑ), ο οποίος επόπτευε και συντόνιζε στο έργο τους και τους άλλους δύο κρατικούς φορείς αστικών συγκοινωνιών, δηλαδή τα Ηλεκτροκίνητα Λεωφορεία Περιοχής Αθηνών – Πειραιώς (ΗΛΠΑΠ) και Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι Αθηνών – Πειραιώς (ΗΣΑΠ), όπως λέγονταν.
Ο ιδρυτικός νόμος 588/1977 πρόβλεπε την καταβολή από το κράτος, ως μοναδικό μέτοχο, το ποσό των 50.000.000 δραχμών ως μετοχικό κεφάλαιο.
Το ποσό αυτό, όπως αποκάλυπτα τότε κάθε χρόνο στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» αναλύοντας τον ισολογισμό του ΟΑΣ δεν είχε καταβληθεί τουλάχιστον έως τα μέσα της δεκαετίας του 1980, μολονότι συνεχώς επισημαινόταν στο Πιστοποιητικό των ορκωτών λογιστών, το οποίο συνόδευε τον εκάστοτε ισολογισμό!
Σημειώνεται ότι ο ΟΑΣ λειτουργούσε και λειτουργεί και διέπεται από τις διατάξεις της νομοθεσίας περί ανωνύμων εταιρειών και, συνεπώς, το κεφάλαιο αποτελεί κύριο και ουσιώδες στοιχείο της σύστασης μιας ανώνυμης εταιρείας. Η μη καταβολή του αμέσως από μιαν ιδιωτική εταιρεία συνεπάγεται την άρση της άδειας λειτουργίας της! Κι όμως, ο ΟΑΣ λειτουργούσε επί σειράν ετών … παρανόμως!!!
Το 1977, συγχωνεύθηκαν ο Εθνικός Οργανισμός Ελληνικής Χειροτεχνίας (ΕΟΕΧ) και το Κέντρο Βιοτεχνικής Αναπτύξεως (ΚΕΒΑ) σε κοινό οργανισμό, τον Ελληνικό Οργανισμό Μικρομεσαίων Μεταποιητικών Επιχειρήσεων και Χειροτεχνίας (ΕΟΜΜΕΧ).
Την ίδια χρονιά, το 1977, ιδρύθηκε ο Οργανισμός Προωθήσεως Εξαγωγών (ΟΠΕ).
Το 1979, ιδρύθηκε η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ) για την… αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου!
Στη δεκαετία του 1970, για να μην πολυλογούμε, ιδρύθηκαν η Δημόσια Επιχείρηση Πολεοδομήσεως, Οικισμού και Στεγάσεως (ΔΕΠΟΣ), η Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου (ΔΕΠ), η Ελληνική Εταιρεία Βιομηχανικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΛΕΒΜΕ), η Ελληνική Βιομηχανία Όπλων, η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία, ενώ σε όλα αυτά προστέθηκαν το 1975, όπως έχουμε αναφέρει, και 15 τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες, εμπορικές, βιομηχανικές και ξενοδοχειακές επιχειρήσεις του Ομίλου Ανδρεάδη.
Η εικόνα της «Λερναίας Ύδρας»
Το 1981, όταν το «σοσιαλιστικό» ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές, κληρονόμησε από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας «καμένη γη», αλλά και έναν εντυπωσιακό γαλαξία 119 τραπεζικών, ασφαλιστικών, βιομηχανικών, εμπορικών, ξενοδοχειακών, τεχνικών, εξαγωγικών και ενεργειακών επιχειρήσεων που το ίδιο κόμμα, με διάφορες ονομασίες, είχε ιδρύσει από το 1914!
Παραθέτουμε το σχετικό πίνακα έτσι για την ιστορία:
1. Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ).
2. Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου (ΔΕΠ)
3. Δημοτική Επιχείρηση Φωταερίου (ΔΕΦΑ)
4. Ανώνυμος Εταιρεία Διώρυγος Κορίνθου (ΑΕΔΙΚ)
5. Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛΤΑ)
6. Ελληνική Ραδιοφωνία – Τηλεόραση (ΕΡΤ)
7. Επιχείρηση Αστικών Συγκοινωνιών (ΕΑΣ)
8. Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι Αθηνών – Πειραιώς ( ΗΣΑΠ)
9. Ηλεκτροκίνητα Λεωφορεία Περιοχής Αθηνών – Πειραιώς (ΗΣΑΠ)
10. Ηλεκτροκίνητα Λεωφορεία Περιοχής Αθηνών Πειραιώς (ΗΛΠΑΠ)
11. Ολυμπιακή Αεροπορία (ΟΑ)
12. Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών (ΟΑΣ)
13. Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ)
14. Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ)
15. Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος (ΟΣΕ)
16. Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος (ΟΤΕ)
17. Υπηρεσία Ενημερώσεως Ενόπλων Δυνάμεων (ΥΕΝΕΔ)
18. Εταιρεία Υδρεύσεως και Αποχετεύσεων Πρωτευούσης (ΕΥΔΑΠ)
19. Οργανισμός Αποχετεύσεως Θεσσαλονίκης (ΟΑΘ)
20. Ταμείο Υδρεύσεως Θεσσαλονίκης
21. Ελληνικά Διυλιστήρια Ασπροπύργου
22. Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία
(Οι ακόλουθες δημόσιες 37 επιχειρήσεις , οι οποίες εντυπωσιάζουν για τους ευρηματικούς τίτλους τους και το… άφθονο γάλα…, ελέγχονταν από την Αγροτική Τράπεζα)
23. Εταιρεία Ψυκτικής Προστασίας Αγροτικών Προϊόντων Μεσσηνίας (ΕΨΥΠΑΜ)
24. ΣΕΠΕΚ
25. ΣΕΚΟΒΕ
26. Εταιρεία Αγροτικής Αναπτύξεως «Ευρυτανία»
27. Ελληνική Βιομηχανία Κρέατος
28. ΣΥΝΕΡΓΑΛ
29. ΝΕΣΤΛΕ Βιομηχανία Γάλακτος
30. ΣΕΒΑΘ
31. Εταιρεία Αναπτύξεως Αλιείας ΕΤΑΝΑΛ
32. Βιομηχανία Γάλακτος «Αιτωλική»
33. Νέα ΑΓΡΕΞ
34. Ελληνική Βιομηχανία Ζωοτροφών (ΕΛΒΙΖ)
35. ΕΤΕΑΠ
36. Εταιρεία Σουλτανοπαραγωγών Κρήτης
37. ΒΙΟΧΥΜ
38. ΕΣΠΕΡΙΣ
39. ΗΛΒΙΓΑΛ (Βιομηχανία Γάλακτος)
40. Δωδώνη (Βιομηχανία Γάλακτος)
41. Όλυμπος (Βιομηχανία Γάλακτος)
42. ΠΡΟΒΙΓΑΛ (Βιομηχανία Γάλακτος)
43. Χαλκιδική (Βιομηχανία Γάλακτος)
44. ΣΕΡΓΑΛ (Βιομηχανία Γάλακτος)
45. Γεωργική Βιομηχανία Ρητίνης Ποσειδωνίας
46. Εργοστάσιο Ερυθρού Πιπέρεως Αριδαίας
47. Ψυκτικές Εγκαταστάσεις Κοπάνου Ναούσης
48. ΑΒΙΚΩ
49. Επεξεργασία Φρούτων Βέρμιον – Νάουσα
50. Ψυκτικές εγκαταστάσεις Σκύδρας
51. Αγροτική Ένωση Βιομηχανικών Εγκαταστάσεων Κερκύρας
52. ΑΣΤΥ (Βιομηχανία Γάλακτος)
53. Κοινοπραξία Γάλακτος Κωπαϊδας
54. Εργοστάσιο Γάλακτος Τρικάλων
55. Βιομηχανία Γάλακτος Ξάνθης
56. ΝΕΟΓΑΛ (Βιομηχανία Γάλακτος)
57. Βιομηχανία Γάλακτος Λαμίας
58. Οινοποιείο Ραψάνης
59. Ελληνική Βιομηχανία Ζαχάρεως
(Οι ακόλουθες 14 κρατικές επιχειρήσεις, οι οποίες δεν ανήκαν όλες στον τομέα της… βιομηχανίας, ελέγχονταν από την ΕΤΒΑ)
60. Γενική Βιομηχανία Κρέατος
61. Βιομηχανία Αζωτούχων Λιπασμάτων
62. Γενική Εταιρεία Μελετών, Ερευνών και Εκμεταλλεύσεων (πολύ … διαφωτιστικό!)
63. Ελληνική Εταιρεία Επενδύσεων Χαρτοφυλακίου
64. Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
65. Ελληνικές Εξαγωγές
66. Ελληνική Βιομηχανία Αμμωνίας
67. Μεταλλεία Αμιάντου Β. Ελλάδος
68. Ελληνικός Αμίαντος
69. Ελληνικά Μάρμαρα
70. Κλωστήρια Φιλιατρών
71. Ίσαρης – Βασιλειάδης
72. Ελληνική Βιομηχανία Κρέατος
73. Ελληνική Βιομηχανία Ηλεκτρονικών
(Συνεχίζεται ο πίνακας με άλλες κρατικές επιχειρήσεις σε άλλους τομείς)
74. Δημόσια Επιχείρηση Πολεοδομήσεως, Οικισμού και Στεγάσεως (ΔΕΠΟΣ)
75. Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ)
76. Ελληνικός Οργανισμός Μικρομεσαίων Μεταποιητικών Επιχειρησεων και Χειροτεχνίας (ΕΟΜΜΕΧ)
77. Ελληνικός Οργανισμός Τυποποιήσεως (ΕΛΟΤ)
78. Κεντρική Λαχαναγορά Θεσσαλονίκης
79. Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου (ΚΤΕ)
80. Οργανισμός Κεντρικής Λαχαναγοράς Αθηνών (ΑΚΛΑ)
81. Οργανισμός Προωθήσεως Εξαγωγών (ΟΠΕ)
72. Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος (ΑΤΕ)
83. Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως (ΕΤΒΑ)
84. Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων
85. Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
(Τα ακόλουθα πιστωτικά ιδρύματα ελέγχονταν έμμεσα από το κράτος μέσω Εθνικής Τράπεζας)
86. ΕΤΕΒΑ
87. Τράπεζα Επαγγελματικής Πίστεως
88. Τράπεζα Υποθηκών
89. Αραβοελληνική Τράπεζα
90. Αμοιβαίο Κεφάλαιο «Δήλος»
91. Εθνική Εταιρεία Επενδύσεων Χαρτοφυλακίου
92. Εθνική Ασφαλιστική
93. Αστήρ Ασφαλιστική
94. Ελληνική Εταιρεία Ασφαλίσεων Πλοίων και Αεροσκαφών
95. Εθνική Ανώνυμος Εταιρεία Διοικήσεως και Οργανώσεως
96. Αστήρ Τουριστική και Ξενοδοχειακή
97. Προνομιούχος Ανώνυμος Εταιρεία Γενικών Αποθηκών
98. Ελληνική Εταιρεία Βιομηχανικών και Μεταλλευτικών Επενδύσεων
99. Νεώριον Σύρου
(Οι ακόλουθες δημόσιες επιχειρήσεις ελέγχονταν από την Εμπορική Τράπεζα, η οποία κρατικοποιήθηκε εν μια νυκτί το 1975)
100. Ιονική και Λαϊκή Τράπεζα
101. Τράπεζα Επενδύσεων
102. Τράπεζα Αττικής
103. Τράπεζα Πειραιώς
104. Ελληνική Εταιρεία Διαχειρίσεως Αμοιβαίων Κεφαλαίων
105. Φοίνιξ Ασφαλιστική
106. Ιονική Ασφαλιστική
107. Ιονική Ξενοδοχειακή (Χίλτον)
108. Γερανός, Τεχνική και Εμπορική
109. Ναυπηγεία Ελευσίνος
110. Ελληνική Εταιρεία Γενικών Επιχειρήσεων
111. Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων
112. Ελληνική Βιομηχανία Χυμών και Κονσερβών
(Οι ακόλουθες δημόσιες επιχειρήσεις ελέγχονταν από την κρατική ΕΤΕΒΑ, θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας)
113. Διεθνική Εταιρεία Διαχειρίσεως Αμοιβαίων Κεφαλαίων
114. ΕΔΕΧ, Εταιρεία Διεθνών Επενδύσεων Χαρτοφυλακίου
115. Ασφαλιστική ΕΤΕΒΑ
116. Δαφνίλα Τουριστική
117. Ολυμπιάς ΑΕ Τουρισμός – Ξενοδοχεία
118. Ανώνυμος Ελληνική Εταιρεία Αναπτύξεως Εξαγωγών – HEDCO
119. Ελληνική Βιομηχανική Εταιρεία Αξιοποιήσεως Ενεργειακών Πόρων.
Σε όλες αυτές τις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς, το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση μετά το 1981 πρόσθεσε, όπως θα αναφέρουμε στη συνέχεια, δεκάδες άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, που κρατικοποίησε και ενέταξε το 1983 στον περιβόητο Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων που κόστισε στους Έλληνες φορολογούμενους πάνω από ένα τρις. δραχμές!
Μετά το 1991 άρχισαν δειλά οι «ξορκισμένες» από όλους αποκρατικοποιήσεις ή επανιδιωτικοποιήσεις!
Σημειώνεται ότι λέξεις ή φράσεις όπως «αποκρατικοποιήσεις», «ιδιωτικοποιήσεις», «εκποίηση δημόσιας περιουσίας», «μετοχοποίηση» και «συμμετοχή ιδιωτών στο μετοχικό κεφάλαιο δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών» ήταν «ξορκισμένες» έως το 1990. Για πρώτη φορά λέξεις ή προθέσεις όπως «ιδιωτικοποιήσεις», «αποκρατικοποιήσεις», «εκποίηση δημόσιας περιουσίας», «μετοχοποίηση» και «συμμετοχή ιδιωτών στο μετοχικό κεφάλαιο δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών» αναφέρθηκαν στις Προγραμματικές Δηλώσεις που ανέγνωσε στη Βουλή ο τότε νέος πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στις 24 Απριλίου 1990 και σε όλους τους κρατικούς προϋπολογισμούς που κατατέθηκαν στη Βουλή μετά το 1990. Κι όπως είναι γνωστό, έγινε … χαλασμός σε όλη τη χώρα από τις λυσσαλέες αντιδράσεις, κυρίως του ΠΑΣΟΚ και των αρχισυνδικαλιστών του!
Η πρώτη ιδιωτικοποίηση, η οποία προωθήθηκε σε υλοποίηση των προγραμματικών αυτών δεσμεύσεων, ήταν η περιπετειώδης αποκρατικοποίηση της Επιχείρησης Αστικών Συγκοινωνιών (ΕΑΣ) και η αντικατάστασή της από τις «Συγκοινωνιακές Επιχειρήσεις» (ΣΕΠ) το 1991, με τη συμμετοχή κυρίως οδηγών των κρατικών συγκοινωνιακών επιχειρήσεων που καταργήθηκαν.
Πρόκειται μάλιστα για μιαν ιδιωτικοποίηση από την οποία όχι μόνο δεν εξασφαλίσθηκαν έσοδα από την πώληση αυτή, αλλά, όπως προκύπτει από την Εισηγητική Έκθεση του Κρατικού Προϋπολογισμού του 1992, επιβαρύνθηκε το Δημόσιο και με 12 δισ. δραχμές!
Η άλλη και μάλιστα η πρώτη ουσιαστική ιδιωτικοποίηση ήταν η πώληση της Τράπεζας Πειραιώς σε Όμιλο Επενδυτών το 1991, η πώληση της Τράπεζας Αθηνών στην HanwhaFirstInvestment το 1993 και η αποκρατικοποίηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης με την εισαγωγή της στο Χρηματιστήριο το 1993.
Μετά τις εκλογές του 1993 και την άνοδο ξανά στην εξουσία του ΠΑΣΟΚ, η νέα τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι άλλες έως το Μάρτιο του 2004, ξεχνώντας όλες τις προηγούμενες λυσσαλέες αντιδράσεις, κατάρτιζαν συνεχώς προγράμματα αποκρατικοποιήσεων και μετοχοποιήσεων. Από τις αποκρατικοποιήσεις αυτές οι κυβερνήσεις το ΠΑΣΟΚ μέσα σε έξι χρόνια εξασφάλισαν έσοδα 13,7 δις. ευρώ και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας την περίοδο 2004 – 2008 έσοδα 7,6 δις. ευρώ.
Το χρονικό των αποκρατικοποιήσεων
Το χρονικό των μετοχοποιήσεων, ιδιωτικοποιήσεων ή αποκρατικοποιήσεων μετά το 1991 έχει ως εξής:
• 1991: Πώληση της Τράπεζας Πειραιώς σε Όμιλο επενδυτών υπό τον καθηγητή και τραπεζίτη Μιχάλη Σάλλα.
• 1991: Ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών με την ίδρυση των Συγκοινωνιακών Επιχειρήσεων (ΣΕΠ)
• 1993: Μετοχοποίηση και εσαγωγή της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζ’αχαρης στο Χρηματιστήριο.
• 1993: Πώληση της Τράπεζας Αθηνών στην HanwhaFisrtInvestment.
• 1996: Πρώτη μετοχοποίηση ΟΤΕ
• 1997: Αναγγελία μετοχοποίησης Ομίλου ΔΕΠ
• 1998: Πρώτη και δεύτερη μετοχοποίηση Καταστημάτων Αφορολογήτων ειδών (δημόσια έσοδα 20 δισ. δραχμές και 82 δισ. δραχμές αντίστοιχα)
• 1998: Πρώτη και δεύτερη μετοχοποίηση Χρηματιστηρίου Αθηνών (δημόσια έσοδα 22 δισ. δραχμές και 10 δισ. δραχμές αντίστοιχα)
• 1998: Δεύτερη και τρίτη μετοχοποίηση ΟΤΕ (δημόσια έσοδα 126 δισ. δραχμές και 302 δισ. δραχμές αντίστοιχα)
• 1998: Πώληση μετοχών Εθνικής Τράπεζας (δημόσια έσοδα 63 δισ. δραχμές)
• 1998: Πώληση Τράπεζας Κρήτης στην Eurobank (δημόσια έσοδα –προκαταβολή- 22 δισ. δραχμές)
• 1998: Μετοχοποίηση ΔΕΠ (δημόσια έσοδα 35 δισ. δραχμές)
• 1998: Τράπεζα Μακεδονίας – Θράκης από Τράπεζα Πειραιώς (έσοδα 27,3 δισ. δραχμές)
• 1998: Πώληση της Τράπεζας Κεντρικής Ελλάδος στην Εγνατία Τράπεζα (έσοδα 17,3 δισ. δραχμές)
• 1998: Μετοχοποίηση Ολύμπικ Κέτερινγκ (έσοδα 2,5 δισ. δραχμές)
• 1998: Μετοχοποίηση Γενικής Τράπεζας (έσοδα 14 δισ. δραχμές)
• 1998: Αναγγελία για την εισαγωγή στο Χρηματιστήριο την περίοδο 1998 – 2000 των ακόλουθων κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων:Διώρυγα Κορίνθου, ΔΕΘ, Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου, ΕΥΔΑΠ, Οργανσιμοί Αποχέτευσης και Υδρευσης Θεσσαλονίκης, Οργανισμός Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος, Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς, Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης, Ολύμπικ Κέτερινγκ, Ολυμπιακή τουριστική και Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου (ΟΠΑΠ).
• 1999: Τέταρτη μετοχοποίηση ΟΤΕ (δημόσια έσοδα 341 δισ. δραχμές)
• 1999: Μετοχοποίηση Εθνικής Τράπεζας (δημόσια έσοδα 281 δισ. δραχμές)
• Τρίτη μετοχοποίηση Καταστημάτων Αφορολογήτων Ειδών (δημόσια έσοδα 127 δισ. δραχμές)
• 1999: Νέα μετοχοποίηση ΔΕΠ (έσοδα 50 δισ. δραχμές)
• 1999: Μετοποίηση ΔΕΠΑ (έσοδα 35 δισ. δραχμές)
• 1999: Μετοποίηση ΕΥΔΑΠ (έσοδα 60 δισ. δραχμές)
• 1999: Πώληση Ιονικής Τράπεζας στην AlphaBank (έσοδα 272 δισ. δραχμές)
• 1999: Νέα μετοχοποίηση Ολύμπκ Κέτερινγκ (έσοδα 3 δισ. δραχμές)
• 1999: Μετοχοποίηση ΕΤΒΑ (75 δισ. δραχμές)
• 2001: Μετοχοποίηση της Εταιρείας Ύδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (έσοδα 10 εκατ. ευρώ)
• 2001: Μετοχοποίηση Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης (έσοδα 20 εκατ. ευρώ)
• 2001: Νέα μετοχοποίηση ΟΠΑΠ (έσοδα 90 εκατ. ευρώ)
• 2002: Πώληση της ΕΤΒΑ στην Τράπεζα Πειραιώς (έσοδα 511 εκατ. ευρώ)
• 2002: Νέα μετοχοποίηση ΟΤΕ (έσοδα 652 εκατ. ευρώ)
• 2002: Νέα μετοχοποίηση ΟΠΑΠ (508 εκατ. ευρώ)
• 2002: Πρώτη και δεύτερη μετοχοποίηση ΔΕΗ (έσοδα 814 εκατ. ευρώ)
• 2002: Πώληση πακέτου 2,3% μετοχών που είχε η Εμπορική Τράπεζα στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων στην ΚρεντίΑγκρικόλ – CA (έσοδα 56 εκατ. ευρώ)
• 2002: Πώληση 58% της Ολύμπικ Κέτερινγκ στην Everest Α.Α. (έσοδα 18 εκατ. ευρώ)
• 2002: Πωληση 49% του Ελληνικού Καζίνου Πάρνηθας στην κοινοπραξία Hyatt –ET και Επενδύσεις (έσοδα 170 εκατ. ευρώ)
• 2002: Μακροχρόνια μίσθωση και επενδύσεις των Ακτών Αττικης (έσοδα 32 εκατ. ευρώ).
• Πώληση των Ελληνικών Ναυπηγείων (Ναυπηγεία Σκαραμαγκά) στην HDW.
• 2003: Τρίτη μετοχοποίηση ΔΕΗ (έσοδα 636 εκατ. ευρώ)
• 2003: Πώληση πακέτου 11% της Εθνικής Τράπεζας (έσοδα 490 εκατ. ευρώ)
• 2003: Δημόσια εγγραφή Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (έσοδα 55 εκατ. ευρώ)
• 2003: Πώληση πακέτου 33,4% της Ελληνικά Χρηματιστήρια Ελλάδος (έσοδα 89 εκατ. ευρώ)
• 2003: Τρίτη (24,61%) μετοχοποίηση ΟΠΑΠ (έσοδα 736 εκατ. ευρώ)
• 2003: Πώληση πακέτου 16,65% των Ελληνικών Πετρελαίων (έσοδα 326 εκατ. ευρώ)
• 2003: Πώληση πακέτου 40% των Καταστημάτων Αφορολογήτων Ειδών (έσοδα 174 εκατ. ευρώ)
• 2004: Πωληση πακέτου 8,21% των Ελληνικών Πετρελαίων (έσοδα 192 εκατ. ευρώ)
• 2004: Πώληση πακέτου 7,46% της Εθνικής Τράπεζας (562 εκατ. ευρώ).
• 2005: Διάθεση 16,44% μετοχών του ΟΠΑΠ (1.266 εκατ. ευρώ)
• 2005: Διάθεση 10% των μετοχών του ΟΤΕ (835 εκατ. ευρώ)
• 2006: Διάθεση του 7,18% των μετοχών της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος (328 εκατ. ευρώ)
• 2006: Κεφαλαιακή αναδιάρθρωση Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και μετοχική συνεργασίας με ΕΛΤΑ (436 εκατ. ευρώ)
• 2006: Εισαγωγή στο Χρηματιστήριο Αθηνών με τη διάθεση 34,84% των μετοχών του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (612 εκατ. ευρώ)
• Διάθεση του 11,01% των μετοχών της Εμπορικής Τράπεζας (364 εκατ. ευρώ).
• 2007: Προσφορά 10,7% των μετοχών του ΟΤΕ κλπ(1.700 εκατ. ευρώ).
• 2008: Αποκρατικοποίηση των καζίνων Κέρκυρας και Πάρνηθας, της Τράπεζας της Αττικής και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (1.600 εκατ. ευρώ).
